Groene dictatuur ligt in het verschiet

01-09-2018 16:27

De bekende econome en lid van het World Economic Forum, de Zambiaanse Dambisa Moyo vroeg in een interview met de Chinese president Xi Jinping wat hem ’s nachts wakker hield. Hij antwoordde dat het tekort aan natuurlijke grondstoffen, zoals water en landbouwgrond, hem het meest zorgen baart. 90 procent van de wereldbevolking leeft in de opkomende markten en hen wordt beloofd een levensstijl zoals de Amerikanen. 40 procent leeft in gebieden waar onvoldoende water is of waar de landbouwgrond onvoldoende is om alle mensen te voeden. Xi Jinping gelooft wel dat er uiteindelijk een oplossing gevonden zal worden, maar de overgangsfase, alsook de manier om het doel te bereiken zit vol gevaren.

In het Westen maken we ons zorgen over de opkomst van de islam en in iets mindere mate over de destructie en de vervuiling van de natuur en de klimaatverandering. De strijd van Geert Wilders is een strijd voor het behoud van de Europese beschaving. Europa is het nieuwe Midden-Oosten aan het worden door de toenemende invloed van de islam op onze samenleving. Dit proces is des te gevaarlijker omdat het zo geleidelijk verloopt. Wie dit gevaar ontkent, is een gevaarlijke gek. Wie mijn publicaties zorgvuldig heeft gelezen, weet dat ik pleit voor een alliantie tussen Europa en de islamitische landen, nadat deze laatste door de teruggekeerde moslims heropgebouwd zijn met solidaire hulp vanuit ons continent. Deze alliantie zal garant staan voor meer ethiek in de wereldpolitiek en -economie.

We hebben een Wilders nodig die even resoluut opkomt voor het behoud van de natuur. Dat de natuur op een vreselijke wijze wordt vernietigd is een feit. Wie dit ontkent, is een gevaarlijke gek. Ook dit proces verloopt geleidelijk, zodat we ons stapje voor stapje aanpassen, totdat er een point of no return komt.

Kunnen de Groenen een dergelijke Wilders leveren? Als Geert Wilders opkomt voor de Europese beschaving, dan baseert hij zich, bewust of onbewust, op het joods-christelijk fundament van Europa, dat met de Verlichting door de humanisten werd overgenomen. Het gaat om waarden als individuele verantwoordelijkheid, vrijheid, broederlijkheid en gelijkheid van alle mensen. De Groenen hanteren eerder een nihilistisch wereldbeeld, of liever: het zijn heidenen die de natuur tot hun afgod hebben gemaakt. Dit nihilisme vinden we terug in de inhoudsloze ’ode van Jesse Klaver’.

De groene beweging staat niet zover van de ecologische beweging die midden de negentiende eeuw in Duitsland ontstond en werd overgenomen door de nationaal-socialisten. Het is merkwaardig dat meerdere hedendaagse ecologisten ook antisemitisch zijn. Dit laatste kunnen we verklaren doordat de joden een transcendente betekenis geven aan de natuur en er dus geen intrinsieke waarde aan hechten. Als de natuur, net als de heimat of het geworteld zijn aan de grond, tot afgod wordt, dan is de weg vrij naar het uitroeien van al wie een bedreiging voor de natuur vormt. De Groenen sacraliseren de natuur en al wie deze afgod niet respecteert, pleegt heiligschennis. Een groene dictatuur ligt in het verschiet.

De oplossing ligt in het geven van een waarde aan de natuur die de natuur als zodanig overstijgt (lees: die transcendent is aan de natuur). Weinigen weten nog dat respect voor de natuur een joods-christelijk fundament heeft. Zowel de bijbel als andere joodse heilige boeken staan vol aanbevelingen om zorgzaam met de natuur en met dieren om te gaan. In Numeri, hoofdstuk 35, bijvoorbeeld wordt aanbevolen rond elke stad een strook bos en weilanden van 2000 el (1,4 km) breed te reserveren. Dieren doen lijden dehumaniseert de mens. In Exodus, hoofdstuk 23, wordt bevolen een ezel die te zwaar beladen is, te verlossen van zijn last. Elders staat dat een jong niet gedood mag worden als het moederdier toekijkt en dat een fruitboom niet gekapt mag worden. Het Hooglied staat vol analogieën die verwijzen naar de pracht van fauna en flora.

We kunnen stellen dat de zorg voor de natuur en het welzijn van de dieren een joods-christelijke erfenis is. In de middeleeuwen werd het gebied waar abdijen werden gevestigd zo ecologisch mogelijk ontgonnen. Ook nu nog zien we bijvoorbeeld dat de trappistenabdij van Orval speciale maatregelen heeft genomen om vervuiling van het grondwater door de brouwerij resoluut tegen te gaan. De bossen waar deze abdij middenin ligt, worden door de monniken met zorg onderhouden, er is een kruidentuin met medicinale planten, de monniken zijn vegetariërs en de abdij is quasi volledig zelfvoorzienend voor het levensonderhoud.

In het heidendom wordt de mens gezien als een dier dat spreekt of een dier dat denkt. In het judaïsme en het christendom wordt de mens gezien als een wezen dat zich zorgen maakt over de Ander. Het gaat mij hier niet om al of niet geloven in God of om aanhanger te zijn van een religie. Het gaat om de aanname dat de mens een roeping heeft, namelijk om zich verantwoordelijk te gedragen (de gelovige zegt dat die roeping ingegeven is door God). Zich verantwoordelijk gedragen is ook zorg dragen voor een gezonde omgeving, voor duurzame ontwikkeling en voor goed rentmeesterschap over de planeet Aarde met haar flora en fauna, waar de toekomstige generaties op zullen leven. De natuur vernietigen is de menselijke waardigheid vernietigen en een grof gebrek aan verantwoordelijkheidszin.

Het kapitalisme heeft slechts een economisch fundament. Dat is een korte termijn denken dat voornamelijk gebaseerd is op het maken van snelle winst. Het kapitalisme is ongevoelig voor elk ander argument, zeker voor zo iets als de menselijke waardigheid en een roeping om zich verantwoordelijk te gedragen. De gigantische vervuiling door de industrie die al meer dan honderd jaar duurt, spreekt voor zichzelf.

De groene beweging heeft een heidens fundament waarbij de natuur tot afgod is gemaakt. De natuur krijgt de almacht en de mens moet er onderdanig aan zijn. Hier missen we de innerlijke kracht om als individuen onze verantwoordelijkheid op te nemen.

De oplossing die Xi Jinping verwacht zal slechts vreedzaam gerealiseerd worden als de burgers massaal hun individuele verantwoordelijkheid opnemen. Maar in welke beschaving krijgt het individu die opdracht? Daar waar het joods-christelijk fundament de mensen inspireert. Het lot van de wereld hangt af van Europa dat haar fundament koestert en zich niet homeopathisch laat verdunnen.