De belangrijkste pijler van menselijk geluk is verbondenheid. De basis hiervan wordt gelegd tijdens de eerste levensjaren. Als er een hechte band ontstaat tussen het kind en zijn moeder en vader ontstaat een gevoel van basisveiligheid. Is er sprake van hechtingsproblematiek dan is de weg vrij naar de ontwikkeling van een asociale persoonlijkheid, vooral wegens het ontbreken van basisveiligheid. Wat mij in mijn klinische praktijk voor gewelddadige jonge criminelen het meest trof was de diep verdrongen angst die hen aanzet tot haat tegen de hele wereld.
Onze ‘thuis’ is de plek waar de basisveiligheid ontstaat. Een eigen woning hebben is voor elke volwassene noodzakelijk om de wereld aan te kunnen. Onze thuis biedt bescherming. In onze woning komen we tot rust. Onze woning is het ankerpunt van waaruit we ons actief leven leiden en ons in de buitenwereld oriënteren.
Verbondenheid of hechting en een veilige woning is op een hoger niveau even cruciaal voor menselijk geluk. Het gaat om de sociale cohesie van een buurt, een dorp, een stad en een land. Mensen voelen zich onder die voorwaarden veilig en hun eendracht maakt hen krachtig om de wereld aan te kunnen.
Het is mijn stelling dat de meest fundamentele waarden waarop menselijk geluk berust, namelijk verbondenheid en een eigen ‘huis’, door de ontwikkelingen sinds mei ’68 op dramatische wijze werden ondergraven. Een generatie van verwende babyboomers leefde met de illusie dat vrijheid betekent dat elk individu zelf zijn waarden kan bepalen. Zij beelden zich in dat een strijd moest worden gevoerd tegen de bourgeoisie. Zij vergaten daarbij wat die bourgeoisie had opgebouwd en op basis van welke waarden. Zij voelden zich onderdrukt en legden niettemin de basis voor de dictatuur van het politiek correcte denken.
Nu zijn we vijftig jaar verder en de valse illusies van de babyboomers, die ondermeer de politiek van de laagste decennia hebben bepaald, hebben geleid tot grote verwarring en waanzinnige toestanden. De Nederlandse minister van Emancipatie had het lef te beweren dat ‘we af moeten van het stereotype dat een gezin een man, een vrouw en kinderen is’. Zij leeft blijkbaar met de illusie dat er kinderen zijn die geboren zijn uit twee lesbiennes of twee homo’s. Het gaat mij niet om de rechten van de LHBTIQ-groep, maar om het basisprincipe dat een kind het best opgroeit bij zijn biologische ouders, die zelf het voorbeeld geven van onvoorwaardelijke liefde en trouw.
Deze laatste deugden bieden het kind een fundamenteel gevoel van veiligheid. Als een van de biologische ouders zijn of haar verantwoordelijkheid niet neemt of zich verschuilt achter donorschap, wordt hechting met die ouder onmogelijk gemaakt. Ik noem dit een schending van een fundamenteel mensenrecht voor het kind, want elk kind heeft het recht opgevoed te worden door zijn biologische ouders. De minister van Emancipatie zal niet doorhebben dat ze met haar beleid het schenden van mensenrechten promoot. Een neurose belemmert inzicht.
Een andere valse illusie met uitermate tragische gevolgen is het opengrenzenbeleid. De zogenaamde revolutionairen van mei ’68 die pretendeerden op te komen voor de arbeidersklasse, hebben precies voor die klasse een ramp veroorzaakt. De arbeiders zijn ofwel weggejaagd uit hun eigen wijken of ze voelen zich niet meer thuis in hun eigen stad. Dorpen in de buurt van asielzoekerscentra moeten eigen burgerwachten oprichten. Vrouwen durven in sommige wijken nog nauwelijks de straat op. Zij hebben in elk geval geen eigen veilig ‘thuis’ meer. Illegalen en geweigerde asielzoekers overspoelen Europa en niemand weet een oplossing. Wie op deze onmogelijke toestanden wijst, wordt als xenofoob weggezet. Een land als Hongarije dat opkomt voor het fundamenteel recht baas te zijn in eigen huis, wordt door de EU scherp veroordeeld. In Frankrijk is de politie de strijd tegen de moslims aan het verliezen. Dit jaar verloren al vijf politieagenten het leven en raakten 4688 agenten gewond bij confrontaties in de voorsteden.
