Is er een verband tussen islamisme, antisemitisme en populisme? Dit zijn drie bewegingen die waarschijnlijk de geschiedenis van de 21ste eeuw zullen bepalen. De conflicten die hiermee gepaard gaan kunnen worden bespoedigd en verhevigd door de gevolgen van de klimaatverandering, door de massa-immigratie vanuit Afrika en door de informatietechnologie die de arbeidsmarkt grondig kan verstoren en de middenklasse kan laten verpauperen. In deze bijdrage wil ik deze bewegingen kort analyseren en aangeven wat we kunnen verwachten, om tot slot een mogelijke oplossing voor te stellen.
Islamisme of de politieke vorm van de islam die neigt naar fundamentalisme verspreidt zich steeds verder over Europa, vooral onder de jongere generaties. Islamisten zien de democratie als een westerse, duivelse uitvinding. Scheiding van kerk en staat is daarom uit den boze. Uit een dit jaar verschenen Franse studie blijkt dat 32 procent van de jonge moslims de religie ziet als een absolute waarde. Ongeveer 1 miljoen moslims geven hun geloof voorrang op de wet van de republiek.
Ongeveer 7 procent van de Europeanen is antisemitisch, maar bij inwoners van Turkse of Marokkaanse afkomst is dit 49 procent. Antisemitische aanslagen zijn in België en Frankrijk bijna dagelijkse kost. Joodse ouders voelen zich gedwongen hun kinderen uit openbare scholen te halen en onder te brengen in joodse scholen. De aanslagen worden echter verzwegen door de media, tenzij het gaat om zeer ernstige feiten, zoals de joodse jonge man Ilin Halima die drie weken lang werd gefolterd of de 85-jarige joodse Mireille Knoll die door een buurjongen de keel werd overgesneden. De daders worden stelselmatig als verward of psychiatrisch gestoord gelabeld. Dit komt omdat we in het Westen geen raad weten met ”takiyya”. Takiyya betekent dat men mag liegen over zijn geloof om zijn leven te redden. Vandaar dat er een groot verschil kan zijn tussen wat een moslim publiekelijk zegt en wat hij privé doet. Dit wordt door moslims volkomen normaal gevonden als een kwestie van gezond verstand. Men kan dus tegelijkertijd het ene en het andere zijn. Een niet onbelangrijk aantal moslims doet alsof ze gematigd zijn en de wet respecteren, maar in het echt zijn ze orthodox en potentiële terroristen. Omdat wij in het Westen dit onderscheid niet kunnen maken, noemen we onverklaarbaar gedrag, gezien ze altijd zo ’normaal’ waren, psychotisch.
Het populisme is een welbekend fenomeen. In meerdere Europese landen zijn populistische partijen aan de winnende hand. In de laatste verkiezingen kozen bijvoorbeeld in Hongarije 44,9 procent, in Polen 37,6 procent, in Oostenrijk 26, procent, in Frankrijk 24,3 procent (13,2 procent voor extreem-rechts en 11 procent voor extreem-links) en in Nederland 13,1 procent van de kiezers voor populistische partijen.
Voor Nederland geldt het iets minder, maar de drie bewegingen hebben als gemeenschappelijke noemer de strijd tegen het liberalisme, het postmodernisme en het kosmopolitisme. Het gaat om verzet tegen het moderne heidendom waar de gelijkheid van de seksen wordt gepromoot, het homo-huwelijk, de vrije keuze van het geslacht, nieuwe technieken voor de voortplanting. Hier wordt het individu als volstrekt autonoom beschouwd. Hij is zijn eigen autoriteit. Dit gaat uiteraard in tegen de fundamenten van de islam en het christendom. Via de wetenschap en de techniek spelen we zelf voor God. Die individuele vrijheid heeft, volgens de tegenstanders, geleid tot een spirituele leegte en een decadente moraal.
De joden worden in het bijzonder geviseerd omdat ze zich niet willen vermengen met de andere bevolkingsgroepen. Ze zijn overal aanwezig, maar ze zijn niet gebonden aan een plaats en daarom bij uitstek kosmopolitisch. Antisemitisme is geen racisme en ook geen haat tegen de ander, maar haat tegen de ongrijpbare aanwezigheid. Bovendien is scepticisme, een kritische geest en het persoonlijk interpreteren van teksten eigen aan de joodse cultuur. Om die reden staat in de koran dat de joden de Schriften hebben vervalst. De anti-Israëllobby kan worden gezien als een verdoken vorm van antisemitisme.
De drie bewegingen zoeken de veiligheid van de tradities en de zekerheid van fundamentele waarden. De eigen identiteit wordt gekoesterd en prioriteit wordt gegeven aan verbondenheid binnen de groep of binnen de natie-staat. Grenzen moeten ons beveiligen tegen de vijanden van onze cultuur. Kosmopolitisme moet in economisch opzicht worden bestreden door de belangen van het eigen land en de eigen werknemers voorop te stellen.
De strijd tegen het hebzuchtig liberalisme, de leegte van het postmodernisme en van het kosmopolitisme die nu al gaande is, zal escaleren zodra bijvoorbeeld Europa haar 9/11 zal kennen, als de middenklasse een strijd zal moeten leveren om het hoofd boven water te houden of als de massa-immigratie tot een kookpunt van volkswoede zal leiden. De Europese democratieën zullen dit gevaar niet aankunnen, wegens de besluiteloosheid van de regeringsleiders. Als de veiligheid in het gedrang komt, moeten de burgers niet rekenen op de gefeminiseerde bakfietsvaders van Groenlinks of op de softe dromers van D66. Als de hel losbreekt zullen jonkies als Jesse Klaver en Rob Jetten in een hoekje zitten huilen.
Om die reden moeten we naar andere scenario’s zoeken. Een mogelijk plan, dat ik persoonlijk liever niet gerealiseerd zie tenzij er geen alternatief is, is een staatsgreep door de politie en het leger op Europese schaal. Staatsgevaarlijke individuen worden, in overleg met de Russen, overgebracht naar strafkampen in Siberië. Een Noord-Afrikaans land wordt tijdelijk bezet om daarheen alle illegalen over te brengen. Daar krijgen ze een broodtrommeltje mee voor onderweg naar huis en verder moeten ze het zelf uitzoeken. Die bezetting zal niet lang hoeven te duren. Zodra die maatregel bekend raakt, stopt de immigratiestroom.
Uiteindelijk zal de democratie in Europa terugkeren. Sinds de Grieken weten we hoe waardevol deze staatsvorm is. De fundamentele waarden van de Europese beschaving worden alleen binnen een democratie gewaarborgd. Maar eerst moeten we de uitwassen van de postmoderne tijd en van het fanatisme uitroeien. Zachte heelmeesters maken stinkende wonden. Voltaire heeft ons al in 1764 gewaarschuwd:
”Men kent de menselijke geest niet goed als wordt vergeten dat ten gevolge van fanatisme het volk tot alles in staat is”.
Toch maar een staatsgreep om deze ellende te voorkomen?
