Hoe willen we dat ons land er uit ziet over dertig jaar? Voor Amerikaanse conservatieven is het antwoord helder. De Verenigde Staten van Amerika moeten de waarden van de Founding Fathers behouden en zo nodig restaureren. Progressieven weten het ook precies, maar hun visie gaat een andere richting uit.
In deze bijdrage wil ik onderzoeken wat de tegenstelling tussen conservatieven en progressieven ons kan leren over de verhoudingen in eigen land. Is het mogelijk onoverbrugbare verschillen te verzoenen, zodat minder energie en tijd wordt verspild aan onderling gekissebis? Gezien de uitdagingen waar we deze eeuw voor staan, is dit geen zinloze vraag.
Volgens de conservatieven hebben progressieve krachten vanaf de jaren zestig het gezin en het huwelijk willen vernietigen. Dit kan niet van bovenaf worden hersteld. Een burgerbeweging is hiervoor noodzakelijk. Als de burgers een duidelijk idee hebben van wat ze willen bereiken vormen ze een onstuitbare kracht. Wat willen conservatieven: een herstel van het huwelijk en van het gezinsleven, alsook een betere opvoeding voor onze kinderen. Het ontbreken van een vaderfiguur in veel gezinnen is de grootste plaag van deze tijd. Jongens moeten weer ‘gentlemen‘ worden en meisjes ‘ladies‘. De progressieven hebben geslachtsverschillen irrelevant gemaakt, maar die verschillen zijn door God gegeven. Die verschillen moeten opnieuw erkend worden. Conservatieven willen ook een deugdzaam leven herstellen, zodat er meer burgerzin is, meer patriotisme, meer gemeenschapsgevoel en meer bereidheid tot opoffering.
Progressieven gruwen bij de oproep tot deugdzaamheid door conservatieven. In het wereldbeeld van de progressieven is elke mens vrij om zijn leven eigen inhoud te geven. Er zijn geen natuurlijke wetten of rechten. De geslachtsverschillen zijn sociale constructen. Er zijn geen absolute waarden, alles is relatief en de mens is fundamenteel een vrij wezen. Wat vooral moet bestreden worden is discriminatie, racisme en ongelijkheid, want dit belemmert de mensen om in vrijheid zich te ontplooien. Dat geldt voornamelijk voor vrouwen, de LGBTQ-groep en minderheden. We moeten streven naar open grenzen, niemand is illegaal, alle mensen hebben recht om zelf te bepalen waar en hoe ze zullen leven. Recht op abortus, op euthanasie en andere aanspraken die het individu kan maken, volgen ook uit de fundamentele vrijheid van de mens.
We zouden hier nog de visie van de moslims aan kunnen toevoegen, vooral omdat Europa al meer dan 70 miljoen moslims herbergt. Moslims willen dat over dertig jaar de shariawetgeving is ingevoerd, dat iedereen is bekeerd tot de islam en dat hun religie de wereld domineert.
Bovenstaande visies zullen ook in ons eigen land de politiek van de komende jaren bepalen. Elke visie is absoluut waar. Althans voor diegenen die ze aanhangen. Elke visie kan, elk op haar eigen manier, leiden tot een paradijs op aarde. Onze wereld wordt een hel bij een botsing tussen verschillende visies. Het zou daarom een goede zaak zijn indien we het met z’n allen eens worden over een welbepaalde visie of indien we erover stemmen en ons neerleggen bij de meerderheid. Die gemeenschappelijkheid is echter een utopie.
De beste manier om de burgers een bepaalde visie op te dringen is digitale marketing. Marketingspecialisten zien alle burgers als imbecielen die in eender welke richting gestuurd kunnen worden. President Obama heeft hier handig gebruik van gemaakt. Toen tijdens de verkiezingscampagne van 2012 bleek dat in Californië een Republikeinse kandidaat zou winnen werd een heel leger digitale technici ingeschakeld. Drie strategieën werken ontwikkeld: hoe Republikeinen beïnvloeden om niet te stemmen, hoe Democraten er wel toe aanzetten en hoe mensen die voor beïnvloeding vatbaar zijn ervan overtuigen te gaan stemmen voor de Democraten. De Republikeinse kandidaat werd door hen voorgesteld als een socialist die voor abortus was, iets wat absoluut niet waar was. Deze kandidaat verloor uiteindelijk met een paar duizend stemmen.
In 2016 dacht Hillary Clinton Trump te slim af te zijn door de marketing strategieën uit 2012 opnieuw toe te passen. De kiesveemarkt is echter zeer volatiel. Technieken die eerder werkten, zijn op latere datum niet meer effectief. Trump gebruikte de meest geavanceerde digitale marketing technieken en werd POTUS.
Een probleem voor Trump is dat Obama tijdens zijn ambtsperiode duizenden jonge ambtenaren benoemde die zijn ideologie omarmden. Deze nieuwkomers waren onervaren en in feite niet geschikt voor het ambt. Obama zorgde er voor dat zij niet konden worden ontslagen. Dit ‘Obama-leger’ in de Amerikaanse administratie doet er nu alles aan om Trump tegen te werken. Hij verspreidt voor de president schadelijke geruchten en voert een ware oorlog tegen Trump en zijn kabinet. Dit legertje wordt Deep State genoemd.
Op Europese landen toegepast ziet dit alles er somber uit. Politiek gaat niet meer om de inhoud, maar om de vorm, de verpakking, de juiste manipulatie van het publiek. Is hier iets tegen te doen? Kritische burgers bieden hier de oplossing. Helaas wordt de jeugd in het onderwijs geïndoctrineerd in een bepaalde linkse visie. In de scholen zit ook een soort ’Obama-leger’. Maar aangezien pubers zich graag verzetten tegen betweterige volwassenen groeit extreem-rechts als kool onder scholieren.
De sociale media stimuleren ook niet de kritische geest onder de burgers want meer dan de helft van de verspreide informatie is fake news. Dan is er nog de sfeer die door het politiek-correcte denken wordt gecreëerd en mensen verhindert om te zeggen wat ze denken. Om die reden beperken politici zich in hun toespraken tot platitudes. Het is meestal niet bekend wat ze echt denken en willen.
Waar ligt de oplossing? We hebben politici nodig die ten eerste oud genoeg zijn om te weten dat de visie die ze al hun leven lang aanhangen eigenlijk een willekeurige aanname is die berust op drijfzand. De grond van de waarheid is een afgrond. Deze politici nemen zichzelf niet al te serieus. Jonge snaken als Thierry Baudet, Rob Jetten en Jesse Klaver moeten teveel zichzelf bewijzen. Hun ideologie is nog niet gerijpt. Door anderen te overtuigen van hun gelijk willen ze zichzelf overtuigen. Hiervoor zijn alle middelen goed. Dit zijn politici die zich graag laten omringen door vleiers en aanbidders.
Ten tweede moeten politici de wijsheid omarmen. Zij kunnen de invloed van marketingspecialisten doorbreken als ze door hun charisma de massa kunnen begeesteren.
De burgers zijn geen imbecielen. Ze weten al te best dat de ware leider mensen aanzet tot respect voor elkaar. Zo’n leider offert zijn eigenbelang op om de belangen van anderen te dienen. Ook de belangen van diegenen die hem haten en tegenwerken. Dit kenmerkt politici die onoverbrugbare verschillen toch weten te overbruggen. Hebben we nog politici van dat kaliber?
