Vrijwel alles wat zelfbenoemd ‘antifascist‘ Arthur Graaff over zijn achtergrond beweert klopt niet. Dit blijkt uit onderzoek door TPO. Eind maart verscheen een bericht waarin Graaff stelt te zijn aangesteld als ‘rapporteur (neo)nazisme, fascisme en racisme voor de VN’ en dat hij’ elk kwartaal verslag zal uitbrengen aan de hoge commissaris voor de mensenrechten van de VN Michelle Bachelet’. VN-woordvoerder Rolando Gómez laat aan TPO weten:
“After an extensive search within our office we can conclude that Arthur Graaff is not employed in any way by the UN Human Rights Office”.
Tevens stelt Graaff in een ander recent bericht dat Denker des Vaderlands Daan Roovers een oproep van hem steunt om Gerdi Verbeet, de voorzitster van het Nationaal Comité 4 en 5 mei, vermeende racistische uitspraken te laten terugnemen. De assistent van Daan Roovers, Gwendolyn Bolderink, laat aan TPO echter weten:
“Heel gek allemaal. Ik zie nu dat ik dit persbericht heb ontvangen van hem, met de vraag of Daan zijn oproep ondersteunt. Ik heb dat destijds genegeerd, want het leek me de aandacht niet waard. Schijnbaar heeft hij geen antwoord opgevat als toezegging, en dus het persbericht verstuurd met haar naam erin.”
Maar TPO stuitte op nog veel meer hele en halve leugens door Arthur Graaff. Zo zou zijn vader de Yad Vashem-onderscheiding (‘Rechtvaardige onder de Volkeren’) hebben gekregen, maar elk bewijs daarvoor ontbreekt. De Yad Vashem-onderscheiding is een hoge onderscheiding voor mensen die in de Tweede Wereldoorlog hun leven spel hebben gezet om Joden te helpen. Ze wordt uitgereikt door Yad Vashem, de Israëlische organisatie die de herinnering aan de Holocaust levend houdt. In de database van ontvangers van deze titel komt de naam van vader Graaff echter niet voor. Rob Moscou, die bij aanvragen voor Nederlandse kandidaten het veldwerk voor Yad Vashem verricht voegt daaraan toe:
“Ik heb een dergelijke tekst nog nooit gezien; ‘Collectief drager’? Het zou kunnen betekenen dat hij geen daadwerkelijke onderscheiding heeft ontvangen.”
Bovendien beroept Graaf zich vaak op een oom die in Dachau vermoord zou zijn. Nu is een Christiaan Graaff destijds inderdaad in Dachau omgekomen, maar hij was beslist geen oom van Arthur Graaff – hij was een achterachterneef, een verre verwant van de 7e graad.
Graaff claimt ook dat drie ooms en tantes van moederszijde ‘Israëlische onderscheidingen voor het redden van Joden’ zouden hebben ontvangen. Namen van deze familieleden en onderscheidingen weet hij echter niet te noemen. Daarnaast beweert hij de aangetrouwde achterachterachterneef te zijn van verzetsheldin ‘tante’ Truus Wijsmuller-Meijer. Bewijs hiervoor weet hij niet te tonen.
TPO heeft Arthur Graaff om wederhoor gevraagd en hem dit artikel voorgelegd. Hij heeft hierop niet gereageerd.
Het profiel van de man die ten onrechte beweert benoemd te zijn tot VN-rapporteur leest u hier: Arthur Graaff; Antifascist, fantast en grafschenner.
