De kerstdagen zijn voorbij, de cadeaus zijn uitgepakt, de Kerstman is weer naar huis. Alleen de kerstbomen stralen nog in de huiskamers samen met de vele kinderen die de nieuwe Olli-roman hebben gekregen. Dit nieuwe boek van Olli is een dubbel kerstcadeau. Didi Bok, in Nederland beter bekend als Diederiekje Bok, schrijver van de vele Olli-boeken, heeft dit verhaal speciaal geschreven voor het Sophia Kinderziekenhuis en Erasmus MC. De opbrengst van het boek gaat naar het Sophia en Erasmus. Hiermee maakt ze niet alleen de lezers blij maar ook kinderen in het Sophia Kinderziekenhuis.
Op achttien december stonden kinderen en hun ouders in de rij om het boek te kopen. Met een lieve lach signeerde Diederiekje Bok elk boek en ging ze op de foto met de trouwe Olli-fans. De lancering werd feestelijk geopend door Sjarel Ex, de directeur van Museum Boijmans Van Beuningen.
“Olli en het oude bos van voor naar achter lezen en nog een keer. Je ontdekt steeds nieuwe dingen en lessen, de spanning en humor houden je aandacht vast”, liet Directeur Ex meteen weten.
Met een Olli naast zich en vanuit een gouden stoel las hij de eerste twee hoofdstukken voor. Niet alleen kinderen maar ook ouders luisterden aandachtig. Ex is als museumdirecteur kenner van goed werk van kunstenaars en is vol lof over de Olli-creaties van de twee kunstenaars Diederiekje Bok en Hein Mevissen. Olli is veel meer dan alleen prachtige verhalen en tekeningen. Olli staat voor vrijheid en creativiteit. De wereld van Olli is zowel in beeld als tekst uitgesproken en doorbreekt grenzen. De eigen stijl van Olli baant zich een weg over de wereld.
Vooraan stond Zoa naar de woorden van Ex tem luisteren. Zij kon niet wachten om verder te horen over het boek. Lezen kon ze nog niet, maar haar oma wel zei ze. Ze was blij hier te zijn, voor haar broertje die in het ziekenhuis ligt en er tot zijn grote verdriet niet bij kon zijn.
Ik sprak nog even kort met schrijfster Didi Bok. Met haar elegante tengere postuur signeerde ze met aandacht, een lange rij fans stond netjes op hun beurt te wachten. Zij was blij met de grote opkomst en de aandacht voor het Sophia Kinderziekenhuis. De reden waarom zij dit bijzondere vreemde avonturenverhaal over Olli heeft geschreven:
“Niks is zo belangrijk als het stimuleren van fantasie en humor bij kinderen. Groot worden gaat vanzelf en kennis vergaar je ook. Aan kennis zit een limiet maar fantasie is oneindig. Dromen en lachen is een van de beste pijnstillers. En er is één plek waar dromen en lachen onmisbaar zijn, dat is in het kinderziekenhuis.”
Olli is de grote held van het Sophia. Al jaren waakt hij bij de ingang en begroet hij grote en kleine patiënten, dokters, en verpleegkundigen. Je kunt niet om Olli heen. De reusachtige grote Olli toont daadkracht en een groot hart dat voelbaar is in het hele ziekenhuis. Iedereen is dol op Olli. Sommige mensen komen zelfs speciaal naar het Sophia voor Olli alleen.
Een jongetje met zijn arm in het gips waar een Olli op staat getekend wilde het liefst Olli-gips hebben zei hij lachend. Een woordvoerder van het ziekenhuis vertelde dat ze supertrots is op Olli en dat het niet alleen de kinderen een grote glimlach geeft. Ook de dokters, ziekenhuispersoneel, grote en kleine patiënten en de families zijn dol op Olli. “Een bezoekje aan het ziekenhuis is het niet meer, het is: ‘We gaan naar Olli toe!’ Olli met zijn mooie perfecte drollen die voor hem liggen is niet meer weg te denken uit de grote ontvangsthal.”
Olli en het oude bos. Eerste deel van een trilogie geschreven door Diederiekje Bok en geïllustreerd door Hein Mevissen.
Al op de eerste bladzijde word je meegenomen in de belevingswereld van Olli. Hij kijkt uit naar zijn vriend Ari die hij mist en besluit hem te gaan zoeken. Al gauw bevindt Olli zich in een bos waar alles oud is. Hij leert hier diverse dieren kennen die allemaal vreselijk oud en sloom zijn. Olli moet heel erg zijn best doen om niet ook gegrepen te worden door deze ouderdom, maar jong van hart blijven om uit dit bos te komen. Door zijn persoonlijkheid weet hij vriendschappen te sluiten en een groot aantal vrienden te bewegen met hem het bos te verlaten. Dit gaat niet zonder slag of stoot en het maakt de reis door het oude bos enorm spannend.
Voor kinderen is het een prachtig spannend verhaal dat in één adem kan worden uitgelezen. Er zitten spannende passages in, maar ook grappige stukjes, vooral het nuffige slakje zal voor gegiechel zorgen. Het verhaal laat ook verschillende karakters zien die je in het dagelijks leven tegen kunt komen en het contrast met de lieve goedgelovige olifant zorgt voor een opening om met kinderen te praten over gedrag en gevoel.
Voor volwassenen is het een interessant boek omdat er zoveel lagen te ontdekken zijn. Iedereen herkent zich wel in het een of andere dier en zal zich realiseren dat fantasie, vriendschap en de liefde voor het leven het kunnen winnen van de grauwsluier van alle dag. Daar is dan wel moed en doorzettingsvermogen voor nodig. Olli heeft het allemaal dankzij de vriendschappen die hij sluit.
Met andere woorden: dit boek appelleert aan de wens tot het sluiten van vriendschappen en het behouden van het positieve in het leven, ook als alles grauw lijkt te zijn. Als je in beweging komt kun je naar een betere plek. Voor de lezertjes en lezers kan dit mentaal zijn maar ook fysiek.
Het is een boek om meerdere keren te lezen en om te genieten van Olli de geluksbrenger.
