Opinie

Bizar: bekende gezinskrant van De Persgroep gaat wéér zaterdageditie aanpassen

15-09-2018 12:25

Paul de Leeuw stopt met zijn wekelijkse column in het papieren AD (een ‘gezinscourant’ van De Persgroep). “De zaterdagkrant gaat veranderen, waardoor er voor mijn column geen plek meer is”, schrijft Paul.

De theatermaker en toekomstige RTL-presentator noemt het jammer dat zijn column stopt. “De oude les, iedereen is vervangbaar, blijkt weer op te gaan. Jammer, maar ik mag nog een paar weken doorschrijven, dus het is geen abrupt einde.”

Begin juni werd bekend dat Paul de Leeuw stopt bij de publieke omroep BNNVARA. Hij gaat naar RTL waar hij onder meer jurylid wordt in het programma Holland’s Got Talent. Het vijftiende seizoen van Ranking the Stars was deze zomer het laatste programma dat Paul de Leeuw voor de publieke omroep presenteerde.

Paul: “Na het verlaten van het VARA-nest nu verstoten worden uit het krantenkamp. Niet zeuren: een zenuwbehandeling aan de kies is veel erger.”

Anp

Papieren kranten (ook wel ‘oude media’, ‘printmedia’ of ‘vijanden van het volk’ genoemd) zijn al enkele vele tientallen jaren keihard aan het failliet gaan omdat sinds het internet lezers doorhebben dat ‘betrouwbare, onafhankelijke en objectieve journalistiek’ eigenlijk één grote nationale leugen is. Als reactie daarop hebben krantenuitgevers van alles geprobeerd om de lezers ‘terug te winnen’: de schuld geven aan het internet, lezers uitschelden, burgers zoveel mogelijk demoniseren, nog meer agenda-journalistiek produceren of nepnieuws publiceren. Gek genoeg hielp dat allemaal niets en bleven de oplages maar dalen.

Ergens rond 2015, meteen al 25 jaar nadat het internet groot werd, besloten krantenuitgevers ook eens ‘iets’ te gaan doen op internet. Er werden lood- en loodzware sites gebouwd die voor bezoekers maar vooral voor gebruikers op de redactie werden ervaren als een onoverzichtelijke nachtmerrie, nieuws werd vervangen door hele laffe clickbait en als serieuze journalistiek verpakte gesponsorde reclamepropaganda en, vooral bij het AD, werden de internetredacties zoveel mogelijk weggezuiverd zodat de websites zo min mogelijk kwaliteit konden leveren, als strategie voor online succes.

De laatste jaren echter zijn de krantenuitgevers, inmiddels volledig in paniek, zich weer gaan richten op de printedities. Papieren kranten moeten weer groot gaan worden. Hiervoor werd, meestal na eerst zes keer falen, de layout aangepast zodat ze zichzelf een award konden toekennen voor beste layout, het formaat van het papier geheraangepast, de hoofdredactie aangepast (van kritische unieke krantenmakers naar weke marionetten van uitgevers en bange burgermannetjes die zich het liefste bezighouden met het ontwerpen van Nieuwspeak) en werden met name de zaterdagedities, als vlaggenschip van de week, ongeveer elke maand opnieuw aangepast en omgegooid met nieuwe katernen, nieuwe auteurs, meer meer meer drampropaganda en vooral veel, heel erg veel, gelikte saaie politiek-corrrecte meuk over mode, lifestyle gejammer van middelmatige D66-stemmende burgervrouwtjes die niemand wil doen en andere dingen waar zielige 9 tot 5-burgers in Nederland nou eenmaal onbewust slachtoffer van zijn om dat ze niet beter weten en op jonge leeftijd al zijn gevormd naar de wensen van sociaaldemocratische machtshebbers die meer behoefte hebben aan makkelijk manipuleerbare brave burgers dan aan kritische en zelfstandige creatieven die zelf dingen gaan bedenken (anders gaat zo’n land maar op de VS lijken, en dat moeten we niet willen, teveel lijken op het machtigste en meest succesvolle land van de vrije wereld).

Van alle verherherherherherher-uitvindkranten is AD tot nu toe wel de allerergste. Columnisten met hoofddoek kwamen, columnisten met hoofddoek gingen, oliebollen en haringtesten (ooit het paradepaardje van de krant) werden gecensureerd want ‘kwetsend’, BN’ers kregen een podium, BN’ers werden weer van het podium getrokken, meesterjournalistiek Wierd Duk mocht échte journalistiek bedrijven maar moest weer weg omdat De Telegraaf nou eenmaal een betere werkgever is en zich wél gewoon blijft bezighouden met journalistiek, maar niets hielp.

