Een drilboor in je oor. Soms is dat best een lekker gevoel. Vooral wanneer die drilboor doordrenkt is met LSD en tegen het trommelvlies aan hamert met de woede van de vroege garagepunk, dan is die drilboor eigenlijk een subtiele shot van genot.
Deep Trip van Destruction Unit is zo’n drilboor. Vijfendertig minuten opgejaagde space punk die de oren op vol volume en dubbele snelheid teisteren, terwijl de adrenaline op hoog tempo door de aderen wordt gepompt. De drang iets, maakt niet uit wat, de vernieling in te werken stuwt het lichaam in spastische bewegingen. Deze voormalige band maat van Jay Reatard weet net als zijn overleden partner hoe de punk ziel te vangen en vooral ook over te dragen. Repetitieve riffs die niet alleen opzwepen, maar vooral ook de nummers in trekken. Het is puur, rauw, gitzwart en bovenal verslavend, een Deep Trip waarin het moeilijk ontkomen is en daarna nog moeilijker om uit te klauteren. Hoe pijnlijk die drilboor dan ook tegen het aambeeld in het midden oor blijft hameren, je zet de hele martelgang meteen weer aan.
