Het zal inmiddels bekend zijn dat de gemeente Amsterdam haar burgers ten diepste haat. Daarom doet die gemeente er ook alles aan om het leven van burgers zoveel mogelijk te verzieken, met name door regels, regeltjes, reglementen, verboden, controles, BOA’s, scanauto’s, Stasi-praktijken, nog meer regels en natuurlijk elk jaar meer belasting eisen zodat die belasting kan worden overgemaakt naar de verkeerde rekeninghouders, gewoon in het niets verdwijnt of kan worden gebruikt voor het subsidiëren van kunst, cultuur, het vouwen van hoofddoekjes een marionettentheater en het in stand houden van mensen in de bijstand.
Maar dat zijn burgers. Een echt hele erge hekel heeft de gemeente uiteraard aan ondernemers. Ondernemers zijn namelijk zelfstandig en maken soms veel winst, dat mag natuurlijk niet, dat is stom. Daarom heeft de gemeente Amsterdam al sinds oudsher een uitgebreid ondernemerskapotmaakbeleid. Bekende voorbeelden hiervan zijn het verbod op staand drinken op een terras, het rookverbod in de horeca, belasting afdwingen voor het plaatsen van een uithangbord en natuurlijk de 15.673 regels (per regel gaarne vergunning aanvragen) waaraan je als ondernemer moet voldoen. Deze regels veranderen trouwens elke maand, tevens komen er elke maand meer regels bij (er gaan nooit regels af, er komen altijd alleen regels bij, dit even als vuistregel).
Omdat ondernemers in de Haarlemmerstraat en de Haarlemmerdijk, een hippe en populaire centrumbuurt waar de tsunami aan rolkoffertoeristen uit de getatoeëerde Europese onderklasse al jaren tegen de plinten opklotst omdat er per hip vintagewinkeltje zeventien coffeeshops zijn gevestigd, het steeds beter doen heeft de gemeente besloten deze ondernemers het leven nóg moeilijker te maken dan het al was. Daarom is er nu een heuse markiezen- en zonweringcontrole op deze twee straten van kracht. Dit betekent dat een peloton BOA’s actief komt controleren of de ondernemer in kwestie wel een vergunning heeft voor zijn zonwering. Want je mag als ondernemer absoluut niet denken dat je zomaar even een zonwering of markies mag ophangen. Als dat wordt toegestaan is het hek van de dam, de boot aan, de beer los, volgen er meer schapen over de dam en zit je voor het weet in zak. En as.
Nog erger: sommige van die ondernemers zitten in een monumentaal pand. En voor monumentale panden gelden natuurlijk (heel veel) extrá regels! Dus kan het gebeuren dat ondernemers die én in een monumentaal pand zitten en een gedeelte in een normaal pand huren te maken krijgen met verschillende regels. Bij het ene pand mag de zonwering twaalf kubieke millimeter per zes moleculen lucht bedragen terwijl bij het andere pand de zonwering alleen mag worden gesloten bij halve of volle maan maar niet in schrikkeljaren en onder geen beding als de zon schijnt.
Dit staat uiteraard nog los van de belangrijke regels omtrent ruimtegebruik: per vierkante meter mag er 0,6654 centimeter aan meubilair worden geplaatst, een medewerker moet minimaal een recht van overpad van ten minste 66 graden over rechts kunnen benutten, per wachtende klant moet een vergunning voor brandwerende deken, schuimblusser, oogdouche en kruipruimte worden aangevraagd en het aantal decibellen per kuub uitgeademde lucht mag niet meer dan 17 bedragen (afhankelijk van het tijdstip). Uiteraard is de controle op het bestaan van genderneutrale toiletten de afgelopen maanden geïntensiveerd nu gebleken is dat maarliefst 50.000 Nederlanders op een zeer kleine populatie van slechts 17 miljoen Nederlanders niet helemaal zeker weten tot welk geslacht ze behoren (los van de uiterlijke geslachtskenmerken maar dat zijn dan ook weer een sociaal construct) en een posttraumatische stressstoornis kunnen oplopen als ze naar de verkeerde plee gaan.
Regels die anderen opleggen, zoals de Buma/Stemra die bepaalt dat er per 3,4 personen een vast bedrag per zeven hele noten via een geluidsdrager of medium moet worden afgedragen omdat anders Marco Borsato arm wordt en de regels van de Voedings- en Waren Autoriteit zoals het beruchte Rob Geus ‘hier word ik niet vrolijk van’-criterium van de koelkastrubbertjes worden verder buiten beschouwing gelaten.
Die regels worden natuurlijk niet zomaar opgesteld (DUH!). Al deze regels zijn ‘voor uw en onze veiligheid’. Want door ondernemers te overladen met regeltjes, elk jaar meer, en deze regeltjes te laten controleren door bijvoorbeeld de destijds in de DDR zelfs nog verboden scanauto’s en undercover-BOA’s op straffe van een boete die je zelfs als beetje verkrachter of zinloosgeweldpleger nooit tegen je zult horen eisen voelt zowel de ondernemer als de klant zich stuk-ken veiliger en vooral vrijer in Amsterdam.
