De ideologie waarmee Trump in het harnas – of cowboyzadel zo u wil – is gehesen, het idee van non-interventie, is onrealistisch gezien de huidige ontwikkelingen. Het beeld dat staten zich enkel met binnenlandse besognes moeten bezighouden is romantische propaganda; men wint er wellicht een verkiezing mee, maar daarna is er weer Realpolitik en het imperatief tot moreel handelen.
Het recentelijk ingrijpen van de VS in Syrië is adequaat bij het gebruik van gifgassen. Sinds WOI zijn deze wapens al taboe. We kennen allemaal die vreselijke verhalen over de loopgravenoorlogen waarbij honderd jaar geleden flink onheil werd gesticht. Alleen toen sneuvelden voornamelijk soldaten en waren er weinig burgerslachtoffers.
Als onomstreden wordt aangetoond dat Assad gifgas heeft gebruikt, dan hebben de VS verstandig gehandeld.
Door moderne media is het wereldtoneel volledig geïntegreerd. Globalisme als wereldbeschouwing mag dan op zijn retour – of minder populair –zijn, de globale problemen zijn dat volstrekt niet. Neem een Erdogan die etnische Turken wereldwijd bespeelt en mobiliseert om tot een machtsblok te komen. Macht en populariteit overstijgen altijd zogenaamde landsgrenzen. Als het westen dit instrument niet aanwendt, dan staan meer tribale samenlevingen te trappelen om het in onze plaats wel te doen.
Om hearts and minds te winnen moet men allereerst feiten onder ogen zien en op basis daarvan handelen. Het negeren van feiten buiten de eigen landsgrenzen om was wellicht aardig in de 19de eeuw, vandaag de dag werkt dat niet meer. Men kan menen dat er met Trump een einde is gekomen aan een meer neoconservatieve politieke koers, echter het getuigt van een groteske ignorantie wanneer men misdaden buiten de eigen culturele landsgrenzen om, door de vingers gaat zien. Dat zou helemaal een verzaking van het westerse project betekenen.
Non-interventie kan men namelijk ook lezen als een vorm van decadente identiteitspolitiek. Een romantische hang naar volk en vaderland die Realpolitik zogenaamd buiten de deur kan houden. Dit is een navelstaarderige illusie. Wanneer mensenrechten – in welke uithoek van de wereld dan ook – geschonden worden, dan kan men niet blijven twitteren in een tribaal niemendal.
Ik hoop dat er buiten het alt-right gebeuren nog zoiets bestaat als verstandig links en verstandig rechts. Zielen die buiten de leugen van alternatieve feiten beseffen dat er geen alternatieve feiten bestaan. Zielen die beseffen dat niets doen en afwachten altijd laffe capitulatie is voor het welig tieren van het kwaad.
