De Golf GTE is drie auto’s in één. Maar is deze plug-in-hybride ook zuinig? Mwah…
Je zou toch denken dat één van de meest verkochte auto’s in Europa niet bepaald een headturner is. Maar bouwvakkers hingen uit hun busjes om mij voor het stoplicht te complimenteren met mijn Volkswagen Golf GTE, scholieren dromden bewonderend samen om mijn hybride en bij het tanken wilde bijna iedereen een praatje met mij maken. Al is het de bedoeling dat je dat met deze plug-in niet te vaak doet: zo ouderwets brandstof naar binnen gieten. VW geeft namelijk een Wubbo Ockels-achtig gebruikscijfer op van 1 op 66 (heuswaar), maar daarover later (veel) meer.
Oké, wellicht had al die aandacht tevens iets te maken met de adembenemende kleur van mijn Golf: deep blue, met pareleffect. En kennelijk is de lak ook daadwerkelijk van echte parels gemaakt, de meerprijs bedraagt namelijk 2.356 euro. Voor de rest doet deze GTE financieel trouwens weinig pijn. De bijtelling is 7 procent en tot 1 januari 2016 is de auto – jeuh! – wegenbelastingvrij. Want elektrisch enzo.
Volkwagen, dat zich relatief laat op de hybride/elektrische groeimarkt heeft gestort, kiest er nu voor om – geinige uitzonderingen als de XL1 daargelaten – haar nieuwe technieken in bestaande modellen te gieten. Heel verstandig, gelet op de positieve reacties, die zo’n standaard-Golf kennelijk nog steeds uitlokt. De Passat komt er bijvoorbeeld eveneens met een GTE-uitvoering. En mochten ze in Wolfsburg opeens waterstof en/of nucleair-aangedreven krachtbronnen lanceren, dan kan je die straks gewoon terugvinden in Touran en dergelijken.
Vooralsnog is het keepersgeluk geheel aan de zijde van de Golf GTE, want met dit hybride-debuut leveren de Duitsers bijna een benchmark-product af. Het model is acuut van een vegetarische en Mient Jan Faber-achtige connotatie af, omdat VW vooral inzet op sportiviteit. De marketing pay-off is ‘een elektrische auto die rijdt als een GTI’. Dat is met 204 PK niets teveel gezegd. Eerlijkheidshalve moet ik wel melden dat van dat vermogen 150 PK afkomstig zijn van een verbrandingsmotor, de 1.4 TSI uit het VW Group-magazijn.
Uiteraard kan je deze auto ook volledig elektrisch rijden, en dan blijft ie ook nog aangenaam atletisch. In een ideale wereld (lees: de claim van Volkswagen) heeft de GTE in die modus een bereik van 50 kilometer, maar maak daar gerust iets van 38 km van, als het koud is, de auto op winterbanden rijdt en verder is uitgerust met vette 18 inch-eindbaas-velgen. Aangezien de meeste bestuurders geen – geef toe – groots en meeslepend leven lijden en meestentijds lullige standaardritjes naar het schoolplein en de supermarkt maken, voldoet die actieradius prima. In theorie kan je hem dan altijd in de EV-modus gebruiken.
Ga je de snelweg op, dan laat je de elektrische -en benzinemotor (die gebroederlijk onder motorkap liggen) soepel en opvallend hikloos sparren, waarbij het immer verslavend blijft om voortdurend op je display te kijken, hoe de power nu weer gedistribueerd wordt. Zet je de auto in de GTE-stand, dan ben je echter weer ouderwets aan het ontbossen. Alles – vering, demping, besturing en transmissie – krijgt een korter lontje en de motoren dansen een dolle tango van koppel en PK’s. Tegelijkertijd gaat er aan boord een membraampje open, waardoor je de motor hoort brullen. Nou ja, motor? Een chip, de sound is artificieel. Buiten bijvoorbeeld hoort niemand je. Hoewel dit een playback-concert blijft, klinkt het zalig. Eigenlijk is deze hele wagen een vleesvervanger, die smaakt naar steak.
Bovendien krijg je drie auto’s voor de prijs (de GTE is er vanaf 37.950 euro) van één. Een puur elektrisch, tsja, golfkarretje, een milieuvriendelijke cruiser en een racebeest. Het gememoreerde verbruik van 1 op 67 is daarbij redelijk magisch realistisch, want reken bijvoorbeeld bij de GTE-stand gewoon op 1 op 10 a 12. Als hybride zijn de scores – weer afhankelijk van de rijstijl – van de GTE een stuk beter, maar als je geregeld en in een zakelijke hoedanigheid lange afstanden aflegt, is de Golf GTD waarschijnlijk de meest economische optie.
Onder de streep blijft de GTE echter een ingenieuze alleskunner mét uitstraling. Op –en bijladen is overigens een eitje. Dat doe je gewoon thuis in een uurtje of vier met een huis, tuin en keukencontact. Sterker nog: de GTE-stekker past niet eens op de laadstations bij die hippe FastNed-bogen langs de snelweg. Die zijn bedoeld om een Tesla vol te janken en is minder geschikt voor de Golf, die daarnaast tijdens een (bij voorkeur lange) rit de batterijen zelf kan opladen. Ook trouwens als je de – alerte – DSG-bak in de B stand zet, die het mogelijk maakt om via remmen en uitrollen weer energie te regenereren.
Zijn er nog prinsessenprobleempjes? Yep. Als je de bolide start, staat ie per definitie in de elektrische modus. Je moet dus eerst het menu in om dat te veranderen. De standaard-uitrusting is voor VW begrippen weer best fideel. Neem die volautomatische airco bijvoorbeeld, een Dolly Parton-congres aan airbags, sportstoelen, een touchscreen, bluetooth, een multi collision braking system; het zit er allemaal – en meer – in.
Uiterst smaakvol is de – eveneens standaard – stoffen bekleding in een ruitmotiefje, dat ondanks de vintage-uitstraling (denk je opa ooit in z’n A-Kadett) prima matcht met alle high-tech aan boord. En als je dan toch nog een optie wil: die 1064 euro voor een panoramadak lijkt mij uitstekend besteed. Met zo’n GTE laat je zien dat je op een Groen Rechts-achtige manier voor duurzaamheid bent, zonder dat je een millimeter aan fun inlevert. En ja, het is ook nog ‘ns een ideale penis-extender.
