De PR-machine van de VVD draait op volle toeren. ‘Grenzen sluiten’ en ‘migratiestromen indammen’ kunnen weer worden afgestreept van de Bente Becker Bingokaart, Dilan Yesilgöz slingert stoere teksten van de persvoorlichting de wereld in en er worden lastenverlichting voor de middeninkomens en lagere lasten en minder regels voor MKB’ers beloofd.
Het jammere is dat de VVD slechts drie weken per vier jaar rechts is. De drie weken voor de verkiezingen. In de overige tweehonderdvijf weken is er doorgaans geen spoortje van terug te vinden. Tien jaar VVD-bewind heeft het tegenovergestelde opgeleverd van wat van een – in naam althans – rechts-liberale partij verwacht mag worden.
De overheid is onder premier Rutte vetgemest en almachtiger geworden. Toen hij eind 2010 aantrad bestond iedere 100 euro van het totale BBP voor 35,2 euro uit ontvangen belastingen en premies door de overheid. Eind vorig jaar was dit opgelopen tot 38,8 euro. Het klinkt abstract, maar betekent in de praktijk dat u per jaar voor tientallen miljarden euro’s extra wordt uitgemolken. Onder Rutte stegen de lasten op arbeid harder dan in de rest van de Europese Unie. Hoezo, werken moet lonen?
Het MKB, dat door de disproportionele coronamaatregelen aan de rand van de afgrond staat, kreeg het ook vóór de pandemie al flink voor de kiezen. De afgelopen tien jaar breidde het aantal wetten en regels zich als een olievlek uit. In 2019 maakte het Ministerie van Economische Zaken bekend dat het om een toename van maar liefst 11 procent, oftewel duizend nieuwe regels ging. De gevolgen voor het MKB zijn desastreus. MKB-Nederland becijferde vorig jaar dat de toegenomen regeldruk in alleen al deze kabinetsperiode heeft geleid tot extra kosten van 1,15 miljard voor het midden- en kleinbedrijf. Aangezien van minder dan de helft van de regels de kosten te berekenen zijn, ligt het daadwerkelijke bedrag aanzienlijk hoger. In totaal zijn MKB’ers volgens MKB-Nederland jaarlijks het hallucinante bedrag van 20 miljard euro kwijt aan regeldruk. Het is dus niet alleen de huidige weigering om winkels en horeca te openen en de getroffen ondernemers voldoende te compenseren; tien jaar VVD-bestuur is één lange aanval op de ruggengraat van de Nederlandse economie geweest.
Ook de stoere praat over immigratie in verkiezingstijd staat haaks op de geleverde prestaties. Nog nooit sinds het beging van de officiële migratiestatistieken kwamen er zóveel immigranten naar Nederland als in 2017, 2018 en 2019. In tien jaar Rutte werden 800.000 niet-westerse immigranten Nederland binnengelaten.
Het terugkeerbeleid rond kansloze en uitgeprocedeerde asielzoekers is een drama. Zowel illegaliteit als het faciliteren hiervan zijn nog altijd niet strafbaar. Bijna de helft van de vreemdelingen die Nederland jaarlijks moeten verlaten verdwijnt de illegaliteit in, om vervolgens weer bed, bad, brood en als kers op de taart ook zakgeld te krijgen in een Landelijke Vreemdelingenvoorziening van, jawel, toenmalig VVD-staatssecretaris Harbers. Uit angst voor diplomatieke gevolgen wordt geen druk uitgevoerd op landen als Marokko om uitgeprocedeerde onderdanen terug te nemen. Ook diplomatieke rellen met buitenlandse ministers bewaren VVD’ers graag voor de dagen voorafgaand aan verkiezingen.
VVD-minister Wiebes en partijmastodont Ed Nijpels fietsten Nederland in een onhaalbaar en onbetaalbaar klimaatakkoord, met als gevolg dat het Nederlandse landschap op het punt staat verwoest te worden met duizenden megawindturbines en zonneweides ter grootte van tienduizenden voetbalvelden en dat uw woning van het gas moet à raison de 40.000 euro. Ondertussen werd ook boeren nog het werken onmogelijk gemaakt met absurde stikstofregels.
Ook autobezitters kwamen er bekaaid vanaf. Onder VVD-minister Van Nieuwenhuizen van Infrastructuur en Waterstaat gingen de belastingen en accijnzen omhoog. Ging er ook iets omlaag? Ja, de maximumsnelheid. Huizenbezitters, van oudsher een trouwe VVD-kiezersgroep, werden geconfronteerd met een versnelde afbouw van de hypotheekrenteaftrek. En terwijl de partij in eigen land een solide huishoudboekje propageert, tekent Rutte wel bij het kruisje als er weer een cheque van 750 miljard naar Zuid-Europa gaat waarmee Spanje een basisinkomen kan invoeren en Italië de belastingen kan verlagen.
Natuurlijk: regeren is compromissen sluiten. Dat snapt iedereen. Dat is echter geen synoniem voor altijd alles inleveren. En precies dat gebeurt. Keer op keer. Bij de presentatie van het verkiezingsprogramma concludeerden de politieke commentatoren dat de VVD naar links beweegt. Als de afgelopen tien jaar de rechtse VVD-jaren waren, dan houd ik mijn hart vast voor wat de linkse gaan brengen.
Nederland stemde drie keer achter elkaar VVD en kreeg het bovenstaande ervoor terug. Wie een vierde keer hetzelfde doet in de hoop op een diametraal ander resultaat, houdt zichzelf voor de gek. Wie wil dat het VVD-programma wordt uitgevoerd moet één ding niet doen: VVD stemmen.
Nederland verdient het beleid waarvoor het stemt. Het klinkt zo logisch, maar blijkt al tien jaar een onhaalbare kaart. Voor die kiezers is er met JA21 eindelijk een alternatief. Een partij die zichzelf niet buitenspel zet, kan steunen op acht zetels in de Senaat, écht rechts is en vooral: wil gaan leveren.
Wij zijn er klaar voor.
