“Door de vooruitgang in de geneeskunde leven we in de waan dat iedereen ver boven de tachtig kan worden en dat we daar ook recht op hebben. We blijven de dood als een vorm van falen zien, als iets dat koste wat kost vermeden moet worden. Maar nu met Covid-19 kunnen we dat niet langer volhouden
Het is hoogmoed om te denken dat we het virus er de komende maanden onder zullen krijgen, vooral ook omdat we er niet op gebouwd zijn om zo lang geen normaal contact met elkaar te hebben. Daar heeft de evolutie ons niet op voorbereid. We zijn geneigd bij elkaar te kruipen, zeker als de nood aan de man is.
De natuur is sterker dan de leer. Fysieke nabijheid is een levensbehoefte. Daardoor blijven de cijfers omlaag- en omhooggaan.”
Het wordt tijd dat de ouderen zich gaan opofferen voor de jongeren. Die moeten als de wiedeweerga naar school, ook naar de middelbare school. Studenten moeten normaal college krijgen. En ja, dan is er een groter risico op besmetting en daarmee op overlijden. Dan stuit je op de angst voor de dood.
Het aantal IC-bedden moet terug naar het normale niveau. Als ze vol liggen, krijgen jongeren voorrang op de ouderen.
Voor ouderen hoort sterven bij het leven. Dat is wat we weer moeten leren aanvaarden.
Iemand moet zeggen: ‘Het gaat niet, mensen, we gaan hier stuk aan, het roer moet om, vanaf nu ligt onze prioriteit bij de jongeren.’”
Zei iemand ‘dor hout’? Is het die wappie Telegraaf-columniste weer? Nee, het is Boudewijn Chabot (79), psychiater met verstand van ouderen en van dood gaan in NRC. Ook hij zegt: het middel lockdown is erger dan de kwaal Covid19. En sterven hoort bij het leven, al helemaal als je oud bent. Of dor hout.
