Dus u denkt dat de dystopie uit 1984 van George Orwell een redelijke vergelijking is met de hedendaagse politiek-correcte hel Groot-Britannië? Denk dan nog eens. Want uit een recent artikel in het Britse main stream printmedium The Telegraph blijkt overduidelijk dat de vergelijking met 1984 de lading bij lange na niet dekt. De Britse totalitaire policor nachtmerrie is vele, vele, vele, vele malen gruwelijker dan Orwell zelfs maar had durven verzinnen.
Een 53-jarige arbeider uit Lincoln kreeg onlangs de politie aan de telefoon. Het bleek te gaan om een ‘community cohesion officer‘ (vertaling: boel-bij-elkaar-houden-in-de-maatschappij agent), kennelijk een doodnormaal onderdeel van de Britse politie, die maarliefst 30 ‘mogelijk kwetsende’ tweets van de arbeider had gelezen en tot de conclusie was gekomen dat één van die tweets een serieus ‘haatincident’ is. Er was namelijk ‘geklaagd’ door ‘een transgender’ die zich ‘slachtoffer’ voelde van die tweet.
De ‘haattweet’ in kwestie was niets meer dan een retweet van een rijmpje, een limerick, over transgenders. In het rijmpje komen transgenders er niet perse positief uit maar hee, het is en blijft een rijmpje. Kennelijk zijn ook rijmpjes in Groot-Britannië verdacht en onderdeel van ‘hate speech’. Want alleen al het retweeten van deze limerick was voor de gedachtenpolitie voldoende een serieus onderzoek in te stellen naar De Grote Misdaad Die Een Limerick Retweeten Heet.
Voelt u zich inmiddels al een beetje ongemakkelijk? Vindt u het idee dat door belastinggeld betaalde politie-agenten, nota bene in een gemeente waar de criminaliteit de afgelopen jaren is gegroeid als kool, retweets van rijmpjes als serieuze misdaad beschouwen en burgers daarom intimideren al een beetje Twilight Zone? Beyond 1984?
Lees dan vooral verder, want we zijn nog meer net begonnen…
De agent vertelde er nog wel bij dat er niet meteen sprake was van een ‘misdaad’ (wel van een ‘haatincident’, whatever that may be), maar op de vraag van de haat-retweeter in kwestie hoe het dan precies kan dat er sprake is van een ‘slachtoffer’ als er geen sprake is van een misdaad kwam het verbijsterende antwoord:
“We need to check your thinking” (‘We willen controleren wat u denkt’.)
Ho! Hier even pauze.
Laat bovenstaande op u inwerken. Een officiële politieagent belt een burger op met de mededeling dat er sprake is van een ‘haatincident’ en dat de politie ‘de gedachten van de burger wil controleren’.
Neem nu even een minuutje pauze om dit te laten bezinken en gebruik daarbij de volgende steekwoorden: ‘thought crime, gedachtenmisdaad, gedachtenpolitie, verboden gedachten’.
Klaar? Mooi, dan kunnen we verder.
Ziet u nu wel dat de vergelijking met 1984 niet meer opgaat? In het echt is het vééééééééééél erger. Niet alleen bestaat de gedachtenpolitie –echt-, is dat een –echte– politie-organisatie en zijn er dus –echt– bepaalde gedachten –verboden-, we hebben het hier nog gewoon over de vrije democratische samenleving der UK. (Nu nog onderdeel van de vrije democratische EU.) Ook in de UK hebben ze een Grondwet waarin staat dat burgers vrijheid van meningsuiting hebben en al helemaal vrijheid van gedachten. Maar kennelijk is dat allemaal gelogen. Een farce. Een wassen neus en camoufleert al die zogenaamde ‘vrijheid’ niets anders dan een bijzonder beangstigend totalitair systeem waarin gedachten (GEDACHTEN!) letterlijk door de overheid worden gecontroleerd.
‘WE NEED TO CHECK YOUR THINKING’!
Het. Staat. Er. Echt.
De. Agent. Zei. Het. Echt.
Goed, we gaan verder. Want we zijn er nog niet. (George Orwell zelf belde net en die zei dat hij er niks meer mee te maken wil hebben, het is maar dat u het weet.)
Behalve dat deze gedachtenpolitie-agent in kwestie het hele verhaal heeft bevestigd aan The Telegraph voegde hij daar ook nog eens doodleuk (en zonder ironie, duh…) aan toe dat “ik de retweeter ook heb gewaarschuwd dat als deze zaken verder escaleren we verdere actie zullen moeten ondernemen.”
Nogmaals mensen: dit is dus een agent die werkt voor een politiekorps in een gemeente waar de (ernstige) criminaliteit huizenhoog tegen de plinten opklotst.
Tot slot, om nog even een mooie vette kers op de appelmoes te drukken, de gewaarschuwde retweeter uit dit verhaal is niet bepaald de enige, of de eerste, die de totalitaire adem van de gedachtenpolitie in zijn nek voelde omdat hij ‘verkeerd dacht’ over transgenders. Volgens de Telegraph werd eerder al iemand door de politie ‘verhoord'(!) wegens ‘kwetsende’ opmerkingen op social media over transgenders. Vorige maand nog werd een moeder van twee kinderen ‘gearresteerd'(!) omdat er over haar tweets was geklaagd door een ‘transgender/slachtoffer’ en binnenkort staat een ‘populaire transseksuele blogger’ voor de rechter na het uiten van de (blijkbaar) verkeerde gedachten op Twitter.
Voor dat laatste raden wij aan om, wat redelijke vergelijkingen betreft, gewoon Het Proces van Kafka van stal te halen want de kans dat zo’n rechtszaak nog iets te maken heeft met de beginselen der rechtsstaat lijkt ons bijzonder klein. De kans echter dat we het hier hebben over een showproces zoals we dat kennen uit het nazi-tijdperk en het Sovjet-tijdperk lijkt ons daarentegen aannemelijk.
Tot zover. Mocht u overwegen om in het Engels uw gedachten over transgenders te uiten via Twitter, al dan niet via een onschuldig rijmpje, dan bent u bij dezen gewaarschuwd. De gedachtenpolitie is REAL. De gedachtenpolitie patrouilleert. Letterlijk.
U denkt vrij? U bent een crimineel!
Welkom in de ‘sociale’ en ‘gelijke’ nachtmerrie van SJW-politiek-correct Groot-Britannië. Welkom in de genderdramhel. Laat alle hoop op vrijheid varen.
De kwetsende haattweet in kwestie:
You’re a man.
Your breasts are made of silicone
Your vagina goes nowhere
And we can tell the difference
Even when you are not there
Your hormones are synthetic
And lets just cross this bridge
What you have you stupid man
Is male privilege.— Restless Ellie ??♀️ (@EllieRestless) 22 november 2018
Update: Onze Man In Londen over de Britse ‘hate crime’ wetgeving:
“Die hate crime wetgeving is ontzettend eng. Als er bij je ingebroken wordt kun je de politie bellen en twee dingen zeggen.
1. Hoi, er is bij mij ingebroken.
2. Hoi, er is bij mij ingebroken en ik denk dat ze bewust mijn woning hebben uitgezocht omdat ik homo/neger/vrouw/immigrant ben.
Dat laatste hoef je niet te bewijzen. “
