OPINIE
De hypocrisie kent geen grenzen dezer dagen. Ohohohoh, wat was het toch erg, daar in Qatar. Ernstige mensenrechtenschendingen, vrouwen onderdrukt, homo’s opgeknoopt, uitbuiting, slavernij, 6500 doden bij de bouw van de WK-stadions. Met zo’n land wilde geen fatsoenlijk mens iets te maken hebben. Ondenkbaar was het dat Nederland de koning, een toonbeeld van integriteit, die kant op zou laten gaan. En dan mocht de aanvoerder van het Nederlands elftal ook nog niet eens met een OneLove-polsbandje het veld op. Heel politiek-correct Nederland raakte er in de nieuwsbulletins en talkshows niet over uitgepraat. Dit kon toch allemaal niet!
Tot de bondscoach ging oreren en de bal rollen. “Wie ken kum uh hool ent”, sprak de zwetser in dat beschamende steenkolenengels dat sommigen leuk schijnen te vinden. Heel Nederland vrat het als zoete koek.
Op slag waren de mensenrechtenschendingen en de 6500 doden uit beeld. Tien minuten duurde het openingsitem van het NOS Journaal op de dag dat Oranje zijn eerste wedstrijd speelde. Dat ging niet over de schaamteloze vertoning dat er gevoetbald wordt in stadions waar het bloed vanaf druipt. In een land waar geen homo veilig over straat kan. Waar slavernij volkomen normaal is. Waar de voetballende miljonair-mietjes alleen maar op de benen blijven als het stadion wordt gekoeld door reusachtige airco’s. Airco’s die zijn gemonteerd door slaven die daarna uitgeput naar beneden vielen en het leven lieten, met achterlating van wanhopige verwanten in Nepal, India en Bangladesh. Voetballen in kunstmatig gekoelde stadions, op een moment dat wat verderop in dat werelddeel de politiek-bestuurlijke top de noodklok luidde over het klimaatprobleem.
Nee, daarover ging het Achtuurjournaal niet. Dat ging over door Qatarese straten hossende landgenoten met maffe hoedjes op hun domme hoofd. Over wel of geen bier tijdens dan wel na de wedstrijd. Over ‘de toren van Joure’, langer dan het doel hoog is. Over werknemers die van de baas eerder naar huis mochten om tv te kijken en toen om drie uur ‘s middags in de file belandden. Over de voetbalwedstrijd tegen Senegal. Met eindeloze herhalingen van een bal die twee keer in een doel ging.
Zes-en-een-half miljoen kijkers trok Nederland-Senegal. 6.500.000! Dat zijn 1000 kijkers per dode stadionbouwer. Half volwassen Nederland koekeloerde naar een voetbalwedstrijd die alleen maar kon plaatsvinden door corruptie, uitbuiting, afpersing, dood en verderf. Ik gun iedereen zijn voetbalplezier. Maar dat dit kijkcijfer werd bereikt zonder dat het tot immense verontwaardiging heeft geleid en de NPO, altijd vooraan voor een lesje moraal, er geen seconde analyserend aandacht aan heeft besteed is een schandaal op zich.
Voor dit weerzinwekkende spektakel heeft de publieke omroep het meest prominente net NPO 1 ter beschikking gesteld. Je kunt denken: So what?. Als jij iets wilt weten over de gruwelen in Oekraïne waar mensen op straat doodvriezen of de opstanden van extreem moedige mensen in Iran ga je toch lekker naar NPO 2.
Klopt. Maar wat voor een signaal geeft de publieke omroep af door het belangrijkste nieuwsnet vrijwel volledig in dienst te stellen van de mondiale voetbalcommercie? En van de eigen business, want met zo’n miljoenen kijkerspubliek rinkelt de STER-kassa als nooit tevoren. Dat de NPO dit doet heeft niets te maken met het bedienen van voetbalminnend Nederland, maar alles met keiharde pegels.
Het is één grote hypocriete moraalloze bende. Ik voel geen sympathie voor de hautaine, zelfingenomen en schaamteloos zakkenvullende tv-presentator Matthijs van Nieuwkerk. Maar het gejank van allerhande vermeend correcte baasjes bij de publieke omroep over zijn wangedrag op de werkvloer roept veel meer weerzin op dan de onbeschofte neerbuigende houding van de gevallen tv-ster zelf. Als Van Nieuwkerk niet mag blaffen tegen ondergeschikten wegens het overschrijden van grenzen, waarom dan wel de poorten open voor de immense grensoverschrijdingen op en rondom het WK te Qatar?
Wie zo’n dubbele standaard hanteert moet niet gek opkijken als in eigen huis de morele lat laag blijkt te liggen. Je oogst wat je zaait. Wis zis ettietjoed joe doont kum verrie faar.
De in dit artikel geuite meningen en standpunten zijn die van de auteur en weerspiegelen niet noodzakelijkerwijs de meningen of standpunten van TPO.