Of helpt. De oplage blijft gestaag dalen, de abonnee’s zijn steeds vaker geen abonnee meer, adverteerders willen alleen nog maar paginagrote extreem milieuvervuilende anti-duurzaamheids-verre vliegreizen adverteren als de redactionele inhoud van de krant juist ‘groen’, ‘duurzaamheid’ en anti-vliegreizen promoot zodat de hypocriete zakkenvullende mentaliteit van de ‘journalistiek’ afdruipt en online wil natuurlijk helemaal niemand klikken op 115 jaar oude filmpjes van Jiskefet (inclusief geestdodende pre-rolls die 80 seconden duren) die overal al gratis online staan, laat staan dat iemand gaat klikken op topics met als kop: 10 tips om je banaan goed te bewaren.

Het is ironisch dat Paul de Leeuw nu zowel bij de NPO weggaat als uit het AD wordt getrapt. Je zou haast gaan denken dat de terminale kranten zich in de laatste jaren van hun leven alleen nog maar willen omringen met mede-terminalen van de NPO, waarschijnlijk uit angst dat de wel succesvolle commerciëlen straks nog opbouwende kritiek gaan leveren waardoor het mogelijk beter kan gaan met de krantenoplages. En natuurlijk als ultiem verzet tegen de 21ste eeuw die langzaam maar zeker de jaren zeventig van de vorige eeuw binnendringt zodat ook de bewoners van ivoren torens nu zoetjesaan worden geconfronteerd met realisme en creativiteit.

Gelukkig gaat het met online media uitstekend: ondanks de diverse terreuraanvallen (‘opinie!’) van jaloerse oude concurrerende media is Geenstijl.nl nog altijd succesvol en invloedrijk, vaart TPO nog altijd op koers, is NU.nl nog steeds de meest bezochte site van Nederland (maandelijks meer bezoekers dan NOS.nl, maandelijks extreem minder budget en extreem minder medewerkers dan NOS.nl), gaat De Correspondent inmiddels internationaal maar doen de oud mediale journalisten in opleiding ook anno 2018 nog lekker alsof het 1973 is en oude media heel succesvol zijn en negeren ze online journalistiek vol-ko-men terwijl ze wel lid worden van een terminale comateuze publieke omroep (LOL), zodat ook de komende jaren de race naar de bodem van de afgrond voor de dichtgetikte oude media lekker doorgaat, waardoor de online media onbezorgd en zonder enige concurrentie tot aan de hemel kunnen blijven groeien om daar de rijpe vruchten te blijven plukken.

Gaan we nu even volstrekt een volstrekt kritiekloos AD-‘interview’ lezen met Yvon ‘ik laat mij illegaal en op kosten van de NPO-belastingbetaler sponsoren door een grote veevoedermultinational’ Jaspers wat zich, heel gek, laat lezen als een lange propaganda-advertorial voor een veelbekeken NPO-progamma. Je zou haast denken dat het een dertien in een dozijn ‘interview’ is wat van te voren is ingeperkt, geschreven en gekeurd door NPO-communicatiemedewerkers en waarvoor het AD heeft moeten beloven geen kritische, persoonlijke, moeilijke of zelfs maar originele vragen te stellen, zoals dat nou eenmaal gebruikelijk is in de hypocriete achterkamertjes-dealtjes-journalistiek waar de ‘kwaliteitsmedia’ heden ten dage op drijven.

Trouwens, wat zou Paul de Leeuw eigenlijk kosten als columnist?

Tpo

Lees ook: 10 tips om je avocado goed te bewaren.

Lees ook: Kijk hier hoe een BN’er zijn broodje smeert.

Lees ook: De straat op in New York: wat vinden New Yorkers eigenlijk van tekstschrijvers (meisjes, altijd meisjes, want je kunt emanciperen wat je wilt maar lauwe feelgoodteksten poepen in correcte blaadjes is en blijft een wijvending) die hun geld verdienen met het aaneenrijgen van blaartrekkende clichézinnen en voor de hand liggende braafvragen.

Lees ook: 100 vragen aan een deugende BN’er, en van de 100 vragen is er geen een origineel of kritisch.

Lees ook: De nationale slachtoffertest: dit zijn in 2018 de grootste slachtoffergroepen.

Lees ook: Dit heeft u gisteren allemaal gemist in een of ander realityprogram van de commerciëlen.