Het gaat trouwens niet alleen om veiligheid. Ook met de esthetica wordt rekening gehouden. Zoals het niet de bedoeling is dat ondernemers, of burgers, zelf gaan beslissen hoe ze hun werk en leven inrichten is het al helemaal niet de bedoeling dat mensen zelf gaan beslissen wat ze mooi of lelijk vinden. Ben je mal! De burger is imbeciel, dus de burger heeft geen smaak! Burger met smaak = hele straat vol proletenketen van Frans Bauer!
Smaak, ook dat bepaalt de elite en de ambtenarenmaffia in Nederland voor het stemvolk. We hebben immers gezien dat als we burgers de vrijheid om te stemmen geven dat ze dan een referendum gaan organiseren en kiezen voor iets wat ‘we niet moeten willen met z’n allen omdat we dat zo hebben afgesproken met z’n allen’, en we hebben ook al gezien dat als je burgers vrije media zoals het internet geeft ze dan alleen nog maar Wilders en ISIS in de kaart gaan spelen, dus je kunt wel raden wat burgers gaan doen als ze ook nog eens de vrije keus krijgen hun leven in te richten volgens hun eigen persoonlijke smaak. Voor je het weet sluipt de diversiteit je straat (en wereld-)beeld binnen! De horror! Een zichtbare afwijking van de comasaaie grijze Hollandsche eenheidsworst!
Diversiteit is alleen leuk als het gaat om de multiculturele samenleving, want dan is het een ‘aanwinst’, beslist niet als het gaat om huizenbouw, planologie of stadsinrichting.
Dus wordt in Nederland ook de smaak door de overheid beslist. Er is een zogenaamde ‘welstandscommissie’ en die beslist welke kleur uw gevel krijgt, hoe ambtenarengrijs uw dakpannen mogen worden en wat er mogelijk is qua markiezen, blinderingen of hoogte van plinten (weinig tot niets). In die welstandscommissie zitten bijvoorbeeld bejaarde architecten en andere babyboomers die oprecht geloven dat hun smaak De Enige Juiste is (al is dat ook weer niet zo heel raar voor babyboomers).
De welstandscommissie is dus eigenlijk een soort kulturkammer maar dan voor bouwkundige smaak en in de zogenaamde democratie Nederland is dat kennelijk allemaal dikke prima want waarom zelf denken als iemand anders dat voor je kan doen? Ja toch, niet dan? Zolang je pensioentje maar veilig is en je lekker naar De slimste mens kunt kijken gaat alles crescendo. Pronto! En waarschijnlijk ook omdat de gemiddelde Nederlandse burger al zo is kapotgeïndoctrineerd door de Nederlandse middelmatige eenheidsworst (voor een goed voorbeeld van Nederlandse middelmatige eenheidsworst denkt u aan de Nederlandse cinema, beter gezegd ‘cinema’) en al zo geestelijk dood (voor een goed voorbeeld van geestelijk dood denkt u aan de NPO) is gemaakt door het standaard grijs van dakpannen, ambtenarenpakken met zeiljack en rugtas en megalomane met belastinggeld betaalde overheidsgebouwen dat die burger niet eens meer weet dat je eigenlijk ook best zelf kunt beslissen wat mooi of lelijk is en dat er in de wereld ook gewoon landen zijn waar vrijheid nog wél een principe is.
Hoe dan ook, wie niet voldoet aan de eisen van welstand-smaakfascisten krijgt geen vergunning. Of dat nou gaat om een vogelhuisje, dakkapel of markies boven je monumentale winkel, er zijn regels aan de smaak. Meestal grijze regels, heel soms neigend naar beige, maar dan wordt het toch echt al te dol. Wie toch iets doet wat niet is goedgekeurd door de welstandscommissie wordt ter plekke doodgeschoten. Vaak gaat dit mis omdat de schutter een BOA is die ofwel niet over een wapen beschikt wegens bezuinigingen ofwel altijd mis schiet omdat twee dagen wapentraining niet voldoende bleek ofwel eerst wat wilde invoeren via het interne BOA-ICT-systeem dat onlangs voor miljarden is vervangen maar telkens vastliep.
Overigens: ook bij het executeren van welstandovertreders wordt er beslist niet etnisch geprofileerd. Om dat te voorkomen hebben alle welstanddoodseskaders een speciale D66-app waardoor ze ‘heel snel en gemakkelijk’ kunnen invullen of de welstandsovertreder niet overmatig getint was of wellicht een glimmende jas met bontkraag aanhad. (In dat geval is het geen welstandsovertreder maar ‘cultuur’ waar je respect voor moet hebben; welstandsuniformiteit is natuurlijk mooi maar eisen stellen aan de hoeveelheid shoarmazaken in een straat of aan de hoogte van minaretten in een stadswijk is natuurlijk je reinste racisme en islamofobie).
