Als u dit leest, queridos amigos e amigas, vertoef ik hoog in het zwerk in een vliegmachine van Transgenderavia die mij terugbrengt naar de beschaving van de Algarve waar de vrouwen weliswaar ook baarden hebben maar tenminste een echte kut en geen piepstemmetjes als Betty Boop die in een vleesmolen wordt gepropt. Overigens kunt u morgen op Tweede Pinksterdag meedoen met het traditionele oorzeilen op de Vinkeveenseplassen. Er zijn twee equipes: die van Cornald Maas en die van Matthijs van Nieuwkerk. Retenjong van dienst: Jantje Smit.
U kunt natuurlijk ook volop genieten van de Open Dag van de Nederlandse Crematoria Bond, met als Tip van Tuur crematorium Twente te Usselo waar u gratis ende voor niks mee kunt doen aan een proeverij inclusief een stokje gezond, de asbestemmingschotel en uiteraard een ‘goed glas wijn‘ . Nog nooit was cremeren zo leuk!
Maar goed, u gaat natuurlijk gewoon weer naar de IKEA en u laat daar uw kroost achter bij die leuke gekke clown bij de ballenbak die in een vorig leven zwemleraar van kindjes met een kleine geestelijke en lichamelijke uitdaging was. Zo, die rant is er uit, even in het zakje blazen, pilletjes nemen en het niveau van mijn vertoog omhoog krikken.
Afgelopen donderdag zat ik bij Kunststof en dat werd een legendarische uitzending, niet in het minst door mijn elegante eruditie en natuurlijke radiocharme maar ook door mijn visie op het fenomeen Sylvana Simons. Luistert en huivert. Ik heb nog op school gezeten én geknikkerd met moderatrice Jellie Brouwer dus u begrijpt dat de hele uitzending een voorgeconcipieerd eentweetje was. Jel noemde Sylvana Simons de Nederlandse Angela Davis en Loretta King terwijl ik Syl gewoon een ordinaire golddigger vind die stomtoevallig vier keer in gemeenschap van goederen getrouwd was (plus 4 keer stomtoevallige flitsscheiding) met schathemelrijke blanke mannen van minimaal middelbare leeftijd. Verder is haar claim to fame een kritisch programma over meubels en interieurs van SBS 8 dat werd opgenomen op de Zwarte Markt in Beverwijk. Mijn punt in deze kwestie is: als je op Cuba een stokoude en schatrijke Mof in een looprek ziet schuifelen, gechaperonneerd door een bloedmooie zwarte juffrouw van amper zestien, behangen met tasjes van juweliers en kledingzaken en verse bling bling, dan wordt die stokoude mof die toch al een verwoeste jeugd heeft gehad, stante pede weggezet als een racistische, koloniale, uitbuitende hoerenloper. Terwijl ik denk aan een fraai stukje mantelzorg zonder overheidssubsidie en PGB’s.
Enfin, als u Sylvana googlet, ziet u haar voortdurend shoppen met diverse rijke blanke mannen. Daarover zegt Anja Meulenbelt dan in DWDD: Sylvana is een rolmodel dat op deze manier wraak neemt op de blanke jodenman die niet alleen vrouwen fascistischerwijs onderdrukt maar zelfs ook zijn getinte gendergenoten in Gaza. Bam! Terwijl ik dus gewoon een ordinaire golddigger zie.
Sylvana is over de houdbaarheidsdatum en kan niks dus haar loopbanen als gouddelfster en Tellsell-hostess zijn over en uit en schluss. Dat dachten en hoopten wij althans maar wat bleek? De Viva kwam met een special over negertampeloerissen, dat die veel beter pompten dan die roze flipjes van de vinexmannen, dat de ‘brothers’ veel hoffelijk en eleganter waren dan blanke mannen, dat ze nooit vreemd gingen en dat ze nooit een vrouw zouden slaan. Als rolmodel waren mijnheer Edgar Davids en Regilio Tuur uitgekozen, al heeft Regilio een klein fluitje maar dat werd rijkelijk gecompenseerd door de door hem zelf ontworpen push up onderbroeken. Goed, dat verhaal in de Viva vond Sylvana racistisch want Syl doet het immers alleen met blanke schathemelrijke mannen. Ervaringsdeskundige dus. Vervolgens kreeg ze een Wiedergutmachungscolumn in de Viva en nu krijgt ze ook nog eens een eigen programma bij de NPO.
