De discussie over antisemitisme is weer helemaal hot op dit moment. Bas Paternotte wees erop dat Sjoerd Sjoerdsma (D66) probeerde om FvD te framen als een antisemitische haatclub. Want volgens Sjoerdsma betekent kritiek op George Soros dat je ook meteen een antisemiet bent. Paternotte vroeg na hoe het zat, kreeg van Sjoerdsma geen antwoord, en trok toen een eigen conclusie: het SP-Kamerlid Van Bommel gaf reeds in 2016 felle kritiek op Soros, en toen had helemaal niemand het over antisemitisme. Wat Sjoerdsma suggereerde sloeg dus als een tang op een varken.
Rest de vraag waarom we het vandaag weer zo uitgebreid moeten hebben over antisemitisme. In de krant gaan verhalen rond over jodenhaat in chatgroepen van FvD. Ik nam de krant onder ogen en vroeg me direct af wanneer we in diezelfde krant dan zouden kunnen lezen over antisemitisme bij neem nu NIDA of DENK. Oh ja. Nooit natuurlijk – toen ik dat besefte kon de krant direct door naar de prullenmand. Rest de vraag wie er belang bij heeft om dit thema vandaag zo groot te maken.
Antisemitisme heeft een lange geschiedenis, zowel in Europa als in het Midden-Oosten. De Amerikaanse geleerde Bill Warner verdiepte zich in de leidende teksten van de islam: de Koran, Sira en Hadith. Hij telde het aantal antisemitische passages dat hij aantrof en vergeleek het met Mein Kampf – de vergelijking pakte niet best uit voor de islam. In Europa was er bijvoorbeeld koning Eduard I van Engeland: christenen mochten destijds geen rente vragen van de kerk – dat werd gezien als woekeren. De kroon leende veel geld van joden. Toen de schulden echter niet konden worden afgelost, werden de joden vervolgd en verdreven.
Antisemitisme was dus van alle tijden, jammer genoeg. Dat betekent absoluut niet dat kritiek op George Soros – of in feite op het handelen van welk joods persoon dan ook – je maakt tot een antisemiet. De hoofdreden dat het antisemitisme er vandaag door media wordt bijgehaald, is waarschijnlijk doordat de kritiek komt van mensen die niet expliciet links of progressief zijn.
Het is nu al bon ton om iedereen die ook maar iets zegt over Zwarte Piet of over de islam, te bestempelen als racist of extremist. Tegenwoordig is het zo dat als je ‘racist’ wordt genoemd, je kennelijk iets hebt gezegd dat ingaat tegen de belangen van de heersende klasse. Die inflatie van het begrip is op zich al triest genoeg. Het zou nóg triester worden, als voor het begrip ‘antisemiet’ nu hetzelfde gaat gelden.
Met dit in het achterhoofd is het relevant om terug te kijken op een uitspraak van Frans Timmermans, die wees op een joodse uittocht uit Europa. Joden zijn namelijk de kanarie in de kolenmijn – iets dat men soms vergeet. Denk maar aan de aanslag op het Joods Museum te Brussel in 2014. Daar is het begonnen – niet lang nadien volgden de bommen op het vliegveld Zaventem en de metro van Brussel. Oftewel de islam rukt op en joden pakken hun biezen. Deze situatie maakt het antisemitisme in West-Europa steeds meer tot een marginaal onderwerp.
Met het bovenstaande in het achterhoofd is het opmerkelijk dat Timmermans de loftrompet stak over Jeremy Corbyn. Want het handelen van Corbyn als links boegbeeld is op dit dossier veelzeggend. Corbyn verwierp immers een richtlijn om antisemitisme binnen de Labour-partij aan te pakken. Hij vreesde namelijk dat dit hem zou kunnen beletten om nog kritiek te geven op Israël.
Joden verhuizen massaal vanuit Europa naar Israël, maar ook de toekomst van die staat lijkt allerminst rooskleurig. De omringende moslimbevolking groeit exponentieel sneller en dit zijn volkeren die Israël afgrondelijk haten. Om zichzelf te handhaven zal Israël steeds harder en doortastender moeten optreden – deze acties zullen door de VN worden veroordeeld en zullen Israël in een moreel opzicht op een steeds grotere afstand stellen van Europa.
“Als duizenden joden Europa verlaten, dan is Europa niet meer Europa!” zei Timmermans over die grote verhuizing. Goh, maar als er honderdduizenden moslims bijkomen, dan kennelijk nog wél? Velen zullen zich dit hebben afgevraagd – toch wordt de vraag nergens gesteld. Discussies over ‘blank’ antisemitisme voelen aan als een red herring, een afleidingsmanoeuvre om het maar niet te hoeven hebben over islamisering.
