Sam van Rooy zit sinds kort in het Vlaamse Parlement voor het Vlaams Belang, een soort Vlaamse PVV. Sam vindt allerlei dingen van de islam. U kent die standpunten wel want u hoort ze de hele dag. Als u ze niet kent: ze staan op zijn website. Islamkritiek zit bij Sam in de familie: hij is de zoon van Wim van Rooy en die heeft dan weer een heel dik boek geschreven over de islamisering van Europa. Hij sprak ooit bij De Nederlandse Leeuw, waar hij discriminatie op basis van religie ‘rationeel’ noemde. Deze week leidde het CIDI de heren rond in Israël. Waarom eigenlijk?
Het CIDI – Centrum Informatie en Documentatie Israël – neemt elk jaar journalisten mee naar Israël om ze te laten kennismaken met het land, de cultuur en de politiek. Het is een prachtige reis die nog informatief is ook. Ik ging twee jaar geleden zelf mee. We kregen een rondleiding door de oude stad van Jeruzalem, spraken academici in Tel Aviv, reden over de Westelijke Jordaanoever, liepen door Nablus, zagen de Golan-hoogte en lieten ons bijpraten over het conflict met de Palestijnen en alle andere veiligheidsproblemen die Israël heeft.
Deze reis is omstreden: het CIDI is een club die Israël een warm hart toedraagt. Het betreft geen neutrale reis rond het thema ‘waarheidsvinding’. Het gaat eerder om PR: het doel is te laten zien dat Israël een prachtig land is en aan de juiste zijde van het Israëlisch-Palestijns conflict staat. De reis werkt dan ook als een rode lap op een stier bij iedereen die niet honderd procent pro-Israël is. De werkelijkheid ligt genuanceerder, want de reis levert zelfs Israël-kritiek op en ook de Palestijnse kant komt aan bod, maar neutraal is de reis nog steeds niet.
Rechts heeft meer sympathie voor Israël dan links en dat merk je bij zo’n reis meteen. Hoewel veel Nederlandse nieuwsorganisaties weleens journalisten met het CIDI naar Israël lieten gaan, viel de rechtse signatuur van de deelnemers erg op. Een redacteur van een zakenblad, een journalist die kritisch over de islam schrijft, een mevrouw van een christelijke krant, twee opiniemakers die ook altijd kritisch zijn over de islam en ik. Rechts Nederland united, zeg maar: een organisatie met een ‘rechts’ doel ging op reis met ‘rechtse’ journalisten. Links liet zich niet zien.
De kritiek op de reis heeft zijn sporen nagelaten: kennelijk is er niet meer zoveel animo om mee te gaan. Sinds enkele jaren mogen ook mensen van politieke partijen mee. Het CIDI noemt hen ‘beleidsmakers’ al heeft die benaming een veel serieuzere en ambtelijkere lading dan de partijleden die bij ons in de bus zaten. Het waren allemaal mensen die min of meer adviserend werk deden voor een partij of in de toekomst een vertegenwoordigende functie wilden gaan vervullen. Verrek, de meerderheid was van de VVD. GroenLinks, de SP en de PvdA waren thuisgebleven.
Nu is het vermengen van journalisten en ‘beleidsmakers’ sowieso raar. Wat kwamen we nou eigenlijk in Israël doen? De journalisten deden een poging te begrijpen hoe Israël en het Palestijns-Israëlisch conflict eruit zien, met alle beperkingen van dien. De ‘beleidsmakers’ annex partijleden kwamen om hun politieke visie op Israël bij te schaven en verder te onderbouwen. Dat is echt iets anders: zij waren in feite op zoek naar een versterking van hun eigen mening. Informatie die ze goed uitkwam konden ze onthouden, de rest zo snel mogelijk weer vergeten.
Deze week waren Sam en Wim van Rooy mee met de reis. Waarom eigenlijk? Het CIDI weigerde dit jaar twee Nederlandse journalisten mee te nemen maar nam wel twee kopstukken van de Vlaamse anti-islambeweging mee. Waarom faciliteert het CIDI liever anti-islamactivisten dan degelijke journalisten? Waarom zijn deze Vlamingen belangrijker? Wat is het doel van het CIDI daarmee? Wat vindt het CIDI ervan dat Van Rooy jr. de reis gebruikt om te herinneren aan islamitisch antisemitisme, een onderwerp waar de reis helemaal niet over gaat?
Het CIDI kreeg 49.970 euro uit de Maror-gelden om deze reis te organiseren. Deze gelden zijn terugbetaald door banken en overheden als compensatie voor geroofde Joodse tegoeden in de Tweede Wereldoorlog. Ik nodig de leiding van het CIDI uit om met droge ogen te beargumenteren dat dit geld (van omgekomen Nederlandse Joden) prima ingezet kan worden ter facilitering van Vlamingen die intolerantie ten aanzien van andere bevolkingsgroepen aanmoedigen. Waarom geldt dat als een ‘collectief Joods doel ten behoeve van de Nederlands-Joodse gemeenschap’?
En als het CIDI dan toch de boel aan het uitleggen is: waarom zijn Nederlandse journalisten geen betere bestemming?
Naschrift: Het CIDI laat weten dat de heren Van Rooy zelf de kosten van hun reis hebben betaald.
