De TPO-redactie ontving woensdag een bericht van een vader van een aanstaande student aan de Universiteit Twente. Zij hadden thuis een rectificatiebrief ontvangen naar aanleiding van een artikel in het zogenaamde Kick-In Magazine, dat jaarlijks wordt uitgegeven voor aanstaande studenten, voorafgaand aan het collegejaar. In dit magazine blijkt schandalige inhoud te staan die het daglicht niet kan verdragen, daarom is besloten tot zelfcensuur en een herziene gekuiste versie van het magazine uit te brengen:
”Er is echter één artikel in het Kick-In Magazine gepubliceerd dat door lezers als aanstootgevend kan worden ervaren. Het gaat om het artikel ‘Studentikoos ABC’, te vinden op pagina’s 108 tot en met 111. Dit artikel bevat enkele termen die niet in lijn zijn met de normen en waarden van de Universiteit Twente. Daarom willen wij middels deze brief onze excuses aanbieden aan eenieder die zich niet comfortabel voelt bij de termen die in het artikel genoemd worden”
U als TPO-lezer weet dat wij sowieso altijd de grootst mogelijke afstand nemen van termen die als aanstootgevend kunnen worden ervaren of waarvan de oortjes rood zouden worden. Daarom besloten we Kick-In te benaderen, in de hoop te weten te komen hoe deze vork precies in steel zit.
“Goeiemiddag, Kick-In Universiteit Twente, u spreekt met Eva.”
Hallo met ThePostOnline. Wij waren benieuwd waarom het artikel in KickIn Magazine is aangepast.
“Ehm, [lange pauze], nou omdat we…, ik snap…, waarom eh…, waar bent u ook weer van?”
Van ThePostOnline.
“Ik denk dat u dit het beste even kunt vragen aan onze secretaris – want die weet daar gewoon veel meer van dan wat ik heb meegekregen – en dat is Max. Die is over een half uur weer aanwezig.”
Om de tijd te doden probeerden we ook maar eens te bellen met de afdeling persvoorlichting, er zijn maarliefst zeven persvoorlichters werkzaam bij de Universiteit Twente, in de hoop wat achtergrondinformatie te bemachtigen. Niemand nam op en bij een enkeling ging de telefoon niet eens over. Bij sommigen staat de voicemail uit of wordt ons na een lang betoog aangeraden niet in te spreken. Dit was overigens niet het geval bij medewerker Joost, want die is ‘enkele dagen afwezig, maar op 23 mei’ is hij gelukkig weer bereikbaar.
Na een vruchteloos belrondje toch maar eens proberen secretaris Max te spreken te krijgen:
“Degene die u zoekt die is er niet meer, maar we kunnen u wel later vandaag terugbellen.”
Wanneer kan ik dat verwachten?
“Ik denk na vier uur.”
Maar je weet niks zeker?
“Nee.”
Ik ben namelijk al twee uur lang aan het proberen om iemand bij de universiteit te spreken te krijgen, maar voor de pers is niet zo veel oog lijkt het wel?
“Nou, we moeten nog overleggen met de woordvoerder van de UT om te kijken hoe we hierover gaan communiceren.”
En om klokslag 16:00 uur rinkelde zowaar de TPO-redactietelefoon:
“Goedemiddag met Elin Biel van de Kick-In commissie. Ik hoorde dat u meerdere keren gebeld heeft vandaag?”
Ik bel naar aanleiding van de brief benieuwd waarom het ‘niet in lijn zou zijn met de normen en waarden van de uni’ en waarom het is aangepast op de website.
“En een aankomend student heeft het naar u doorgestuurd?”
Ja.
“Oke, interessant. Nou ik kan kort even vertellen hoe het ongeveer zit. Er is dus geconstateerd, ja eigenlijk precies wat er in de rectificatiebrief staat [herhaalt complete inhoud brief]. In ieder geval om er voor te zorgen dat mensen die dit vervelend hebben kunnen ondervinden dat die daar onze excuses voor ontvangen.”
Dat is het hele idee van een rectificatiebrief…
“We hebben het gestuurd omdat het niet in lijn is met het beleid van dit moment.”
Is het beleid veranderd?
“Er is elk jaar een nieuwe commissie, over eerdere jaren kan ik niets zeggen.”
Uw collega zei dat de brief vanuit de UT was verzonden, maar u zegt eigenlijk dat het vanuit de Kick-In commissie is verzonden?
“We hebben dus signalen ontvangen van de UT dat hier dus mogelijk mensen aanstoot van kunnen nemen en daarom hebben wij na overleg zélf besloten om een rectificatiebrief te sturen.”
Het is dus niet duidelijk of er daadwerkelijk iemand last van heeft gehad?
“Er zijn voornamelijk signalen geweest.”
Signalen of daadwerkelijk klachten, dat is wel een groot verschil toch?
“Ik wil het graag houden bij ‘signalen’.”
Is er ook ergens iets te vinden over de ‘normen en waarden van de Universiteit’?
“Ik weet zelf niet of dat online te vinden is. Verder ben ik niet de aangewezen persoon om daar op in te gaan. Wij vinden het niet meer passen bij de normen en waarden die hier op de Universiteit gelden.”
Maar welke dat zijn dat is geheim?
“Dat kunt u opzoeken.”
Waar zou ik dat kunnen vinden?
“Op internet.”
Het bleef, ook na herhaaldelijk doorvragen, onduidelijk waar precies de morele grens ligt bij de UT, wie dat dan bepaalt en waaruit die ‘signalen’ bestaan. Een document dat specifiek ingaat op ‘normen en waarden’ van de Universiteit Twente is online niet te vinden. Wel dit uit 2015 afkomstige document (pdf) genaamd Code of ethics /gedragscode Universiteit Twente. Hierin staan uitsluitend zeer algemeen geformuleerde bepalingen over het belang van respect en, uiteraard, de toon:
”In de communicatie tussen studenten en medewerkers is respect van het grootste belang. Dit komt tot uitdrukking in de stijl, toon en vorm van e-mails en directe contacten. Studenten zijn bereid elkaar te helpen zonder dat ze bang hoeven te zijn oneerlijk te worden beoordeeld door anderen. Ze gedragen zich zo dat andere studenten niet worden gehinderd en de kwaliteit van het onderwijs niet in het gedrang komt. Ze respecteren elkaars eigendommen en onthouden zich van psychisch en fysiek geweld, discriminatie en pesterijen.”
Hoe dan ook, dit is de complete lijst met, inmiddels dus gecensureerde, verboden woorden (let op, deze woorden kunnen mogelijk als schokkend worden ervaren – Triggerwarning):
Bammen
Hertje
Jopen
Kaken
Kwarrel
Paardenkut
Panda
Pandapunt
Rapekaken
Regelen
Scharrel
Scoren
Twarrel
(Het aangepaste online Kick-In magazine waarin deze onfatsoenlijke woorden nu dus niet niet meer staan vindt u hier).
