Dit is een re-post. De originele publicatie, januari 2015, was naar aanleiding van de slachtpartij op de redactie van Chalie Hebdo. Ook in Parijs. Ook door islamisten. Vandaar dat het nu wederom een moment is voor dit sombere, maar realistische verhaal van Arthur van Amerongen.
Queridos amigos e amigas! Vandaag een andere Tuur vanwege Charlie, een sombere Tuur die de gebruikelijke en vertrouwde grapjes, gebbetjes, dolletjes, kwinkslagen en poep & pieshumor (uit respect voor Charlie Hebdo, haha) achterwege zal laten en eindelijk eens vanuit zijn hoedanigheid als islamdeskundige les événements voor u zal duiden. Voor de wat jongere abonnees van De Portugal Post: ik studeerde in 1991 af aan de Universiteit van Amsterdam bij prof. dr. mr. R. Peters van de faculteit Arabisch met een doctoraalscriptie over het islamitisch fundamentalisme in Algerije. Check Ruud dan!
Ruud was met Mahmoud Rabbani, Piet Nak en Bertus Hendriks een van de drijvende krachten achter het Nederlands Palestina Komitee. Hij was getuigedeskundige in het proces tegen de Hofstadgroep en zou in die hoedanigheid ook optreden in het proces tegen de blinde sheik Omar Albdel-Rahman die het World Trade Center al in 1993 wilde opblazen maar de ingang niet kon vinden. Die klus ging op het laatste moment niet door omdat de Amerikanen bang waren dat Ruud de sheik vrij zou weten te praten (Peters is ook nog eens een briljante jurist).
Ruud is dus een grote geleerde met veel internationale publicaties op zijn naam en heel wat anders dan de die rare koekenbakker van een David Pinto, die zelfverklaard bijzonder hoogleraar, professor en conciërge van het Schoevers & Pinto Instituut voor Blind Typen en Steno, een en ander te Meppel.
Tuur de Orientalist
Ruud Peters heeft mij ook belangrijke adviezen gegeven voor mijn boek Brussel: Eurabia en gaf mij de wijsheid mee: ga als academicus nooit dingen voorspellen maar beschouw, analyseer en duid enkel achteraf. Bovendien was het altijd fijn jenever borrelen met Ruud na de colleges Islamitisch Recht, Arabisch en de Geschiedenis van de Islam. Ruud gelooft niet erg in Allah bij mijn weten en als er dan een – vers bekeerde – studente uit Marken, Volendam of Urk riep dat de colleges van de professor blasfemisch waren, zei Ruud schitterend stoïcijns: “Het is hier geen moskee, juffrouw, maar een universiteit.”
Volgens mij was het ook Ruud die eens tegen zo’n kersverse muzelmannin zei, die na acht weken pas de helft van het Arabisch alfabet kon lezen: “Misschien kunt u beter naar Schoevers gaan, juffrouw, voor typeles van professor Pinto.”
Enfin, ik voorspelde – tegen het advies van Peters in dus – in mijn boek Brussel: Eurabia dat Brussel een grote krabbenmand, wespennest, slangenkuil en safaripark vol islamitische terroristen was: een kruiwagen vol explosieve kikkers als het ware. Dat was dus in 2007.
Ook de daders van de aanslag op Charlie Hebdo en de kosjere kruidenier in Parijs hadden banden met Brussel. Yves Desmet, bureauchef politiek-correct denken van de Morgen, wist gisteren te melden dat de aanslag niets te maken had met de islam en dat het allemaal de schuld was van extreem-rechts. Het was een aanval op de multiculturele samenleving, schreef Desmet met zijn versgeslepen Charlie Hebdo-potlood. Ik denk juist dat het een aanval dóóŕ de multiculture samenleving was, gezien de diversiteit der daders.
Bon, dit was een wat lange inleiding voor de jonge abonnee van de Portugal Post.
