Na de prachtfilm Der Untergang – die Hitler figuurlijk bijna een Oscar opleverde – leek de Duitse regisseur Oliver Hirschbiegel dé persoon als het ging om het verfilmen van precaire biografieën. Dat is waarschijnlijk ook de reden geweest dat hij – als Duitser – de ‘eer’ kreeg om een film te maken over Engeland’s meest geliefde vrouw; Lady Di. Helaas slaat hij de plank finaal mis, iets dat het Engelse volk hem vast niet in dank zal afnemen.
De film begint met een scène die langzaam naar het fatale auto-ongeluk toewerkt. Op het moment dat Diana in de auto stapt draait de camera weg en begint de film opnieuw, nu twee jaar eerder. Het gaat niet goed met Diana. Ze zit midden in de vechtscheiding met haar man prins Charles en wordt gek van alle media aandacht die ze krijgt.
Dan ontmoet ze, bij toeval, de knappe Pakistaanse hartchirurg dr. Hasnat Kahn. Langzaam bloeit er iets tussen de twee op, maar dit moet in het diepste geheim. Een moeizame relatie is geboren. Niet alleen de geheimhouding, maar ook Kahn’s wens om, vanwege zijn werk, niet in de belangstelling te staan en de goedkeuring die Diana nodig heeft van zijn moeder maken het geheel er niet makkelijker op.
