Diplomatieke betrekkingen onderhouden staten niet alleen met gelijkgestemde landen, maar ook met naties die niet bepaald modeldemocratieën zijn. Dat kan ook te ver gaan. Met Pakistan is dat het geval. Op 21 december veroordeelde een Pakistaanse rechtbank in de stad Multan de 33-jarige universiteitsdocent Junaid Hafeez ter dood vanwege godslastering, vermeldt RTL Nieuws. Hij zou in 2013 op sociale media beledigende opmerkingen hebben gemaakt over de vrouwen van de profeet Mohammed. Hafeez zit overigens al 6 jaar in de cel en werd in de afgelopen periode door meerdere advocaten bijgestaan.
Dat is in Pakistan ongeveer even riskant als in Nederland een kroongetuige bijstaan. Een van Hafeez’s advocaten werd in 2014 op zijn kantoor door twee mannen doodgeschoten. De reden? Het juridisch bijstaan van een verdachte in een godslasteringsproces. Andere advocaten van Hafeez kregen doodsbedreigingen.
Wat heeft Nederland hiermee van doen? In Vogue lees ik het volgende over het recente bezoek van onze koningin aan de schurkenstaat: “De koningin is van maandag 25 tot en met woensdag 27 november in het land om advies te geven over het verbeteren van toegang tot financiële diensten voor de bevolking. Tijdens haar aankomst in het land op maandag, maakte Máxima haar entree in een gloednieuwe look die ze afmaakte met één van de meest gewilde accessoires van het moment.” Dat laatste bleek een ‘clasp-bag’ van Celine te zijn (3100 euro).
Onze koningin was in Pakistan in het kader van een VN-functie. Nu heeft de Verenigde Naties in 1948 de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens afgekondigd. En alles wat daarin staat is zo’n beetje contrair ten opzichte van wat in Pakistan gebeurt. Gaat onze koningin de Pakistaanse politici de oren wassen, omdat Pakistan mensen ten onrechte in de gevangenis stopt en moordenaars gedoogt? Vogue geeft het antwoord:
“Tijdens de eerste dag van haar bezoek aan Pakistan ging koningin Máxima in de hoofdstad Islamabad in gesprek met premier Imran Khan, president Arif Alvi en de gouverneur van de centrale bank om de toegankelijkheid tot financieel middelen voor de bevolking van het land te vergroten. Zo heeft op dit moment slechts 21 procent van de bevolking toegang tot financiële diensten.”
Waarschijnlijk denkt onze Koningin, daarbij gestimuleerd door onze regering, dat als je maar geld gaat brengen naar landen als Pakistan men vanzelf wel anders gaat denken over democratie, vrijheid van expressie en andere verlichte beginselen. Dit is heel aardig, maar ook heel naïef. In landen als Pakistan denkt men anders niet omdat men arm is, maar omdat men hele andere ideologische principes omarmt. En koningin Maxima zou eigenlijk alleen maar naar Pakistan moeten reizen om hen te vertellen dat wij het een grof schandaal vinden dat zij daar helden als Junaid Hafeez ter dood veroordelen.
Dat doet zij niet en daarmee wordt onze koningin medeplichtig aan het verder stimuleren van godsdienstwaanzinnig geweld in deze wereld. En met onze koningin wordt ook onze regering medeplichtig. En met onze regering wij. Wat moet de familie van de vermoorde advocaat wel denken als ze koningin Maxima met haar nieuwe clasp-bag daar zien rond paraderen? Wat moet Junaid Hafeez in de gevangenis denken over Nederland?
Ondertussen is een heel andere Junaid, Junaid I., naar Nederland afgereisd om Geert Wilders te vermoorden. Logisch. Hij denkt dat wij het niet goed zien. Junaid I. denkt, net als de rechters in Multan, dat Geert Wilders een godslasteraar is. En Junaid I. komt dan niet naar ons land, net als koningin Maxima, om ons met kadootjes op andere gedachten te brengen, maar hij komt met het zwaard. Om ons hoofd eraf te snijden. En daar gaan hij en de zijnen mee door, net zolang in onze hoofden geen gekke dingen meer opkomen. I. is weliswaar tot 10 jaar gevangenisstraf veroordeeld, maar dat zal zijn geloofsgenoten evenmin afschrikken van nieuwe aanslagen op Nederland als de mocromaffia krachteloos is geworden door de arrestatie van Ridouan Taghi.
Het probleem is, men laat zich niet paaien met kredieten in Pakistan. Junaid I. is namelijk net zo koppig in zijn moorddadige ideologie als wij zijn in ons naïeve pacifisme dat ons ertoe brengt op moordaanslagen te reageren met financiële hulp.
Ik zou onze regering willen adviseren Hans Teeuwen in dienst te nemen als adviseur diplomatieke betrekkingen met schurkenstaten. Teeuwen heeft namelijk, hoewel cabaretier, verdraaid goed hoe het in elkaar zit met het hooghouden van burgerlijke vrijheden en capituleren voor geweld. In een prachtig interview in Nieuwe Revu van deze dagen zei hij dit:
“De eerste keer dat ik ging nadenken over de vrijheid van meningsuiting en hoe fragiel die is, kwam door twee incidenten met de Hells Angels in de jaren 90. In het programma van Jack Spijkerman werden grappen gemaakt over Hells Angels die in een bordeel waren doodgeschoten. Henk van Dorp had iets gezegd over de vermeend criminele activiteiten van deze volstrekt onschuldige jongensclub. Spijkerman werd toen bedreigd en Henk van Dorp moest na een klap in zijn gezicht twee weken lang met een blauw oog zijn programma presenteren, want de jongens waren even langs geweest. Van Dorp en Spijkerman boden zelfs hun excuses aan de Angels aan, op beeld. Dat was al schokkend genoeg, maar nog veel schokkender was dat niemand zich uitsprak tegen wat toch wel heftige bedreigingen en zelfs geweld waren. Artistieke vrijheid en persvrijheid werden door een klein clubje aan de motorlaars gelapt.”
Teeuwen begrijpt precies hoe het werkt. Maar helaas staat hij in Carré en zitten onze ministeries van Justitie en Buitenlandse Zaken vol met adviseurs die onze koningin naar Pakistan willen sturen met een zak met geld. En een clasp-bag.
