Niemand kan de verkiezingen voorspellen, de huidige peilingen zeggen heel weinig over de uitslag in maart. Wie had een week geleden de dramatische implosie voorzien van het Forum voor Democratie? De partij die niet zo lang geleden de grootste had kunnen worden. Ik vrees dat het duo Thierry Baudet en Henk Otten dit echt had kunnen bereiken, maar de heren gunden elkaar niet het goud. De huidige werdegang van Thierry Baudet laat bovendien het belang zien van een goed functionerende partij. De ondergang van Forum volgde ik tussen de bedrijven door omdat ik als voorzitter van de commissie voor het verkiezingsprogramma van mijn partij 600 voorstellen van de leden van een reactie moest voorzien. In december zullen de afgevaardigden van deze leden op een congres over al die voorstellen stemmen.
Het schrijven van dit verkiezingsprogramma duurde negen maanden. Vanaf april heb ik samen met andere leden van de commissie veel leden van de SP gesproken. Voordat we begonnen met schrijven hebben we ook nog alle afdelingen schriftelijk om een advies gevraagd, wat leidde tot reusachtige stapels papier. Die adviezen vormden de basis voor de eerste versie van het programma dat de SP in september presenteerde. Die eerste versie werd vervolgens in alle afdelingen in het hele land met de leden besproken en de afdelingen maakten ook van die discussies weer een verslag. Bovendien werden er acht regionale conferenties georganiseerd waarin leden in debat gingen over het programma. Dat leidde tot een versie waarin bijna zeventig procent van de voorstellen werd aangepast.
Deze versie van het verkiezingsprogramma is vervolgens wéér met leden in de afdelingen door het hele land besproken. Daarna konden partijleden voorstellen doen voor aanpassing van het programma en dat leidde dus nog eens tot 600 voorstellen. Een deel van die voorstellen vonden we als commissie een goed idee en hebben we overgenomen en een deel daarvan steunen we niet. Het besluit daarover is echter niet aan ons, dat is aan de partijleden op het partijcongres. Alles helaas digitaal, vanwege de Corona. Het is veel werk maar dat is het waard, omdat de ervaring leert dat het programma door al die discussies en al dat bijschaven ook echt beter wordt. Dit is een manier om mensen te betrekken, dit is voor mij de praktijk van de partijdemocratie.
De ineenstorting van Forum begon nadat de partij onvoldoende afstand had genomen van jongere leden die haat predikten. In mijn partij waren er helaas ook jongeren die problemen veroorzaakten door geweld te verheerlijken, maar daar werd direct afstand van genomen. In de media zag ik één van die jongens klagen dat in onze partij de leden helemaal niets te vertellen zouden hebben. Daar zag ik van op, met die 600 voorstellen van onze leden vóór me op tafel. Voor een programma waar de partijleden in de afdelingen meermalen over hebben gesproken, dat in de partijregio’s is besproken en waarover op een partijcongres ook door de partijleden zal worden besloten. Democratie is niet dreigen als je eens niet je zin krijgt. Het is leren omgaan met je verlies.
Ronald van Raak schrijft regelmatig over de verkiezingen van 17 maart. Over het vreemde referendum van de VVD, de leugens van de rijksvoorlichtingsdienst, de hardleersheid van Jesse Klaver en de heldere ideologie van Mark Rutte.
