Beste Sylvana,
BIJ1 is natuurlijk een, zoals jullie dat zouden noemen, ‘toxische’ partij. Giftig. Je moet er toch niet aan denken dat jullie ooit de kans krijgen om jullie verkiezingsprogramma uit te voeren.
Dat van jullie is namelijk totally crazy.
Er komt als jullie aan de macht zouden komen bijvoorbeeld een 30-urige werkweek met behoud van een fulltime salaris. Een menstruatieverlof. Huishoudelijk werk en zorg voor kinderen worden betaald werk. ‘Steuntrekkers’ hoeven geen tegenprestaties meer te leveren en worden niet meer gecontroleerd. Als het nodig is voor zorg, wonen en openbaar vervoer kunnen bezit en grond worden onteigend. Het kraakverbod wordt opgeheven. Iemand mag zo vaak hij/zij/hullie wil van gender veranderen. Grote boerderijen worden ‘in handen van de gemeenschap gesteld’. Supermarktketens worden vervangen door losse winkels in handen van de staat en bestuurd door werknemers. Er komt uiteraard een generaal pardon voor alle uitgeprocedeerde gelukszoekers en illegalen. Iedereen die het in Afrika te warm vindt, krijgt hier voortaan gratis zorg, huis en geld. Echte rechters worden vervangen door ‘buurt-rechtbanken’. En politieagenten mogen niet meer met een echt wapen de straat op.
Dat werk.
Malcolm, Rosa en Nelson verhoeden dat jullie ooit aan de knoppen komen te zitten.
Maar ik vind: als er bij zo’n mafklappersclub een keer iets goeds gebeurt, moet je dat als recensent van de show ook melden.
En gisteren gebeurde er iets moois bij jullie.
Jij bood je excuses aan voor het feit dat je als leider van de partij Quinsy Gario op de definitieve kandidatenlijst voor de Tweede Kamerverkiezingen hebt laten staan.
Letterlijk zei je: “Het meest van alles spijt mij dat dit voorkomen had kunnen worden. Toen Quinsy’s kandidatuur een jaar geleden bekend werd, meldden zich al kritische stemmen. Sommigen noemden hem Het Paard van Troje. Omdat BIJ1 gelooft dat je niet kunt oordelen op basis van gefluister in de wandelgangen, hebben we die niet serieus genoeg genomen. Dat reken ik mijzelf het meeste aan. En dat spijt mij.” Ik moest denken aan hoe andere partijleiders zouden omgaan met zo’n situatie.
Neem Sigrid Kaag.
Die zei op 15 april over het minstens zo ‘toxische’ D66-Kamerlid Sidney Smeets: “Vandaag heeft Sidney Smeets besloten dat hij terugtreedt als Kamerlid en zijn zetel beschikbaar stelt aan de fractie. Ik respecteer en steun dat besluit ten volle.”
Beetje boel mager, als het gaat om een Kamerlid waarvan binnen je partij al heel lang bekend is dat het een roofdier is dat altijd op jacht was naar verse jongemannenbillen.
Er ontbreekt bij beroepspolitici als Kaag één zinnetje, wat alles zegt over hun gebrek aan integriteit.
Het zinnetje: “Het spijt mij”.
Het siert je dat jij wél de verantwoordelijkheid neemt voor je eh… blindness.
Daar kunnen de Kaag-achtigen nog veel van leren.
En verder wens ik je sterkte met het terugbrengen van enige rust in je partij. Want met het wegsturen van Quinsy Gario hebben in de ogen van zijn medestanders ‘de witten’ gewonnen. En ik denk niet dat Quinsy’s vrienden rusten voor ze wraak hebben genomen.
Gouden tijden voor columnisten!
Groet,
JanD
PS. Cadeautje. Omdat het gezeik niet over is.
Disclaimer: Het dagelijkse ‘Briefje van Jan’ schrijf ik ‘om niet’. Wil je desondanks doneren, dan kan dat eenmalig via mevrouw Dijkgraaf of maandelijks via de rolstoelmarokkaan.
