“Uit gezamenlijk onderzoek van de Volkskrant en de Amsterdamse stadszender AT5 naar de levensloop van de schizofrene Philip Opoku blijkt dat in twaalf jaar tijd vele ernstige inschattingsfouten zijn gemaakt.
In 2007 werd Opoku op 16-jarige leeftijd veroordeeld voor een poging tot doodslag, maar kon hij zijn jeugd-tbs ontlopen.
Kort na die veroordeling ontvluchtte hij het land, maar werd er geen Europees aanhoudingsbevel uitgevaardigd.
In 2016 werd hij vervolgd voor een gewapende overval, maar beschikte de rechter niet over zijn volledige justitiële geschiedenis.
In mei 2017 bedreigde Opoku zijn moeder tijdens zijn proeftijd, maar werd hij niet teruggestuurd naar de gevangenis.
En in juni 2017 gooide hij een kop hete thee over een verpleegkundige van het AMC, maar mocht hij kort daarna toch van het ziekenhuis op onbegeleid verlof.
In het politiedossier ontdekte ze een notitie van de Koninklijke Marechaussee waarin stond dat Opoku een maand voor de moord, ten tijde van zijn gedwongen opname op de gesloten afdeling bij het AMC, het vliegtuig naar Londen wilde nemen. ‘Hij stond gesignaleerd als vermist.’ Maar de marechaussee in vertrekhal 3 van Schiphol liet hem op 28 juni 2017 ondanks die melding doorlopen, met een ticket voor Easyjet-vlucht EZY3010 in de hand. Het AMC stelt echter dat Opoku die nacht gewoon in het ziekenhuis was.
Zo was Opoku in 2012 betrokken bij een vechtpartij en pleegde hij in 2013 een overval waarbij een slachtoffer zwaargewond raakte.
Hoewel het wel duidelijk is dat Opoku lijdt aan een psychotische stoornis, zijn er geen aanknopingspunten om tbs op te leggen, redeneren de rechters in 2016. De verdachte weigerde mee te werken met het onderzoek van het Pieter Baan Centrum en uit zijn strafblad maakt de rechter op ‘dat Opoku in de vijf voorafgaande jaren aan de overval op het tankstation niet veroordeeld is voor geweldsdelicten’.”
Lees even dit Volkskrant-artikel (Blendle-link) over het zoveelste stapelen van falen op falen op falen op falen op falen door al die (hulp)instanties in Nederland die er voor moeten zorgen dat levensgevaarlijke gekken niet vrij rondlopen in de maatschappij.
Deze keer gaat het om de levensgevaarlijke maar totaal geschifte Philip Opoku die dankzij een boterzachte rechtstaat en laffe hulpverlenersrechters op zeer jonge leeftijd al ongestraft extreem gevaarlijk en extreem gewelddadig kon zijn, zonder dat hem een strobreed in de weg werd gelegd, en die na het worden opgenomen op de verkeerde psychiatrische afdeling in het verkeerde ziekenhuis met de verkeerde behandeling doodleuk kokend hete thee over een verpleegster kon gooien om niet veel later al even doodleuk verlof te krijgen, want boterzacht systeem en laffe hulpverlenerspsychiaters, en ‘de verkeerde diagnose’ onder andere door ernstig bureaucratisch falen
Slachtoffer: een jonge vader met een kind van acht maanden. Slachtofer zat gewoon in de metro van het vielige Amsterdam, die lieve stad vol lieve mensen, en moest het vertrouwen in de veilige stad en rechtstaat met de gruweldood bekopen.
Maar ook dit slachtoffer is net als Els Borst, Anne Faber en die vele tientallen, honderden anderen gewoon een vervangbare pion. Cannon fodder en colatteral damage voor het eeuwigdurende sociale experiment waarin burgers altijd vogelvrij zijn en daders eeuwig slachtoffer.
Elk jaar een aantal slachtoffers van ziek, dodelijk, al dan niet seksueel geweld, gepleegd door tbs’ers op proefverlof of vrij rondlopende gekken al dan niet uit fijne grenzenvrije buurlanden die in de ‘hulpverlening’ lopen, het is gewoon netjes ingecalculeerd door de boven ons gestelde bureaumoordenaars. Zolang een keukentrapje maar gevaarlijker is. Het zijn de offers voor Het Grote Gelijk van de Maakbare Mens en Samenleving, voor het geloof in lieve steden vol met lieve mensen.
Geen omelet zonder gebroken eieren, zo zei ook de architect van die utopische heilstaat waar de hedendaagse staat der socialistische Nederlanden nog altijd op is gefundeerd, omdat het geloof in ‘de goede mens’ en de ‘schuld van de omstandigheden’ onwrikbaar vast als genetische blauwdruk aan de nakomelingen van wereldverbeteraars en andere babyboomers wordt doorgegeven.
Daarom ‘staan de cellen ook leeg en daalt de misdaad’, zoals in heel de SovjetUnie ‘nog nooit iemand een misdaad heeft gepleegd’ en ‘moordenaars niet bestonden’ (en de graanoogsten jaar op jaar spectaculair hoog waren). Daarom draait de rozebellenblaasmachine altijd net iets sneller dan dat de drukpersen met vrije informatie kunnen roteren. Daarom wordt er nog harder oorlog gevoerd tegen het vrije internet dan tegen gevaarlijke gekken in de maatschappij.
Morgen uw dochter of zoon? Of gewoon weer een Minister van Staat? Uzelf misschien? U hoeft er alleen maar voor in een metro te gaan zitten. Of een blokje om te fietsen in Den Dolder. Of gewoon ‘s avonds thuiskomen in Bilthoven. Niemand die het ziet, niemand die het hoort. In de ware heilstaat is er niemand die je hoort schreeuwen.
Tip: emigreer als je lijf en leden en vrouw en kinderen je lief zijn. Of regel een wapenvergunning. En een alarmsysteem met stevige rolluiken. En een goed getrainde hond. En een vaste telefoonverbinding om luchtsteun met napalm te kunnen inroepen. En betrouwbare informatievoorziening als de rest is gecensureerd.
