Bij DWDD University (LOL), uitgezonden door haatomroep VARA, kwam donderdag terrorisme-expert (ROFLMAO) Beatrice de Graaf ons ongeletterd onderbuikvolk even uitleggen hoe de kaarten erbij liggen in terreurbestrijdingsland.
Nou, als we onze nationale knuffelgrefo mogen geloven is het gevaar dat uitgaat van Donald Trump even groot zo niet groter dan islamitische terreur, dus zolang we voortgaan op de ingeslagen weg (Trump-bashen, heel veel drammen over fake news, je boos maken over ‘islamofobie’, in combinatie met een ongebreideld maar ongefundeerd geloof in buurtwerkers, straatcoaches, buurthuisregisseurs etc) is er niks aan de handa, mensen. Bovendien, we moeten het allemaal ook niet groter maken dan het is, dat hele ISIS, aldus onze anti-cannabis activist terreurexpert, die de NRC Handelsblad-lezer nog wist toe te vertrouwen dat ‘massavernietigingswapens ook voor hen waarschijnlijk een stap te ver zijn’, met de toevoeging dat het ‘gevaarlijk (is) om te speculeren over een volgende overtreffende trap. Je wilt terroristen niet op ideeën brengen’.
Je verzint het niet.
Maar het wordt leuker. Over de reacties op de aanslagen in Europa: “Bijna 50 procent van de jongeren is (dus) bang voor aanslagen en/of oorlog en denkt ook nog eens dat die daadwerkelijk gaan gebeuren. Dat vond ik een schokkend hoog percentage.” En over de politieke consequenties van die angst: “Uit eerdere historische periodes weten we dat angst voor oorlog en terrorisme op den duur een angstige, conservatieve generatie kan kweken met een sterke law-and-order-agenda.”
Precies wat je nodig hebt, een raadgevend prominent die blijk geeft van een openlijke afkeer van een sterke law-and-order-agenda, en daarbij zegt ‘geschokt’ te zijn over de zeer reële angst onder mensen voor de nietsontziende ideologisch geïnspireerde amateurscheikundigen in ons midden. Je kunt altijd vertrouwen op Beatrice om tegen te werpen dat het hier zo’n vaart niet zal lopen, want wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond (en wat de Here haar heeft ingefluisterd) dat het beste middel tegen radicalisering een kopje thee is met de buurtregisseur, gevolgd door een volledig verzorgd nazorgconsult met een overambitieuze grefo-deradicaliseringsmuts.
Het was toen dat ik voor het eerst in mijn leven doodsangsten begon uit te staan.
De Blijde Boodschap lijkt in het geval van Beatrice de Graaf het centrale zenuwstelsel te hebben aangetast, hoewel ik bezwaar maak tegen de duiding die Arthur van Amerongen vandaag gaf aan De Graaf in zijn HP/de Tijd-column, namelijk dat ze ‘in het muffe naar bedorven zwarte kousen en wollen onderbroeken meurende milieu van de christelijke zendercoördinatoren als een lekkere chick wordt beschouwd’. Niet alleen daar, nonkel Tuur! U heeft buiten Veghel gerekend waar je genoeg knakworstjes kunt vinden die stram in de houding springen voor onze bible belt-beauty, net als die van Volkskrant-columnist Bert Wagendorp trouwens, die onlangs jolijk jubelde: “Dankzij De Graaf weten we dat we het in Nederland eigenlijk heel goed doen, met onze wijkagenten en welzijnswerkers.”
Hoewel ik zelf niet op dure universitaire titels mag bogen zoals onze quasi-kordate bagatelliseringsbabe met een doorlopend abonnement op de kletstafels van de publieken, werd mij op last van des Koning’s vertegenwoordiger in Brabant onlangs de (overigens volstrekt symbolische) eretitel ‘Orakel van Veghel’ toegekend, vanwege bewezen diensten aan de lokale economie zeg maar, zodat ik met een zeker gezag mag stellen dat als er iets evident is na de slachting in Manchester, het louter ‘in de gaten houden’ van terroristen sowieso niet volstaat om toekomstige bloedbaden te voorkomen. Bij lange na niet zelfs.
Elke huis, tuin- en keukenfauteuilexpert kan je immers vertellen dat jihadisten, bij gebrek aan standrechtelijke executie, hetzij voor onbepaalde tijd dienen te worden vastgezet, hetzij moeten worden heengezonden naar het gedroomde kalifaat, bij voorkeur met een Mohammed-cartoon getatoeëerd op het voorhoofd, dank u vriendelijk.
