Opinie

Mensenrechtenorganisatie Amnesty voert wederom persoonlijke aanval uit op Ebru Umar

02-01-2017 13:21

Update: oei. Hoi Amnesty, jullie advertentie backfires…

Mensenrechtenorganisatie Amnesty International (Balkenende-salaris, want ze doen het allemaal niet voor niets die goedmensen) heeft opnieuw een laffe en persoonlijke aanval uitgevoerd op Metro-columniste Ebru Umar. In een paginagrote hypermoralistische courantenadvertentie waarin Amnesty probeert (en faalt) op ‘ludieke’ wijze vooroordelen op te sommen, staat ook een expliciete verwijzing naar ‘Metro-columnisten’. Uiteraard slaat dit op Metro-columnist Ebru Umar die, volgens het ledenblad van Amnesty, door Libelle (een opdrachtgever van Umar) moet ‘worden ontslagen’ vanwege het uiten van haar mening op twitter. Pikant detail is dat in de advertentie Amnesty zichzelf notabene omschrijft als ‘organisatie die opkomt voor mensenrechten van iedereen ongeacht politieke voorkeur’. 

Overigens wordt in de advertentie ook expliciet ‘Parool-columnisten’ geschreven. Hoogstwaarschijnlijk heeft dit betrekking op Parool-columnist Theodor Holman, aangezien dat de enige niet-extreemlinkse voorspelbare feelgoodcolumnist is in de extreem-linkse PvdA-propagandacourant Het Parool, alwaar men het afdrukken van linkse opiniestukken op de voorpagina als serieuze objectieve journalistiek ziet en men denkt dat ‘strijden tegen racisme’ zo’n beetje hetzelfde is als journalistiek bedrijven.

Opvallend is dat in de online versie van deze ‘ludieke’ haatadvertentie van deze ‘mensenrechtenorganisatie’ zowel de woorden ‘Metro-columniste’ als ‘Parool-columnist’ zijn gecensureerd. Kennelijk is de online Amnesty-advertentielezer niet dezelfde als de offline Amnesty-advertentielezer.

Rancuneuze haatbijdragen

Het is onduidelijk hoe het rancuneuze opzichtig blijven haten en besmeuren van meninggevers die volgens Amnesty duidelijk de ‘verkeerde mening’ hebben precies samengaat met het door Amnesty in deze advertentie zo ludiek gepropageerde ‘oog hebben voor wat ons bij elkaar brengt’.

Ook is nog steeds onduidelijk hoe de tendentieuze en rancuneuze haatbijdragen van Linda Polman in het Amnesty-ledenblad ooit ook maar iets te maken kunnen hebben met het ‘beschermen van mensenrechten’ of met het ‘minder benadrukken van wat ons verdeelt’. Laat staan dat de hatelijke en op de persoon gespeelde agressiebijdragen van Linda Polman ooit iets zullen kunnen betekenen voor het ‘opkomen voor mensenrechten van iedereen ongeacht politieke voorkeur‘.

Je hoeft werkelijk geen ‘naargeestige erfgenaam’ van Van Gogh of Fortuyn te zijn om te beseffen dat in Nederland met ‘iedereen’ en ‘politieke voorkeur’ beslist niet ook PVV-stemmers of van de middelmaat afwijkende denkers worden bedoeld. Tenzij ze allochtoon of moslim zijn uiteraard, want dan zijn ze evenveel slachtoffer als alle andere slachtoffers waar Amnesty voor opkomt.

Goedmensen

Wij vermoeden dat Amnesty Nederland vooral wordt bevolkt door archetypische ‘goedmensen’ die vooral van zichzelf vinden dat ze moreel perfect zijn, en dit ook zoveel mogelijk aan iedereen willen meedelen opdat ze zich er zelf beter door voelen, maar de mensenrechtenorganisatie misbruiken om andersdenkenden de mond te snoeren en het politieke debat in Nederland ideologisch te beïnvloeden. Een beetje wat regimes in mensenrechtenschendende landen doen zeg maar.

Tevens vermoeden wij dat het de mond snoeren van andersdenkenden nou juist zo’n typische schending van mensenrechten is waartegen Amnesty zegt te strijden. Maar hypocrisie en links activistisch haatmoralisme gaan in Nederland dan ook vrijwel altijd hand in hand. Lees daarvoor bijvoorbeeld ook eens een NRC Handelsblad, website van de VARA  (NPO) of van wrede op specifieke personen gerichte haat aan elkaar geregen lastercolumn van ‘activist’ Quinsy Gario in het ‘linkse’, ‘sociale’ en ‘duurzame’ magazine OneWorld. U zult dan snel beseffen: wie eenmaal van de eigen morele superioriteit is overtuigd heeft geen gewetensbezwaren tegen het uitschakelen van hen die een bedreiging vormen voor dat superieure morele ego.

Moreel goed zijn is kortom ook maar een wapen in de eeuwige banale maar menselijke zucht naar macht.

Het is eigenlijk nu al een ‘hoopvol 2017’. Waarvoor we Amnesty maar dankbaar mogen zijn.

 

screen-shot-2017-01-02-at-12-55-25 screen-shot-2017-01-02-at-12-55-40 screen-shot-2017-01-02-at-12-50-18