Goh, we krijgen een regeerakkoord. Of niet. Of wel. Met Sinterklaas? Met Kerst? Wie zal het zeggen. De gewone Nederlander lijkt het allemaal niet meer te boeien. En boeit het ook eigenlijk nog wel? Als je zo de krant leest lijkt het wel hoe minder regering we hebben hoe meer ingrijpende beslissingen er worden genomen.
Zo stopt de regering met het garanderen, verzekeren en ondersteunen van fossiele projecten in andere landen. Dat wilde de demissionaire regering eerst niet maar toen kwam er wat sociale druk van collega-regeringsleiders en toen waren we ineens door de benzinepomp. Toch raar: Nederland heeft echt heel veel internationale topbedrijven voor het bouwen en verslepen van olieplatforms en dergelijke dingen. Je zou toch denken dat er wat voorzichtiger met onze industriële parels wordt omgesprongen, of dat er sowieso misschien even wat meer over zou zijn nagedacht in de nationale vergaderzalen.
Maar neen. Niemand die er voor gestemd heeft, niemand die er verantwoordelijkheid voor neemt, niemand die er wat aan kan doen. Het besluit wordt bovendien genomen door de partij die nominaal voor big business zou moeten zijn en waarop heel veel mensen stemmen in de hoop dat die partij autootjes rijden en centjes verdienen boven de ijsbeer en de derde wereld zet. Quod non!
150 jaar zorgvuldige opbouw van een enorme sector van de Nederlandse economie wordt gewoon maar eventjes aan de kant gezet omdat het politiek opportuun is om een ‘vuist te maken tegen klimaatverandering’ – want wat zouden ze anders zeggen bij de Volkskrant en de talkshows als Rutte de enige westerse leider is die de deze verklaring niet ondertekent?
Het is weer een typisch voorbeeldje van het wonderlijke feit dat Nederland nu gerund wordt door 700 FTE perswoordvoering en al lang niet meer door een uitwisseling van verschillende politieke overtuigingen in de competitie van het parlement. De vraag of de overheid zich gaat houden aan dit schone streven is natuurlijk volstrekt niet relevant – er worden vast weer allerlei handige constructies aan de achterkant opgetuigd om toch nog de Shell, Van Oord, Mammoet en CB&I in Nederland te houden en onze raffinaderijen niet zomaar op te geven.
Het domme droomscenario van een fossielvrij Nederland kan helemaal niet en Nederland heeft allemaal schimmige half op afstand gezette overheidsfondsen. Maar het feit dat er zonder blikken of blozen wordt getekend en voor de meest marketingtechnisch interessante oplossing wordt gekozen zonder politieke last of ruggenspraak is tamelijk veelzeggend.
Democratie staat of valt ergens met de illusie dat de kiezer ergens invloed op kan hebben, maar uit dit soort geschutter blijkt maar weer eens dat de kiezer maar weinig heeft te vertellen. Jammer dat er zulke ingrijpende beslissingen worden genomen op basis van wat nattevingersentimentspeilingen van wat er nou weer hip is in de dode bomen en bij de helaas nog niet tot kolen ingedikte dino’s in Hilversum, maar goed.
Gelukkig hebben we straks weer een echte regering! Dan wordt vast alles beter…
Lees ook: Constanteyn Roelofs – De overheid: over alles controle, nergens regie
Lees ook: Constanteyn Roelofs – Grove interne zuiveringen, een mooie gewoonte van linkse rakkers
Lees ook: Constanteyn Roelofs – Van elke scheet die je laat gaat meer dan helft naar de Staat
