Afgelopen week mocht ik een debat voeren met Sylvana Simons aan tafel bij Eva Jinek. Onderwerp: het instellen van een diversiteitsquota dat minderheden voorrang moet geven op de arbeidsmarkt. De extreemlinkse identiteitspolitiek is groot werkverschaffer van de zieligheidsindustrie en doet precies wat ze zegt te willen bestrijden: mensen beoordelen op kleur en/of afkomst.
De partijen die deze discriminerende quota voorstellen zijn zelf vaak lelieblank of zorgen er in elk geval voor dat aan de top alles roomkleurig blijft. Waar zijn de gekleurde bestuurders bij D66, die de hagelwitte Sigrid Kaag zo voorstaat? In Amsterdam was vandaag nog ophef over raadslid Simion Blom, die zich als iemand met een Surinaamse achtergrond niet veilig heeft gevoeld om goed te functioneren bij GroenLinks. En wat dacht u van de Haagse PvdA? Jarenlang riep raadslid Martijn Balster dat het stadhuis te wit is, maar zodra ie wethouder kon worden, was ie die inbreng heel snel vergeten. Practice what you preach was hier even aan dovemansoren besteed.
Nee ik geloof niet in quota. Discriminatie is een strafbaar feit en moet met wortel en tak worden uitgeroeid. Bedrijven die discrimineren zonder pardon op zwarte lijsten zetten en trakteren op hoge boetes. Maar we moeten mensen beoordelen op de kwaliteiten die zij met zich meebrengen. En om die kwaliteiten te bevorderen, moeten we mensen een hengel geven in plaats van quotavis.
En laten we in de zwakke wijken van Nederland nou net talloze hengels tekort komen. Armoede, werkloosheid, taalachterstanden, criminaliteit, radicalisering en slecht onderhouden woningen, het zijn geen ingrediënten voor een succesvolle toekomst, maar vaak wél bestanddelen waar vooral migranten het mee moeten doen. Om de sociale cohesie te herstellen, moet de toestroom van – met name – kansarme immigranten worden gestopt. Daarnaast moet er in de zwakke wijken, waar zich sociale rampen voltrekken, worden geïnvesteerd. Mensen uit armoede helpen doe je door banen te creëren en te investeren in onderwijs. Alleen zo maak je een einde aan kansenongelijkheid en komt kwaliteit vanzelf boven drijven.
