BRIEFJE VAN JAN – Aan Sophie in ‘t Veld

Mevrouw In ’t Veld,

In de aanloop naar de parlementsverkiezingen in Hongarije is er alles aan gedaan om te zorgen dat Fidesz, de partij van Viktor Orbán, ze niet wéér zou winnen.

De zes oppositiepartijen, die al sinds 2010 bij alle verkiezingen kansloos zijn tegen Orbán, besloten zelfs één blok te gaan vormen, van de (extreem)linkse Groenen tot het (extreem)rechtse Jobbik.

Punt 1, punt 2 en punt 3 van het gezamenlijke verkiezingsprogramma dat Péter Márki-Zay aan de macht moest helpen: Orbán verdrijven.

Naast deze nationale tegenstand had Orbán ook nog met internationale tegenstand te maken.

Uit Brussel.

Van Sophie in ’t Veld.

Deze europarlementariër van D66, die in eigen land vooral bekendheid geniet als ordinaire zakkenvuller, wist niet hoe vaak ze moest benadrukken dat Viktor Orbán niet alleen de media in zijn zak heeft, maar ook nog een goede vriend van de Russische president Vladimir Poetin is.

Telkens zag je het zinnetje “…Orbán, goede vriend van de slager in het Kremlin…” of varianten daarop terugkomen in uw pleidooien om de Hongaarse premier van zijn troon te stoten.

En daarnaast vond u het maar een schande dat Orbán de Hongaarse pers in zijn zak heeft.

Dat laatste vind ik overigens ook.

Schandalig als media kruipen voor politici.

Ik moet er bijvoorbeeld niet aan denken in een land te wonen waar de Staatsomroep vlak voor de verkiezingen een documentaire maakt over een politicus en dat die politicus invloed krijgt op de uiteindelijke montage.

Stel je voor dat de Staatsomroep dat zou doen met Sigrid Kaag, de goede vriendin van de Palestijnse terrorist Yasser Arafat…

Ik moet er ook niet aan denken in een land te wonen waar een minister een partijgenote aanstelt om voor ons te bepalen wat echt nieuws is en wat nepnieuws is.

Stel je voor dat Kajsa Ollongren, die getrouwd is met een vrouw die verantwoordelijk is voor niet één, maar zelfs twéé dagelijkse actualiteitenprogramma’s bij de Staatsomroep, dat zou doen…

Ik moet er ook niet aan denken in een land te wonen waar de Staat censuur toepast.

 Stel je voor dat Sigrid Kaag, de goede vriendin van de Palestijnse terrorist Yasser Arafat, als vicepremier in zou stemmen met een verbod aan social media-bedrijven en internetproviders om eenzijdig nieuws van bijvoorbeeld ‘Russia Today’ of ‘Sputnik News’ door te geven…

Ik moet er trouwens ook niet aan denken in een land te wonen waar zogenaamd onafhankelijke media zich voor het karretje van politieke partijen laten spannen.

Stel je voor dat Sigrid Kaag, de goede vriendin van de Palestijnse terrorist Yasser Arafat, mager mannetje Sjoerd Sjoerdsma, de leugen laat verspreiden dat informateur Johan Remkes bezopen bij een bijeenkomst van de beoogde coalitiepartijen zat…

Maar dat allemaal terzijde.

Zelfs met zes partijen tegen één zijn ze er in Hongarije, ondanks alle hoopvolle voorbeschouwingen in de Nederlandse media, bij lange na niet in geslaagd om Viktor Orbán weg te krijgen als premier.

Sterker nog: hij houdt zijn voor wetswijzigingen belangrijke tweederde meerderheid in het Hongaarse parlement.

Maar ga jij, goede vriendin van oorlogshitser Guy Verhofstadt, vooral door met stampvoeten.

En met zakkenvullen.

Groet,

JanD

PS. Cadeautje! Voor op de schouw thuis.

Disclaimer: Het dagelijkse ‘Briefje van Jan’ wordt mede mogelijk gemaakt door vaste donaties via Backme en incidentele donaties via Bunq. Waarvoor dank!