Heel veel ondernemers zijn er in het centrum van Amsterdam dus niet meer over (behalve dan ijssalons en Nutella-winkels maar om dergelijk clichéconformisme uitbuiten nou ‘ondernemen’ te noemen is ook weer zo veel van het goede), laat staan tevreden ondernemers.
TPO heeft een rondvraag gedaan in de Haarlemmerstraat en Haarlemmerdijk maar op de vraag ‘heeft u nog vertrouwen in de overheid?’ was de reactie unaniem: “LOL! BWAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA!”.
Het meest tevreden waren de ondernemers over de belastingdruk, de bureaucratische druk, de regeldruk, de lange werktijden, de precariobelastingstijging en de rioolheffing. Het minst tevreden waren de ondernemers over variëteit in uiterlijk van de gebouwen, de inrichting van de straten, het uniform van BOA’s en het aanwezig zijn van politie en andere handhavers op momenten dat dat ook echt nodig was.
Een veel gehoorde opmerking was “bij elke nieuwe verkiezing wordt er verandering beloofd maar alles blijft steeds bij het oude of wordt erger” en bij het combineren van de woorden ‘VVD’, ‘liberaal’ en ‘voor ondernemers’ viel vrijwel altijd een stilte waarop een hysterisch lachen danwel huilen volgde. Geen van de ondervraagde ondernemers had ooit GroenLinks gestemd, zou dat ooit gaan doen, kende iemand die GroenLinks stemde of was bereid aardig te doen tegen iemand die GroenLinks stemt. 20 procent van de ondernemers had nog nooit van GroenLinks gehoord, 10 procent wel maar gooide juist daarom altijd bewust zijn batterijen bij het oud papier en had speciaal daarom een Hummer zonder katalysator gekocht.
De meeste ondernemers hadden ooit wel eens VVD gestemd, maar 99 procent van hen zou dat nooit weer doen. Alleen die ene ondernemer die geruite broeken en bodywarmers verkoopt zei ‘erg content te zijn met het VVD-beleid’. De meest gestemde partij was Partij voor Jut en Jul (PVJJ) gevolgd door De Poffertjesman (DPM). Dat deze partijen niet bestaan interesseerde geen van de ondernemers een fuck, al waren er twee ondernemers die bleven volhouden dat deze partijen echt bestaan en dat Pinkeltje is gebaseerd op een waargebeurd verhaal.
Navraag bij de gemeente leert dat ‘ORDNUNG MUSS SEIN!‘ en dat de woordvoerder die ons in het Duits te woord stond weliswaar vloeiend Nederlands sprak maar “wegens interne regelgeving verplicht is om in het Duits bevelen door de telefoon te blaffen”.
Verder reageerde de gemeente als volgt:
“Wij herkennen ons niet in de geschetste situatie. Wel is het zo dat aan het ondernemen in Wereldstad Amsterdam enkele spelregels zijn verbonden omdat niemand wil dat het één grote chaos wordt. Het is wat dat betreft geven en nemen en tolerant zijn en verdragen en gehoorzamen en inschikken en doorpakken en schouders er onder en handen uit de mouwen. Met z’n allen. Een evaluatiecommissie zal de geschetste situatie na het zomerreces evalueren waarover een advies zal worden uitgebracht bij de kerncommissie evaluatieadviezen. Desgewenst zal hierover via een Europese aanbesteding een onafhankelijke en objectieve consultant van PvdA-huize met een achternaam die toevallig ook voorkomt onder de gemeenteraadsleden worden aangetrokken om het geëvalueerde nogmaals maar nu langduriger te evalueren. Hierover zal dan binnen zeventien jaar een bindende beslissing volgen waarna uiteraard nog een beroepsmogelijkheid bij de Raad van State mogelijk is.”
Voor eventuele vragen over het parkeerbeleid of het beleid ten aanzien van gaybrapaden tijdens het vorstverlet en op zon- en feestdagen werden wij doorverwezen naar het stadsdeelkantoor in Oost, wat heel gek is omdat de stadsdeelraden al lang zijn opgeheven maar onder een andere naam gewoon verder gaan, al is dat ook weer niet zo heel gek eigenlijk bedenken wij ons nu.
Als dit een televisieserie was geweest had u nu een negroïde clown op een heel klein fietsje met in zijn hand een grote dode vis door het beeld zien fietsen terwijl een levensgrote rubberen kip de clown verpletterd. Ook had u een scene kunnen zien waarin drie minuten lang wordt ingezoomd op een verwarmingsbuis terwijl het geluid van een rinkelende telefoon steeds luider wordt.
En dan nu: een half gesneden wit van Bakker Dennis. Inpakken hoeft niet, zijn toch op de brommer.
