Elsevier Weekblad afficheerde onlangs op de voorpagina: Je sekse kies je zelf. Een vrouw die, zoals bekend, geen penis heeft, kan zeggen dat ze een man is. In deze tijden zou de gehele samenleving zich aan die vrouw moeten aanpassen. Met andere woorden: de maatschappelijke instellingen moeten gehoorzamen aan de individuen. In een sportclub zou ze bij de mannen mogen douchen en een man die zegt vrouw te zijn, kan in sportcompetities als vrouw meedoen. Dat is de omgekeerde wereld.
Wie zijn gezond verstand niet helemaal heeft verloren zal erkennen dat dit uiteindelijk leidt tot onhoudbare toestanden.
Wie een religie aanhangt moet de vrijheid hebben de voorschriften van die religie te volgen. Bijvoorbeeld wat betreft de voeding. Ook hier moet de gehele maatschappij zich aanpassen, bijvoorbeeld in schoolkantines. Van diegenen die daartegen protesteren worden gezegd dat ze lijden aan een fobie. Aan de ene kant moet de samenleving zich aanpassen aan bepaalde groepen; aan de andere kant zijn er burgers die zich willens nillens moeten aanpassen aan andere groepen. Deze dubbelzinnigheid werkt de verdeeldheid in de samenleving in de hand.
Wat hier speelt is dat de autonomie van het individu het steeds wint op de gehoorzaamheid aan de maatschappelijke wetten, gebruiken en tradities, tenzij het individu de vrijheid van anderen wil belemmeren. Het zijn nu juist de maatschappelijke wetten, gebruiken en tradities die de samenleving maken tot wat zij is. De nationale identiteit wordt daardoor bepaald. In de mate dat wetten, gebruiken en tradities in het dagelijks leven beetje voor beetje worden aangetast, wordt de nationale identiteit ondermijnt. Die identiteit is echter het samenhorigheidsgevoel, de verbondenheid. het wij-gevoel dat de kracht uitmaakt van een land.
Wie zegt dat de nationale identiteit niet bestaat, bijvoorbeeld de Nederlandse identiteit, zegt in feite dat in Nederland er geen wetten, gebruiken en tradities zijn die kenmerkend zijn voor dit land. Dit is zuiver wishful thinking van de kosmopolitische elite. Deze elite wil de handen vrij hebben om overal in de wereld hun slag te kunnen slaan. Multinationals weten altijd de weg te vinden om lokale wetten te ontduiken.
We kunnen constateren dat sinds mei ’68 de gehoorzaamheid aan het gezag, aan de wetten en aan de instituties die dit vertegenwoordigen is vervangen door gehoorzaamheid van het gezag, van de wetten en van de instituties aan het vrije, autonome individu. Dit heeft tot gevolg dat hoe vulgairder imbecielen een grote mond opzetten hoe meer kans er is dat de overheid hen subsidie geeft. Nederland heeft hierop een patent. Het stikt hier van verenigingen die op kosten van de belastingbetaler van de wereld een gekkenhuis proberen te maken.
Volgens Roger Scruton is onze vrijheid afhankelijk van de gehoorzaamheid aan de wetten en de instituties van ons land. Vrijheid is niet zomaar een privilegie van het individu want de mens is niet vrij om te doen en te laten wat hij wil. Als vrijheid zo wordt gedefinieerd zou dit leiden tot maatschappelijke chaos. Niemand zal zeggen dat het individu vrij is om een misdrijf te plegen. Gelukkig is er de wet en zijn er maatschappelijke instellingen om misdadigers op te sporen en te bestraffen. We hebben die instellingen nodig om onze vrijheid te waarborgen en om bepaalde vrijheden in te perken. In een samenleving die goed functioneert, gehoorzamen de burgers aan die instellingen. Een zekere gehoorzaamheid hoort bij vrijheid.
Is er geen gehoorzaamheid aan het gezag en aan de instellingen dan worden regels, gebruiken en tradities verbannen, alsook allerlei zinvolle onderscheidingen zoals het verschil tussen man en vrouw. In plaats daarvan komt de zoektocht naar persoonlijk geluk en de acties om dit te bereiken wil het autonome individu zelf bepalen. Het individu wil niet dat iemand zich bemoeit met zijn levensstijl. Wie het daar niet mee eens is heeft een probleem of lijdt aan een fobie. Er is geen ruimte voor discussie, voor argumenten of voor kritiek, want er is geen maatstaf meer om te oordelen. In dit klimaat kan iedereen bestempeld worden als een ketter. Er ontstaat een cultuur van angst en zelfcensuur. Wee diegenen die nog vanzelfsprekende waarheden wil verkondigen, waar enkelingen zich aan zouden kunnen storen. Bijvoorbeeld dat elk kind een vader en een moeder heeft en dat een kind zich het best kan ontwikkelen bij zijn biologische ouders die hun verantwoordelijkheid niet ontlopen.
De kreet ‘Je sekse kies je zelf’ van Elsevier kunnen we zien als de apotheose van een volledig dolgedraaide maatschappij. Het probleem is dat de traditionele politieke partijen die de macht in handen hebben het met die stelling eens zijn. Ze moeten wel. Een groter probleem is dat de wetten, de gebruiken en tradities van een land meer en meer gedevalueerd worden bij de steeds groeiende macht van de Europese Unie. Gelukkig heeft de meerderheid van de burgers het gezond verstand niet verloren. Ze hoeven slechts een zetje te krijgen om weer orde op zaken te stellen. Brexit is er een voorbeeld van, alsook de verkiezing van Trump die zijn overwinning te danken heeft aan het feit dat hij lak heeft aan alle politiek correcte onzin.
Wanneer komt op het Europese continent het ‘zetje’ dat de psychisch gezonde burgers in beweging brengt? Er is hoop want de instituties hebben steeds minder geld om de hobbies van de gekken in onze samenleving te subsidiëren. Bovendien claimen lieden die onze wetten, gebruiken en tradities willen overtreden of niet respecteren steeds meer vrijheden. Dit leidt tot onhoudbare toestanden. Dan zullen de burgers zich verenigen om gehoorzaamheid aan onze wetten, gebruiken, tradities en instellingen af te dwingen. Dit ligt zo voor de hand dat het slechts wachten is op politieke krachten die hierop inspelen.
