Opinie

Bonusquote: zo gaat communistische wethouder (GroenLinks) Amsterdam ‘inclusief’ maken

12-02-2019 12:47

Op 18 december presenteerde Amsterdamse GroenLinks-wethouder Rutger Groot Wassink een dystopisch visioen over staatsgecontroleerde Deugdenk zijn plan voor de aanpak van discriminatie in de ‘superdiverse’ goelag Amsterdam. Morgen bespreekt de Raad dit plan, dat vergaande voorstellen bevat om onder meer aan de inhoud van het Amsterdamse onderwijs te sleutelen. Ook is onveiligheid die mensen met dank aan bepaalde ‘groepen’ ervaren natuurlijk slechts een gevoel en geen realiteit en wordt de criminaliteit opgelost door in dialoog te gaan. Opvallend genoeg wordt ‘discriminatie’ dan wel weer keihard bestrijden dus dan helpt ‘dialoog’ zeker ineens niet meer.

Ontbrekend in deze Bonusquote: de plannen van aanpak tegen het almaar toenemende antisemitisme. Dit omdat wethouder Rutger Groot Wassink (GroenLinks) antisemitisme slechts in één bijzinnetje noemt en het door de voltallige Raad (minus DENK en BIJ1) ondertekende Joods Akkoord compleet negeert.

Totalitaire diversiteitsdwang in Pyongyang aan het IJ e ziet er verder zo uit:

“Wie inwoner is van Nederland krijgt de kans om volwaardig mee te doen aan de samenleving en de vrijheid om te zijn wie zij of hij wil zijn. Dat is de belofte van het (staats)burgerschap. Voor een belangrijk deel van de Amsterdammers is daar echter geen of onvoldoende sprake van, omdat zij door herkomst, religie, leeftijd, beperking, seksuele oriëntatie of gender niet in volle vrijheid kunnen leven. Omdat ze bijvoorbeeld geen stage kunnen vinden, hen de toegang tot een uitgaansgelegenheid wordt ontzegd, zij op straat worden uitgescholden of geïntimideerd, worden overgeslagen voor een promotie, of – in veel voorkomende gevallen – alleen mee kunnen doen als ze een deel van hun identiteit ontkennen.

De boosdoener kent vele namen: discriminatie, racisme, stigmatisering, onverdraagzaamheid en uitsluiting, om er een paar te noemen.

Deze opgave is nog complexer en urgenter doordat er tegenwicht moet worden geboden aan een dominant discours, waarin stigmatisering van bevolkingsgroepen op televisie en in de kroeg gemeengoed is geworden. Dit discours raakt niet alleen de gediscrimineerde of gestigmatiseerde, maar ook de grote groep van welwillende Amsterdammers die evengoed zorg en pijn ervaren als er een wig wordt geslagen tussen henzelf en hun mede-Amsterdammers. Tegenover dit discours moeten we blijven stellen dat deze retoriek ons verder uit elkaar drijft en een ‘sense of belonging’ voor talloze Amsterdammers belemmert.

EXTREEMRECHTS GEVAAR

Huidskleur, religie en herkomst zijn de meest voorkomende discriminatiegronden. Met name de veelvoorkomende en toenemende discriminatie van (religieuze en culturele) moslims is zorgwekkend’. De verruwing van het discours, kwetsende proefballonnetjes van landelijke politici en alledaagse onverdraagzaamheid op sociale media, dragen eraan bij dat moslims steeds vaker de kop van Jut zijn.

De zorgelijke ontwikkelingen ten aanzien van moslimdiscriminatie, antisemitisme, maar ook anti-zwart racisme zijn niet los te zien van de steeds prominentere rol van extreemrechts en wit nationalisme. We kunnen onze ogen er niet voor sluiten dat extreemrechtse onderwerpen en complottheorieën niet langer taboe zijn in het maatschappelijke, politieke en online debat.

/EXTREEMRECHTS GEVAAR

De werkelijke scheiding in de stad is er dus niet één van alleen etniciteit, maar met name van sociaaleconomische klasse.

Vanwege het verband tussen discriminatie en sociaaleconomische achterstelling moeten we deze intersectioneel bekijken.

Het is daarom tijd om de verantwoordelijkheid van mannen bij het realiseren van gendergelijkheid te benadrukken.
Mannenemancipatie en vrouwenemancipatie gaan hand in hand.

Een gevoel van onveiligheid raakt niet zelden aan de perceptie van anderen: een oudere vrouw of man kan zich onveilig voelen door jongeren die in de portieken hangen. Dit gevoel van onveiligheid is niet te verhelpen door te blijven hangen bij de vraag of de jongeren daadwerkelijk een onveilige situatie creëren. Ook de vraag naar de perceptie van de groepen over en weer zal – in dialoog – geadresseerd moeten worden, wil het gevoel van onveiligheid verdwijnen en begrip toenemen.

Wederkerigheid tussen de voorheen dominante witte groep van Nederlandse herkomst en de mensen met een migratieachtergrond is een vereiste.

Werken aan inclusiviteit is werken aan de verbondenheid in de stad. Dit creëren we door ontmoeting en dialoog te organiseren.

Want een homoseksuele moslim hoort zich net zo vrij en thuis te kunnen voelen in de moslimgemeenschap, als in de homogemeenschap.

SUBSIDIE

Ik wil lang bestaande en nieuwe zelforganisaties/netwerken die een eigentijdse bijdrage leveren aan een verbonden stad meer financiële armslag geven. Sinds 2013 kunnen dit type organisaties/initiatieven uitsluitend voor projecten financiering vinden in het kader van de subsidieregeling Burgerschap en Diversiteit, lk vind dit te beperkt en daarom passen we de subsidieregeling aan.

/SUBSIDIE

Prioriteiten:
• Zwaarder accent op migratiegeschiedenis
• Versterken focus op kolonialisme en W011
• Verkenning museale voorziening slavernijverleden

Er komt een bijzonder accent te liggen op migratiegeschiedenis – naar aanleiding van het 50jarig bestaan van het wervingsverdrag met Marokko – en de geschiedenissen van gastarbeiders in Amsterdam.

In dit kader wil ik 21 maart – de internationale dag tegen discriminatie en racisme – meer aandacht en impact geven.

Conform het coalitieakkoord werken we gezamenlijk instrumenten uit om het politieoptreden beter te monitoren, onder meer om etnisch profileren tegen te gaan.

Vergroten acceptatie lhbtiq+ personen:
• Verbeteren positie trans personen
• Continueren lhbtiq+ beleid conform Regenboogakkoord
• Accent op positie vrouwen in arbeid en zorg
• Focus op zelfbeschikking vrouwen met specifieke aandacht voor mannenemancipatie
• Opzetten emancipatiemonitor

Cruciaal onderdeel van de werkwijze is niet alleen het ondersteunen van gemarginaliseerde groepen, maar ook het veranderen van de mindset van groepen Amsterdammers die eens een meerderheid waren en het veranderen van structuren die ongelijkheid veroorzaken of in stand houden.”