Dit ingezonden stuk is door de auteur geschreven als dialoog, het is dus geen interview van ThePostOnline. Fictieve gesprekspartner is dikgedrukt en ondergetekende is in cursief.
Sorry, maar klopt het écht dat de directeur van Sony ATV, een bestuurslid van Buma/Stemra, je vorige week in het openbaar probeerde om te kopen? Ik las vandaag pas je antwoord op Facebook.
Erwin: Nou ja, omkopen. Ik moet uitkijken wat ik zeg… Volgens hem was dat geen omkopen. Het was een positief gebaar, ‘een handreiking’, om de relaties te verbeteren. Hij bood me gratis gebruik van de Sony opnamestudio’s aan.
Nadat jij namens de vakbond in de Volkskrant iets onaardigs over muziekuitgevers had gezegd.
Erwin: Ja.
En had bepleit dat uitgevers geen plek hebben in het Buma bestuur.
Erwin: Klopt.
Dus hij bood je een gunst aan om als vakbondsvertegenwoordiger minder kritisch te doen.
Erwin: Een gunst zonder enige verplichtingen schreef hij erbij. Om de relaties te verbeteren.
Dat kan toch niet… Kom op.
Erwin: Natuurlijk kan dat niet. Juridisch formeel ‘omkoping’ of niet, het is bestuurlijk volstrekt onzuiver. Maar het is tekenend dat zo iemand het oprecht de normaalste zaak van de wereld lijkt te vinden. En als je kijkt naar de instemmende reacties op zijn eigen Facebookpagina, van collega-directeurtjes en mensen die van hem afhankelijk zijn… dan heeft hij nog gelijk ook. Het kan klaarblijkelijk wél. Want iedereen om hem heen lijkt dat volstrekt normaal te vinden.
Er is toch overheidstoezicht op Buma/Stemra?
Erwin: Ja. Die zouden echt moeten ingrijpen in de bestuursstructuur en de cultuur daar.
Moet een RvT lid van een bank in Nederland flikken, zoiets. Zou De Nederlandse Bank dan niet ingrijpen denk je? Vast wel. Toch?
Erwin: Zouden kranten er niet over schrijven in dat geval? Hier hoor je niks over. Men maakt zich druk over Boef die iets over ‘kechs’ gezegd heeft en of hij bij Noorderslag mag optreden. En de directeur van Buma die een fles wijn heeft besteld. Een wel heel erg dure. Mag je iets van vinden, hoor. Maar dit is niet interessant, klaarblijkelijk.
Wat een verrot wereldje.
Erwin: Het is ook een kwestie van bewijzen. Het heeft iets van #MeToo in die zin. Hij ontkent dat er ook maar iets onoorbaars aan zijn aanbod kleefde. Of aan zijn bedoelingen. Hij kan ook nog gaan beweren dat het uiteraard een grapje was.
Maar toch…
Erwin: Het is soms best moeilijk iets hard te maken. Ik heb het zelden aan mensen verteld, maar jaren geleden, toen mijn eerste album uitkwam, werd mij bijvoorbeeld, als kersvers bestuurslid van een andere rechtenorganisatie (niet Buma/Stemra dus) de suggestie gedaan aan een grote aanvrager, van een grote subsidie, te vragen mijn band op zijn festival te programmeren, als voorwaarde voor mijn stem.
Sorry?
Erwin: Let op: mij werd niet door de aanvrager rechtstreeks aangeboden mijn band te programmeren als ik voor zou stemmen. Mij werd door iemand die heel dicht bij de aanvrager betrokken was voorgesteld om dat zelf aan de aanvrager voor te stellen. Mondeling. Dus bewijs maar dat het een poging tot omkoping was. Dat het überhaupt gebeurd is.
Wat heb je gedaan?
Erwin: Gemeld aan de voorzitter. En ik heb tegengestemd. Het was een slechte aanvraag.
En…
Erwin: Nooit op dat festival gespeeld of op er aan gelinkte festivals. Je moet niet moeilijk zijn hè. Maar we waren misschien ook niet succesvol genoeg.
Geen wonder dat je tegenwoordig boeken schrijft.
Erwin: Zo kun je het ook bekijken.
Is het daar beter?
Erwin: Anders. Een enorm gesloten wereldje ook. Maar pogingen tot omkoping heb ik daar nog nooit meegemaakt. Boekenuitgevers zijn toch echt andere types dan muziekuitgevers. Gelukkig.
Wat een wereld…
Erwin: Tja… Op de corruptie maar. Wat in Nederland ‘gunnen’ heet en ‘relatiemanagement’ enzo.
En dat je er schoon van mag blijven.
Erwin: Alcohol ontsmet zeggen ze… Proost.