Ik herinner me namelijk een mooi verhaal over hoe iemand een artikel over antisemitisme indiende bij een grote krant. De redacteur gaf vervolgens bevel om het stuk te herschrijven, zodat de klemtoon kwam te liggen op antisemitisme bij FvD. Gelukkig ging de indiener daar niet in mee. Dit verhaal is al een jaar oud, dus het plan om FvD als antisemitisch te framen lag al langer klaar. Moet ook wel – het stigma ‘islamofobie’ heeft na 12 jaar PVV-bashen immers wat glans verloren.
Nu we het dan toch over de PVV hebben, ligt het niet ver om in één adem door een woord te wijden aan het Vlaams Belang. Boekpresentaties worden bij die partij gehouden in de Joodse wijk van Antwerpen, omdat men vanuit beide kanten precies weet hoe de vork in de steel zit, wat betreft de toekomst van de grote West-Europese steden. Onder druk van de veranderende bevolkingsopbouw sluiten liberale joden nieuwe bondgenootschappen met Europese nationaalconservatieven.
Dit sfeerbeeld van hoe wijken en straten zich ontwikkelen, komt ook vaak langs in berichten die ik ontvang. Van de verhalen uit de samenleving die ik krijg toegezonden, zat er laatst een aangrijpend relaas bij van een joodse dame uit Amsterdam. Voor haar werk is ze zo nu en dan in Frankrijk. Wanneer zij met haar collega’s op pad gaat voor een uitje, is er dikwijls gewapende beveiliging nodig. Ze omschreef zelfs hoe er eens agenten met uzi’s de wacht hielden voor een gepantserde deur. Daarachter vond namelijk een kook-event plaats waar veel joodse mensen kwamen.
En nee, dat heeft niets te maken met de Nederlandse Volksunie. Weet iedereen, wordt alleen nergens gezegd. “Even though Jews make up less than 1 procent of the population in France, 40 procent of all hate crimes recorded in 2017 were anti-Semitic.” aldus de Friedrich Naumann Stiftung. Niettemin heb ik het meest beklemmende deel van de analyse bewaard tot het einde.
Vandaag worden de jongeren in het achterland nog braaf gedrild met het policor-verhaaltje over… pardon de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog. Het Europese trauma van de Tweede Wereldoorlog en het schuldgevoel over de Holocaust worden er diep ingehamerd en vervolgens politiek geëxploiteerd door die gevoelens te projecteren op nieuwe kwetsbare minderheden. Dit is de dynamiek die ‘links’ al die jaren aan de macht hield, ook wel bekend als: de Godwin.
De wet van Godwin zegt dat de kans stijgt dat iemand ‘fascist’ wordt genoemd of met Hitler wordt vergeleken, naarmate een politieke discussie voortduurt. Door mensen fascistisch en antisemitisch te noemen houdt ‘links’ thema’s in de taboesfeer die ‘rechts’ nodig heeft om een eigen bezielend verhaal op te bouwen. Thema’s zoals nationale soevereiniteit en de identiteit van Europa. Het tot taboe verklaren van dergelijke voor -rechts -onontbeerlijke componenten maakt dat ‘rechts’ al die decennia geen deuk in een pakje boter kon slaan op thema’s zoals integratie en bevolkingspolitiek, zelfs al had zij een parlementaire meerderheid.
Veel ‘conservatieven’ geloven diep in hun hart dat links staat voor ‘de goede kracht in de geschiedenis’. Zij durven de linkse idealen daarom niet openlijk te bekritiseren: het is immers hoe ze door hun instituties zijn gevormd. Conservatieven die wél aanvoelen wat er leeft onder de brede laag van de Europese midden- en onderklasse, komen vandaag dan ook van buiten de instituties. Ziehier het verschil tussen de Trump-Republikeinen en het Republikeinse establishment.
Echter in West-Europa behelst de demografische verandering van de grote steden een groeiende invloed van de islam op middelbare scholen, en op het onderwijs in het algemeen. Dit wil zeggen dat onderwerpen zoals de diaspora, Anne Frank en het Israël-Palestina conflict steeds moeilijker doceerbaar worden. Simpel gezegd: als je er niet meer over kunt doceren, kun je er ook niet meer mee Godwinnen. Can’t have your cake and eat it too. Naast de Godwin zal ook het ‘antisemitisme’ als stigma hierdoor aan kracht en betekenis inboeten. De mainstream media proberen op cynische wijze het maximale te persen uit het antisemitisme-frame nu ze het nog hebben – enjoy it while it lasts.
Op 8 december presenteert Sid zijn nieuwe boek, Kerkgangers & Zuilenbouwers in Amersfoort. Jenny Douwes uit Friesland zal hier komen spreken, over het belang van dit boek en van voor elkaar opkomen vanuit de grassroots. Kom hier van gedachten wisselen met andere realisten! Tickets hier te verkrijgen.
