Paul Vieth, TPO, 2 september 2024 – We spreken schande van mensenhandelaren die wanhopige vluchtelingen in gammele bootjes zetten. Maar wat als de grootste handel begint zodra ze hier zijn? Het Nederlandse asielsysteem lijkt wel een complex verdienmodel.
Met duizenden ambtenaren, opvangmedewerkers en advocaten die afhankelijk zijn van een constante instroom, is er een hele industrie ontstaan die floreert op de rug van asielzoekers. Dit is geen eenvoudige bureaucratie meer; dit is een goed geoliede machine.
Advocaten weten precies hoe ze procedures kunnen rekken. Ze maken gebruik van het recht op herhaaldelijk beroep gaan, allemaal op kosten van de staat. Dit kost de belastingbetaler miljoenen per jaar. En terwijl zij hun zakken vullen, blijft de asielzoeker vaak in onzekerheid hangen.
Wat ooit begon als een nobele taak om mensen te beschermen, is verworden tot een eindeloos juridisch circus waar alleen de betrokken partijen beter van worden.
We moeten ons afvragen wie hier de echte mensenhandelaren zijn. De crimineel die de oversteek organiseert, of de advocaat die exact weet hoe hij het systeem kan uitmelken?
De goedbedoelende ambtenaar die vastgeroest zit in een systeem dat nergens naartoe gaat, of de vrijwilliger die nu een goedbetaalde baan heeft in een sector die zichzelf in stand houdt?
We kunnen beter. Ons asielsysteem moet mensen echt helpen, niet in een uitzichtloos moeras van procedures storten. Het kan sneller, eerlijker en goedkoper, zonder dat het een bron van inkomen wordt voor mensen die liever de status quo handhaven dan iets veranderen.
Het is tijd om deze handel te doorbreken en opnieuw te focussen op waar het echt om draait: menselijkheid en rechtvaardigheid.