Een derde illusie van de babyboomers wordt het best geïllustreerd door de slogan ‘Verboden te verbieden’. Uiteindelijk hebben de kapitalisten en de multinationals hier het meest van geprofiteerd. De kwetsbare groep van ongeschoolden lijdt het meest onder de tactieken van het bedrijfsleven om hun activiteiten naar lage lonenlanden te verplaatsen. De westerse landen zelf derven miljarden aan belastinginkomsten ten gevolge van het vrijhandelsverkeer.
Een vierde illusie is dat alle mensen gelijk zijn. Dat is natuurlijk niet het geval. Er zijn mensen met een religie of een ideologie met waarden die haaks staan op de onze. In naam van deze illusie worden islamitische scholen toegestaan en worden overal moskeeën gebouwd waar een ideologie wordt ingepeperd die integratie in ons ’huis’ onmogelijk maakt. Een hele generatie jonge allochtonen groeit op zonder verbondenheid met onze samenleving. Voor hen is ons land niet hun echte ’thuis’. Het risico voor haat tegen de autochtone bevolking is groot en verklaart niet alleen de hoge criminaliteitscijfers, maar kan ook uitmonden in een guerrilla van terroristen.
Zelf heb ik niet de illusie babyboomers op andere gedachten te kunnen brengen. Het gaat bij hen om een neurose en zeer krachtige weerstanden tegen het verwerven van nieuw inzicht. In wezen zijn babyboomers angsthazen. Bij dreigend gevaar rent een haas onmiddellijk weg. Er is geen enkele haas die zal blijven stilstaan om het gevecht met de aanvaller aan te gaan. Het gedrag van de haas is instinctmatig en dwangmatig. Hij beschikt niet over andere mogelijkheden om zich te verweren.
Wegkijken bij dreigend gevaar is een voorbeeld van dwangmatig gedrag bij babyboomers. Het verschil met de angsthaas is dat de mens meestal over de mogelijkheid beschikt om het gevaar onder ogen te zien en zich te verdedigen. Daarom spreken we bij dwangmatig wegkijken over een neurose. Politici die het gevaar niet willen zien van de islam of van de massa-immigratie uit zwart Afrika, lijden aan een neurose. Dat geldt trouwens ook voor journalisten die de mainstream media volschrijven of voor de camera wat uit hun nek kletsen. Als we het hebben over linksgekkies, dan bedoelen we met gekkie dat ze neurotisch zijn. Ook zij kunnen op dwangmatige wijze niets anders dan wegkijken.
Het is niet makkelijk zich te bevrijden van een neurose. Een neurose is namelijk een verdedigingsmechanisme dat zijn wortels heeft in de vroegste kindertijd. Dit mechanisme levert veel op omdat het zorgt voor een zeker evenwicht en pijnlijke confrontaties met de omgeving voorkomt. Een neuroot heeft als kind geleerd straf en afwijzing te voorkomen.
Waar ligt dan wel de oplossing? Het is moeilijk te voorspellen, maar zeker is dat de situatie onhoudbaar wordt. Frankrijk, Griekenland en Italië zijn de facto failliet. Economische recessie komt volgens de meeste experts eraan. In Nederland hebben de klimaatgekkies een belangrijk deel van het bedrijfsleven lamgelegd en ook de boeren zijn de klos. De massa-immigratie gaat almaar door. De chaos wordt binnenkort compleet. Steeds grotere groepen burgers worden opstandig. We kunnen slechts hopen dat uit de wereldbrand staatsmannen opstaan die de mensen weten te verbinden rondom de fundamentele waarden van onze westerse beschaving en de basisveiligheid terug schenken.