Dankzij de Viva en Matthijs ‘Flappie ‘van Nieuwkerk gebruikt ze racisme nu als verdienmodel.
Dat zei ik dus tegen Jellie. Dat het antiracisme een ordinaire geldmachine is geworden. Ik wilde niet al te erudiet en elitairistisch over komen op Radio 1 maar ik dacht aan Leo Ferré en Arthur Koestler die onafhankelijk van elkaar zeiden dat de antifascisten de fascisten van morgen zijn. Goed, Jel en ik zaten lekker te giechelen in de studio terwijl de telefoon roodgloeiend stond, temeer omdat ik drie keer poepgat had gezegd. Dat was naar aanleiding van de tekst die ik op het bekende tegeltje schreef. Het betrof een oude Libanese wijsheid: het leven is als een aubergine. Eén keer krijg je hem in je hand, 100 keer krijg je hem in je poepgat. De aubergine is een luxeartikel in de Levant en die krijg je bijvoorbeeld als je jarig bent, met een lintje er om heen. Maar meestal krijg je hem, enfin: plop!
Toen zei Jel: wat is dat toch met jullie blanke mannen, die partner van Rijk de Gooyer is ook al zo. ‘Johnny Kraaijkamp is hartstikke dood’ riep ik. Het betrof echter Maarten Spanjer, waarvan ik dacht dat die net zo dood als Johnny & Rijk was.
Voor het eerst in mijn leven behoorde ik bij een groep en wel die van boze blanke mannen van middelbare leeftijd. Als ik centjes had, kon ik zo Sylvana zo aan mijn haak slaan! Goed, u begrijpt mijn verdriet en de pijn. Mijn zorgvuldig opgebouwde imago van zoet moederskindje was naar de gallemiesen. Helemaal groggy verliet ik de studio, kocht van een getinte mijnheer bij de Stopera een gloednieuwe Koga Miyata voor een geeltje en ijlde spoorslags naar het AZC in Crailo om crack en heroïne in te slaan voor de Eerste Pinksterdag. Crailo bleek opgeheven en toen moest ik naar de Cocon, het legendarische Passantenverblijf & Sociaal Pension in Hilversum. Terwijl Mengistu Haile Mariam wat balletjes wit & bruin voor me draaide in de recreatieruimte, keek ik in de vitrine van de Cocon. Daar hing een plakkaat van Visje (?) met de wervende tekst: de Bijbel is het enige boek uit de oudheid waarvan de schrijver nog leeft.
Nou wil het toeval dat ik Hebreeuws en Aramees heb gestudeerd, met als bijvak Koine Grieks (de taal van het Nieuwe Testament). Ik kan u gerust vertellen dat de Bijbel niet door de Heere Jezus is geschreven. In de eerste plaats omdat hij ten tijde van het Oude Testament nog niet verwekt was door de Heere God der Heerscharen, en ten tweede omdat het Nieuwe Testament pas 300 jaar of daaromtrent na zijn dood is geschreven door ghostwriters die de namen van de diverse profeten gebruikten. Maar vooral de zinsnede ‘waarvan de schrijver nog leeft’ wekte mijn wrevel. Het simpele woordje nog impliceert namelijk dat de schrijver van het Goede Boek ook gaat sterven. Als dat God is, hebben we echt een probleem. En ons was beloofd dat Jezus maar één keer zou sterven en dan zou terugkeren om een Nieuwe Hemel, een Nieuwe Aarde en een Nieuw Jeruzalem te scheppen waarin niemand meer dood ging. Zelfs Paul de Leeuw niet! Lariekoek & mumbo jumbo dus. Gelukkig kwam Mengistu aangerend met mijn pretpakket zodat ik dadelijk lekker gedrogeerd in de vliegmachine kan loungen.
Zalig Pinkpop ye all!
