Terwijl de asielcrisis met de dag onhoudbaarder wordt, houden partijen elkaar in een uitzichtloze Haagse formatiewurggreep. Er is geen tijd te verliezen. Rechts moet zijn meerderheid in de Kamer durven benutten en een noodakkoord sluiten om de asielinstroom te stoppen. Het is tijd voor een asieldeal over rechts. Want de formatie zit muurvast. VVD en CDA willen niet met PvdA en GroenLinks, D66 en ChristenUnie willen niet met elkaar en wie niet tot het establishment behoort is in de lente al vakkundig terzijde geschoven. De ‘bouwstenen voor een regeerakkoord’ van Rutte en Kaag liggen al in gruis voordat de Kamer er kennis van heeft kunnen nemen. 167 dagen na de verkiezingen is de formatie gestrand in uitzichtloosheid.
Terwijl Den Haag bezig is met gekonkel, navelstaarderij en uitsluitspelletjes over en weer, woedt een échte crisis ongehinderd voort die minstens zoveel urgentie vereist. Een asielgolf die hard op weg is de aantallen van crisisjaar 2015 te evenaren dreigt ons land te overspoelen. En Nederland dobbert stuurloos rond.
De asielinstroom bedroeg afgelopen week -nog exclusief de Afghanen- een jaarrecord van 900 personen Drie keer zoveel als het weekgemiddelde van begin dit jaar. In slechts twee weken tijd kreeg Nederland net zoveel asielzoekers te verwerken als mede-EU-lidstaat Denemarken in een heel jaar. AZC’s barsten uit hun voegen, asielzoekers worden massaal ondergebracht in hotels en vakantieparken en tentenkampen worden in allerijl uit de grond gestampt. Daarbovenop ontketende het demissionaire kabinet een ongecontroleerde migratiestroom uit Afghanistan. Waar dit gaat eindigen is ongewis, maar dat Nederland de huidige aantallen al niet aankan is duidelijk.
In plaats van de instroom een halt toe te roepen, verergerde het demissionaire kabinet de situatie door keer op keer het verkeerde signaal af te geven. Niet alleen door zonder enige vorm van screening grote groepen Afghanen naar Nederland te halen, maar ook door zonder enige vorm van weerstand te bezwijken onder linkse druk.
Eén dag nadat VVD-staatssecretaris Broekers-Knol waarschuwde dat een uitzetstop voor uitgeprocedeerde Afghanen een grote aanzuigende werking tot gevolg zou hebben, deed ze exact dat. Een paar dagen later draaide ze paniekerig een aanscherping van het beleid rond gezinshereniging terug. Ouders die hun kind als asielzoeker vooruitsturen naar Nederland, blijven beloond worden met asielopvang voor het hele gezin. Waarom? Omdat links het beval.
Waarom laten we ons gijzelen door links? De verkiezingen in maart betekenden een historisch dieptepunt voor links Nederland. Nooit eerder waren de traditionele linkse partijen zó klein en nog nooit was het blok rechts van de VVD zó groot. De partijen die beloofden de immigratie te beperken, hebben met 81 zetels een ruime meerderheid in de Tweede Kamer.
Of er nu verder aan het dode formatiepaard getrokken gaat worden of we opnieuw naar de stembus gaan; er gaan kostbare maanden verloren. Maanden waarin de asielcrisis, tegen de wil van de kiezer, ongehinderd kan voortrazen. Dat kunnen we ons niet permitteren.
Rechts Nederland moet eindelijk haar meerderheid in de Tweede Kamer durven benutten. Net zoals links er in 2007 tijdens de formatie een generaal pardon doorheen drukte. VVD en CDA moeten Kaag in haar sop gaar laten koken en de rechtse oppositiepartijen moeten hun onderlinge verschillen en coalitie-oppositie-spelletjes opzijschuiven. Zo open als de grenzen staan, zo gesloten moeten we nu onze gelederen houden. Met 81 zetels kunnen we razendsnel een noodakkoord sluiten om de asielinstroom in te dammen. Wat de formatie brengt zien we later wel. First things first.
Het is tijd om prioriteiten te stellen. Het is tijd voor een asieldeal over rechts.
