Beste Hallmark-directie,
De activistische website De Kanttekening schreef een paar dagen geleden: “Verschillende islamitische Instagram-influencers uitten hun verontwaardiging over de samenwerking tussen Hallmark en de Meilandjes, namen contact op met de klantenservice van het bedrijf en riepen hun achterban op het bedrijf te boycotten.”
Dat heeft gewerkt, want jullie hebben de bloemen en kaarten van De Meilandjes (met wie jullie eerder nog zo blij waren) uit de collectie gehaald zonder eerst even met de Meilandjes te bellen om te vragen wat ze vonden van die ophef.
Ik wilde graag weten of jullie je wel verdiept hadden in wat Erica Renkema nou precies vond van de islam of dat jullie meteen al knipmesten voor wat boze ‘islamitische Instagram-influencers’.
Op die vraag kreeg ik van ene Duncan van de afdeling Customer Service het volgende antwoord:
“Goedendag.
Hartelijk dank voor je reactie. Onze missie richt zich op het versterken van waardevolle relaties, het uiten van emoties en het realiseren van betekenisvolle momenten voor iedereen. Hallmark is een bedrijf dat diversiteit omarmt, zowel op de werkvloer als in de producten en ervaringen die we creëren. Wij sluiten niemand uit en vinden dat iedereen erbij hoort en ertoe doet.
Wanneer een partner met wie wij samenwerken deze visie niet deelt, voelen wij ons geroepen om de producten die vanuit deze samenwerking ontstaan zijn tot nader onderzoek offline te halen. Ons doel is relaties verdiepen en mensen verbinden, nu en in de toekomst. Daar zetten we ons elke dag volledig voor in.Een fijne dag gewenst.
Met hartelijke groet/Best regards,
Duncan
Customer Service”
Dat was nog geen begin van een antwoord op mijn vraag, maar zo gaat dat bij veel afdelingen ‘Customer Service’ (ze zijn niet allemaal zo goed als Daniël van Mijndomein of Anita van Miele).
Net zo ergerlijk trouwens als die malle gedachte van al die Duncans dat ze met iedereen hebben geknikkerd en het dus volkomen normaal is dat ze meteen beginnen te jijen en jouen.
Met “Een fijne dag gewenst” bedoelde Duncan overigens “En krijg verder maar de tering”, want op mijn vervolgvraag of hij mijn eerste vraag alsnog wilde beantwoorden, kreeg ik nooit een reactie.
Dus moet ik zelf maar bedenken hoe het gegaan is.
Jullie kregen boze mailtjes van een paar opgewonden moslims.
Jullie weten uit jullie database dat jullie ook klanten hebben met een ingewikkelder achternaam dan Jansen of Pietersen.
Jullie werden bang dat het handel kostte.
Jullie cancelden de Meilandjes-collectie.
Jullie stelden een standaard-verklaring op met dat woke-geleuter over ‘onze missie’, ‘diversiteit’, ‘inclusiviteit’ en ‘verbinden’.
Jullie meldden die lui van De Kanttekening dat jullie heus wel deugden en dat ze hun aanhang gerust konden stellen.
Een klassiek gevalletje deugen.
En weten jullie wat nou het ergste is?
Jullie steken hiermee dus een dikke (blanke!) middelvinger op naar ál die moslimvrouwen en -meisjes die het slachtoffer zijn van onderdrukking door mannen (en in veel moslimlanden ook door wetten) en voor wie Erica Renkema het juist vanuit haar feministische hart opneemt.
Wat natuurlijk mag, die middelvinger.
Maar dan is jullie missie dus iets minder fraai dan ‘het versterken van waardevolle relaties, het uiten van emoties en het realiseren van betekenisvolle momenten voor iedereen’.
Dan gaat het gewoon om kaarten verkopen.
Groet,
JanD
PS. Cadeautje. Voor alle Duncans!
UPDATE Twee uur na het verschijnen van dit ‘Briefje van Jan’ kwam er alsnog een antwoord op mijn vervolgvraag. Als mensen kerstkaarten ‘als kwetsend ervaren’ gaan ze dus ook uit de collectie ?