Ik heb voor jelui de boel geanalyseerd de afgelopen dagen en eigenlijk draait alles maar om één ding: was de aanslag islamitisch of niet? In Le Monde gingen alle discussies over amalgame. Amalgaam in de zin van het verband tussen de islam en de aanslag dus. De islam-apologeten waren er als de kippen bij om ieder verband tussen Allah, de Koran en de Profeet en de aanslagen te ontkennen: het Grote Downplay en Debunk Circus der islamknuffelaars draaide meteen na de aanslag op volle toeren en al spoedig werden de Mossad en de Internationale Jodenheid beschuldigd want een moslim doet zoiets niet. Op zo’n moment denk ik dan: waarom gaat GroenLinks niet met een delegatie huismoslims naar die mijnheer van het Kalifaat om hem te vertellen dat hij helemaal niks van de islam weet en eigenlijk maar een fopmohammedaan is?
Om nog even terug te komen op professor Peters: ik heb ooit op het punt gestaan om te gaan promoveren op het onderwerp De Europese Islam. We hebben toen gediscussieerd over de posities van moslims in Europa en wat het islamitisch recht schrijft over de positie van een moslim buiten de dar al salaam, het grondgebied van de islam. Er is onder de geleerden een discussie gaande over een mogelijke verlichte Europese islam maar ik denk dat we dat inmiddels wel kunnen vergeten. Een ‘gematigde’ islam bestaat namelijk niet, net zomin als ‘gematigde’ moslims.
Er zijn uiteraard moslims die het minder strikt zien en hun religieuze overtuiging combineren met een modern leven, maar als puntje bij paaltje komt, buigen zij toch voor de druk van de extremisten, al is het maar om geen ‘slechte’ moslim te worden genoemd. Hoeveel moslims gingen er van de week de straat op in Nederland, van de zegge en schrijve één miljoen in Nederland? Ik bedoel maar. Het debunken en downplayen gebeurde ook meteen na de aanslag op het Joods Museum in Brussel: dit kan nooit een moslim zijn geweest, eerder iets van de Mossad. Lees mij maar!
Goed, 9/11 was natuurlijk ook een klus van de Mossad, evenals ISIS. Straks blijkt de islam ook nog eens een verzinsel van die dekselse 15 miljoen joden die 1,5 miljard moslims flink in de tang houden.
De islam heeft het dus nooit gedaan hoewel de daders van Parijs overtuigde moslims waren. Met een crimineel verleden weliswaar maar dat geldt ook voor poldersalafist Arnoud van Doorn.
Ik heb nog steeds geen idee waarom een enorm amalgaam van journalisten, politici, wetenschappers, islamknuffelaars en andere Gutmenschen er op blijft hameren dat de islam enkel liefde propageert. Ik vermoed dat ze doodsbang zijn voor de islam. Diezelfde mensen staan overigens vooraan als de christenen van Staphorst uitgescholden moeten worden, in het kader van de bekende jij-bak: “Ja maar, de vrouwen van Staphorst dragen ook een doekje om het hoofd”, etc.
Dat merkwaardige bonte collectief van islamknuffelaars en pantoffelhelden schreeuwde deze week het hardst dat zij Charlie waren. Iedereen was ineens vriend van Charlie, net als iedereen destijds vriend van Theo was.
Gisteren werd bekend dat Boko Haram weer eens tweeduizend mensen had afgeslacht. Het persbericht van Groen Links heb ik alvast geschreven:
De leden van Boko Haram protesteren met deze ludieke actie tegen de consumptiemaatschappij en tegen de uitsluiting der jongeren in het dagelijks leven én tegen discriminatie door de blanke bevolking van Nigeria. De wanhopige strijders van Boko Haram zijn het slachtoffer van Verelendung én van extreem-rechts en met name van Le Pen, Nigel Farage en Wilders. Wederom het klinkend bewijs dat het met de islam allemaal niks te maken heeft.
Waarmee ik maar wil zeggen dat de islam het nooit gedaan heeft. Iemand vroeg mij deze week of ik een oplossing had, bijna verwijtend. Die heb ik niet maar het lijkt me verstandig om het beestje eerst maar eens bij de naam te noemen.
Openingsfoto: Johan Voets
