In de jaren zestig raakte ik in Congo bevriend met een paar Libanezen. Zij werkten daar voor de Unesco. Toen ik hen vertelde dat ik op de middelbare school had geleerd dat Libanon een van de mooiste landen van de wereld is kregen zij de tranen in de ogen. Nu is Libanon een kapot geschoten land, vol onderlinge haat en corruptie. Veel christenen zijn het land ontvlucht. Extremistische moslims hebben deze hel gecreëerd.
Andere landen in het Midden Oosten kenden hetzelfde lot. Ik vrees dat we er rekening mee moeten houden dat de huidige generaties een beëindiging van al deze ellende niet zullen meemaken. De volgende honderd jaar zal de haat en de terreur blijven voortwoekeren.
Nochtans ben ik er zeker van dat de overgrote meerderheid van de moslims niets liever wil dat hun landen ook tot de mooiste van de wereld behoren, dat er voor alle kinderen goede scholen zijn, dat de ziekenzorg op punt staat, dat er sociale voorzieningen zijn, dat de politie waakt over de veiligheid van de burgers en dat de regering zorgt voor een rechtvaardige verdeling van de welvaart. Helaas kan een kleine groep extremisten die landen in zijn wurggreep houden. Zodra een gematigde politicus te veel invloed krijgt wordt hij vermoord.
Dit laatste wordt steeds opnieuw herhaald. Wie streeft naar verbroedering, riskeert zijn leven. In 1961 werd in Algerije de beroemde zanger Cheikh Raymond door islamisten vermoord. Cheikh Raymond was een Algerijnse jood, die ook onder moslims zeer geliefd was en in zijn liederen zijn liefde voor Algerije vertolkte. Dat mocht dus niet, zeker niet door een jood. Na die moord kwam de exodus van de joden uit Algerije op gang. Een van hen was Enrico Macias, nu een populaire zanger in Frankrijk, die als jongen samen met Cheikh Raymond had opgetreden. De Algerijnse president wilde verzoening en nodigde Macias een paar keer uit voor een optreden in Algerije. Dit werd telkens op het laatste nippertje afgezegd, omdat er te veel dreiging kwam vanuit islamistische hoek.
We zouden de vergelijking kunnen trekken met nazi-Duitsland. Ook daar kon een relatief kleine groep het land in zijn wurggreep houden. Achteraf gezien is het makkelijk het Duitse volk te verwijten geen verzet te hebben gepleegd. De joodse schrijver Georges-Arthur Goldschmidt, in zijn autobiografie La traversée des fleuves, heeft precies beschreven waarom verzet vrijwel onmogelijk was. De Duitse vrienden van zijn vader, die de hoogste rechter van Hamburg was, moesten hem laten vallen anders riskeerden ze vervolging, verlies van hun baan en vooral veel intimidatie. De nazi’s konden slechts worden overwonnen dank zij een gigantische gezamenlijke inspanning van Rusland en Amerika, gevolgd door een jarenlange bezetting.
Is dit laatste misschien de enige oplossing om de moslims in het Midden-Oosten ook in de mooiste landen van de wereld te laten leven? Hoe evident die oplossing moge zijn, er zal nog eindeloos veel bloed moeten vloeien vooraleer de huidige politici deze wijsheid in praktijk zullen brengen. Europa mocht toentertijd gered worden. Waarom geldt dit niet voor de moslimwereld?
Duitsland was een christelijk land en behoorde cultureel en wetenschappelijk tot de wereldtop. Toch konden de nazi’s met hun terreur aan de macht komen. In de Verenigde Staten zaaien blanke supremacisten af en toe terreur, maar de democratie is daar hopelijk sterk genoeg om hen zo krachtig mogelijk te blijven bestrijden.
In Europa wordt de democratie uitgehold door een gebrek aan identiteit. De Europese landen hebben het christendom uitgekotst en we zijn nederig veramerikaniseert (waar is de trots van de Europese universiteiten gebleven?). Nu is Europa een mooie en misschien makkelijke trofee voor moslimextremisten.
Als vijf procent van de moslims extremistisch is dan zitten we in Europa met bijna drie miljoen moslims die de wreedste terreur niet schuwen. Met eenvoudig te produceren chemische wapens voor massadestructie kan een kleine groep makkelijk een angstpsychose veroorzaken.
De miljarden verslindende veiligheidsmaatregelen rondom vliegvelden, kerstmarkten, joodse scholen en andere gelegenheden of evenementen bewijzen hoezeer de moslimextremisten ons reeds in hun greep hebben gekregen. Het getreiter met de boerka en de oprichting door fundamentalisten van islamitische scholen staan voor de intimidatie die islamisten als wapen gebruiken.
Uiteindelijk zal blijken dat geen enkele politiemacht drie miljoen niets ontziende potentiële terroristen in bedwang kan houden. Niet alleen de overige 95 procent moslims die van goede wil is,zal daarvan de dupe zijn, maar heel Europa wordt een duizendjarig Duivelsrijk.
