Het meest chique gemeentehuis van Nederland staat in Rotterdam. Aan alles voel je de grandeur uit vervlogen tijden. Hier heeft een raadsfractie met één zeteltje nog een ruim kantoor. Raadslid zijn in Rotterdam: dat is niet zomaar iets. Hier heeft uw verslaggever een afspraak met Maurice Meeuwissen. U kent hem wel: hij is het enige Rotterdamse raadslid van de PVV. Het zat de PVV nooit erg mee in de havenstad. Geert Wilders wilde hier de grootste partij worden omdat Leefbaar Rotterdam de nagedachtenis van Pim Fortuyn zou verkwanselen. Het liep net even anders: de eerste PVV-lijsttrekker bleek een extremist, waarna de lijst onder leiding van de tweede keus – Meeuwissen – één zeteltje haalde en Leefbaar verreweg de grootste bleef.
Toen gebeurde wat iedere leek had kunnen voorspellen: met die ene zetel bleek het ontzettend moeilijk een deuk in een pakje boter te slaan, zeker als je politiek onervaren bent en geen enkele steun krijgt van je partij. Verhip, Meeuwissen kreeg weinig voor elkaar en wordt alleen nog maar bekritiseerd om zijn harde uithalen en onverzoenlijke toon.
Hier in Rotterdam zien we de ellende van een landelijke partij die helemaal geen partij is. De PVV is een eenmansclub die af en toe mensen op een kandidatenlijst zet en die mogen dan vervolgens ‘namens de PVV’ ergens het woord doen. Alle kandidaten zijn fan van Wilders, maar verder zit er geen enkele eenheid of samenhang in. Het gevolg: heel veel lokale afsplitsingen.
Meeuwissen heeft bij de PVV ooit wel een cursus gehad, vertelt hij. Geert liet daarbij nog zijn gezicht zien want hij vond Rotterdam belangrijk. Verder zwijgt Meeuwissen. Nu de PVV er in Rotterdam mee stopt wil hij niet terugkijken in wrok: hij is dankbaar voor de kans die hij kreeg. Waarom de PVV stopt? Officieel omdat er geen kandidaten zijn. Een rare reden: op Urk had de PVV er ook maar eentje.
Zo voel je dat Wilders het welletjes vindt met Meeuwissen, maar zoals dat gaat bij een partij die helemaal geen partij is: je kunt niemand bellen hoe dit precies zit, de grote leider geeft sowieso geen antwoord en er is zelfs geen ledenvergadering waarvan de notulen op straat kunnen belanden. Zo blijf je zitten met het idee dat Wilders liever van Rotterdam af is. Elders blijft de PVV gewoon.
Nu gaat Meeuwissen voor zichzelf beginnen. Hij heeft zijn partij – de Lijst Meeuwissen – al geregistreerd, heeft een handjevol kandidaten en een programma. Voor een zetel heb je maar een paar duizend stemmen nodig en dus ziet hij zijn partij zo drie zetels halen. Aan de publiciteit en de aandacht op sociale media zal het niet liggen, denkt hij. Bij een volkstuintjescomplex kennen ze hem al.
Opeens zie je waarom de PVV lokaal een ramp is en lokale partijen een zegen. Als je oppervlakkig kijkt naar de PVV in Rotterdam lijkt deze club iets met Geert te maken te hebben. Stemmers wilden een soort Wilders, maar die is er aan de Coolsingel helemaal niet: hier heb je Meeuwissen. Zijn eigen partij maakt helemaal duidelijk wat je in de gemeenteraad kunt verwachten. Meeuwissen, geen Wilders.
In 2018 ging de PVV in tientallen gemeenteraden zitten en een succes was het eigenlijk nergens. Er is geen organisatie om mensen te selecteren en al helemaal niet om ze aan de partij te binden. Het hoogst haalbare is een opvallend raadslid als Meeuwissen, maar zelfs dat vindt de PVV niks. Wat de PVV wel wil? Niemand weet het, maar in ruim dertig andere gemeenten gaat Wilders het gewoon weer proberen.
Of Meeuwissen ondertussen als Lijst Meeuwissen herkozen wordt? Dat zou weleens sterk af kunnen hangen van de eventuele Rotterdamse deelname van Forum. Raad eens? De overeenkomsten tussen de PVV en Forum zijn groter dan de verschillen.
Lees ook van Chris Aalberts:
