Meneer Wilders,
Ophef!
U noemt journalisten, uitzonderingen daargelaten, ‘tuig van de richel’.
En nu zijn journalisten boos en verdrietig, eist de Nederlandse Vereniging van Journalisten (NVJ) een gesprek met u en zeggen collega’s van u dat u ‘de veiligheid van journalisten in gevaar brengt’ en ‘de rechtsstaat aantast’.
Het zou flauw zijn om bij een nadere beschouwing van uw woorden alleen uit te gaan van de oorspronkelijke betekenis van de term ‘tuig van de richel’.
Die term werd namelijk gebruikt voor bezoekers van de Amsterdamse Schouwburg die te arm waren om een kaartje voor loges te kopen van drie gulden, maar net rijk genoeg om geen staanplaats van twintig cent ‘in het ruim’ te hoeven nemen. Een plek ‘op de richel’ kostte vijfendertig cent.
Dus in de loge zitten in uw beeldspraak de hoofdredacteuren en talkshowtypes, op de richel vinden we de eenvoudige loonslaven en in het ruim staan de zzp’ers (en stagiaires) die zich laten uitmelken door de DPG’s en Mediahuizen.
Maar u bedoelde natuurlijk iets anders.
U bedoelde dat journalisten, de meeste journalisten, tuig zijn. Gajes. Schorremorrie. Uitschot. Rapaille. Gespuis.
Is natuurlijk onzin.
Ja, die gast van het Algemeen Dagblad, dat was tuig van de richel. Maar dat had Mark Rutte ook al gezegd, dus toen zwegen al die nu verontwaardigde journalisten, de NVJ en uw collega’s.
Maar de meeste journalisten zijn gewoon brave sukkels, die voor een salaris (loondienst) of jodenfooi (freelancers) doen wat de baas zegt of wat ze denken dat de baas gunstig stemt. Die het “Ja, maar mijn contácten…” voor in de mond hebben, en de GroenLinks-, PvdA- of D66-lidmaatschapskaart in de kontzak.
En daarnaast zijn er een paar heel goede journalisten.
Zoals Pieter Klein van RTL en Jan Kleindinges van Trouw die de Toeslagenaffaire blootlegden, die gasten van de Volkskrant en Follow The Money die nu de CDA-beerput van Sywert van Liendens mondkapjesdeal hebben geopend en de beste (harde) interviewer van Nederland, Sven Kockelmann.
Weet u wie tuig van de richel zijn?
Politici.
Politici die meedoen met de Rutte-doctrine.
Politici die hun collega’s via de rechter proberen te criminaliseren.
Politici die jihadbruiden terughalen naar Nederland.
Politici die banden hebben met de Moslimbroederschap.
Politici die ons land uitleveren aan de machtswellustelingen in Brussel.
Politici die de olifant in de kamer niet durven te benoemen zodra ‘De Familie’ in beeld komt.
Politici die de kansloze gelukszoekers behandelen alsof ze vluchtelingen zijn.
Politici die ouderen in alle eenzaamheid letterlijk laten sterven.
Politici die ons dat waanzinnige Klimaatakkoord door de strot duwen.
Politici die Palestijnse terroristen sponsoren van onze belastingcenten.
En oh ja, politici die hun machtspositie misbruiken om vrouwen seksueel te intimideren (of erger).
Ja, politici, díe zijn het tuig van de richel.
Uitzonderingen daargelaten natuurlijk.
Groet,
JanD
PS. Cadeautje! Voor uw vrienden die géén tuig van de richel zijn.
Disclaimer: Het dagelijkse ‘Briefje van Jan’ schrijf ik ‘om niet’. Wil je desondanks doneren, dan kan dat via Ahmed (die 10% krijgt) of via mevrouw Dijkgraaf (die 50% pakt, minstens).
