BALMORAL, Schotland, 8 september (Reuters) – Koningin Elizabeth, de langst regerende monarch van Groot-Brittannië en boegbeeld van de natie gedurende zeven decennia, is overleden op 96-jarige leeftijd, zei Buckingham Palace op donderdag.
“De koningin is vanmiddag vredig overleden op Balmoral,” zei het in een verklaring.
“De koning en de Queen Consort zullen vanavond op Balmoral blijven en morgen terugkeren naar Londen.
Elizabeths oudste zoon Charles, 73 jaar, wordt automatisch koning van het Verenigd Koninkrijk en staatshoofd van 14 andere koninkrijken, waaronder Australië, Canada en Nieuw-Zeeland. Zijn vrouw Camilla wordt koningin-gemaal.
Haar familie heeft zich gehaast om haar bij te staan in haar Schotse huis, Balmoral Castle, nadat artsen hun bezorgdheid hadden geuit over haar gezondheid. Sinds eind vorig jaar lijdt ze aan wat Buckingham Palace “episodische mobiliteitsproblemen” noemt, waardoor ze zich heeft moeten terugtrekken uit bijna al haar openbare optredens.
Koningin Elizabeth II, ‘s werelds oudste en langstzittende staatshoofd, kwam op de troon na de dood van haar vader Koning George VI op 6 februari 1952, toen ze slechts 25 jaar oud was.
Ze werd in juni van het volgende jaar gekroond. De eerste op televisie uitgezonden kroning was een voorproefje van een nieuwe wereld waarin het leven van de royals steeds meer onder de loep zou worden genomen door de media.
“Ik heb mij in alle oprechtheid aan uw dienst verbonden, zoals zo velen van u aan mijn dienst verbonden zijn. Mijn leven lang en met heel mijn hart zal ik ernaar streven uw vertrouwen waardig te zijn,” zei zij in een toespraak tot haar onderdanen op haar kroningsdag.
Elizabeth werd vorstin in een tijd waarin Groot-Brittannië nog veel van zijn oude rijk behield. Het land had de verwoestingen van de Tweede Wereldoorlog nog niet achter de rug, de voedselrantsoenen waren nog van kracht en klasse en privileges overheersten nog in de samenleving.
Winston Churchill was toen premier van Groot-Brittannië, Josef Stalin leidde de Sovjet-Unie en de Korea-oorlog woedde.
In de decennia die volgden, was Elizabeth getuige van enorme politieke veranderingen en sociale omwentelingen in binnen- en buitenland. De beproevingen van haar eigen familie, met name de scheiding van Charles en zijn overleden eerste vrouw Diana, speelden zich af in de volle publieke schijnwerpers.
Elizabeth bleef voor de Britten een blijvend symbool van stabiliteit en continuïteit in een tijd van relatieve nationale economische achteruitgang, maar probeerde ook het aloude instituut van de monarchie aan te passen aan de eisen van de moderne tijd.
“Ze is er als geen ander in geslaagd de monarchie te moderniseren en te ontwikkelen”, zei haar kleinzoon prins William, die nu troonopvolger is, in een documentaire uit 2012.
