Erg veel publiciteit kreeg de partij niet bij de gemeenteraadsverkiezingen in Amsterdam. Queer deed in 2018 voor het eerst mee en kreeg 228 stemmen. Niet genoeg voor een zetel maar nu krijgt de partij een tweede kans. Queer doet mee aan de waterschapsverkiezingen in Amstel Gooi en Vecht. Logisch, want op de website van de partij vinden we een foto van een erotisch aandoende krokodil. Krokodillen zwemmen door het water. Ze worden alleen niet zo vaak in het waterschap Amstel Gooi en Vecht aangetroffen.
Wat wil Queer? De partij beschrijft zichzelf als ‘niet-confessioneel’ en ‘socialistisch-liberaal’. Queer heeft twee ‘focuspunten’. Ten eerste wil Queer een betere acceptatie van de queer-gemeenschap, in het bijzonder op het gebied van veiligheid in de openbare ruimte. Daarnaast moeten de bezuinigingen op kunst en cultuur worden teruggedraaid. Wat betekent dit voor het programma van het waterschap Amstel Gooi en Vecht?
Queer heeft zich duidelijk verdiept in de waterschappen. In 2014 kwam de OECD met een rapport hoe Nederland omgaat met water. ‘Queer vindt het een goed rapport en wil dat het waterschap (…) deze aanbevelingen omzet in beleid of uitlegt waarom dat niet gebeurt’, lezen we. Wat er in het rapport staat, daar lijkt Queer nog niet aan toegekomen. Of Queer zich in waterschapspolitiek wil verdiepen is sowieso de vraag: de partij wil een computermodel – ‘een soort SimCity’ – om te helpen bij het nemen van complexe beslissingen. Dan hoeft Queer er zelf niet over na te denken.
In het AGV-bestuur zijn zeven van de dertig zetels niet gekozen maar benoemd. Daar wil Queer vanaf, maar het waterschap kan niet zelfstandig de waterschapswet veranderen. Queer wil verder veel dingen die iedereen wil: dat de vervuiler betaalt, dat het water wordt gezuiverd, dat er meer duurzaamheid komt en dat er rekening wordt gehouden met klimaatverandering. Voor extreme regenval moet er wellicht ‘een extra rioolsysteem’ komen. Dat wil behalve Queer helemaal niemand, misschien mede omdat het waterschap niet over het riool gaat. Dat doet de gemeente.
Het programma van Queer laat vooral zien dat het moeilijk is om vanuit het niets met een zinvol programma voor het waterschap te komen en dat het al helemaal moeilijk is daarbij onderscheidend te zijn. Toch doet Queer een poging bij het puntje recreatie:
“Water is mooi. Langs beekjes en rivieren komen voor het publiek toegankelijke wandel- en fietspaden die leiden langs watervalletjes en veel kunstobjecten of kunstprojecten. Op de route komen gender neutrale toiletten (ouderwetse wc’s) en gratis drinkwater. In de winter komt er de mogelijkheid om te schaatsen op natuurijs. In de zomer kan er zonder gevaar voor eigen leven gezwommen worden. Naaktrecreatie is toegestaan en voor een vriendelijke diversiteit aan planten en dieren wordt gezorgd.”
Even zien. Naaktrecreatie is vergunningstechnisch aan de gemeente. De gemeente gaat ook over bestemmingsplannen en daarmee over wandel- en fietspaden. Welke dieren er zijn is niet helemaal te plannen, laat staan of ze vriendelijk zijn. Vermoedelijk kan het waterschap wel kunstobjecten in sloten en kanalen zetten, maar dat gaat dan wel meteen ten koste van het budget voor veiligheid en waterzuivering. Daar is vast geen meerderheid voor te vinden.
Waarom zou Queer meedoen aan de waterschapsverkiezingen? De verklaring is simpel: er is in het waterschap relatief weinig te kiezen want veiligheid is altijd belangrijk en schoon water ook. Er zijn vooral nuanceverschillen maar die zijn voor burgers slecht zichtbaar. De consequentie is dat partijen erg op elkaar lijken en dat er dus markt is voor partijen die zeggen dat ze iets anders te bieden hebben. 50Plus doet iets voor ouderen, de Socialistische Waterschapsvereniging iets voor de minima, de Piratenpartij doet open source en Queer doet de LGBT’s. Allemaal even zinloos.
Al deze partijen hebben geen eigen visie op het waterschap, maar in het stemhokje klinken hun namen wel heel onderscheidend. De Socialistische Waterschapsvereniging haalt er in AGV zelfs een zetel mee. Dat hoopt Queer kennelijk ook: er wonen zat LGBT’s in Amsterdam. Zo zijn dit soort partijen vehikels om een baantje binnen te harken op basis van een misleidende naam. Maar ouderen, minima, homoseksuelen en zelfs transgenders hebben allemaal belang bij dezelfde veilige dijken en schoon water. En als je naakt over een dijk wilt lopen moet je bij de gemeente zijn.
Chris Aalberts doet tot aan de verkiezingen van maart verslag van de politiek van de waterschappen. Onder de titel #Waterlanders onderzoekt hij wat er bij deze verkiezingen te kiezen valt. Lees hier de hele serie.
