Mevrouw Halsema,
Respect.
U deed vrijdag niet eens een beetje uw best om te verhullen dat het niet handhaven van het nikaab- en boerkaverbod in Amsterdam een puur politieke beslissing is.
U had het kunnen laten bij de mededeling dat inwoners van Amsterdam zich net als inwoners van de rest van het land natuurlijk gewoon aan landelijke wetten moeten houden, maar dat de politie wel moet kiezen en dat er weleens zo’n pinguin in onderwijs, openbaar vervoer, zorginstellingen en overheidsgebouwen doorheen kan glippen. Net als door rood licht. Het zou een opportunistische verklaring zijn, waar niemand iets tegenin kan brengen.
Maar dat deed u niet.
U noemde het argument van de overbezette politie wel, maar daar ging het u helemaal niet om.
Tegen AT5 zei u namelijk, met een licht uitdagende blik: “Ik ben niet van plan dat verbod te gaan handhaven. Ik vind dat zo niet bij onze stad passen.”
Heerlijk.
En eerlijk.
Dit is precies waarom ik heel mijn leven al een pleurishekel aan Amsterdam in het algemeen en links Amsterdam in het bijzonder heb. Het heeft helemaal niks met Ajax en Feyenoord te maken. Het gaat om die stuitende arrogantie. ‘Den Haag’ (lees: de hele Nederlandse bevolking) mag wel 2,8 miljard euro per jaar overmaken op de bankrekening van de gemeente Amsterdam, maar we moeten natuurlijk niet gaan denken dat Amsterdam zich dan ook aan ‘Haagse regeltjes’ zoals wetten gaat houden. Dat maakt Amsterdam lekker helemaal zelf wel uit.
Fijn hoor, een burgemeester van GroenLinks.
Sowieso wel een mooie week voor De Partij.
De grootste geworden bij de annexatieverkiezingen in Groningen.
Met Paul Rosenmöller een lijsttrekker van naam voor de Eerste Kamer gekandideerd. De man die de moordpartijen van de Rode Khmer in Cambodja ontkende en juist een steunbetuiging aan Pol Pot (verantwoordelijk voor twee miljoen doden…) stuurde. Die stelde dat Nederland van Mao (verantwoordelijk voor minimaal veertig miljoen doden…) onzettend veel kan leren. “Wat hij in de praktijk heeft gebracht in China – dat is gewoon een voorbeeld.”
En op twee Farah Karimi. De net teruggetreden directeur van Oxfam Novib, die al in 2012 op de hoogte was van door Oxfam betaalde seksfeesten met minderjarige prostituees, maar dat grotendeels onder de pet hield. Waarbij we ‘prostituees’ moeten lezen als: slachtoffertjes van aardbevingen op Haïti die alles kwijt waren en in ruil voor een paar dollars hun benen wel wilden spreiden voor de ‘hulpverleners’ van Oxfam Novib.
Ik ken partijen die er niet mee zouden wegkomen.
Maar die hebben dan ook geen campagnestrateeg als Wijnand Duyvendak in huis. In de ogen van Pol Pot en Mao zal dat misschien een kleine krabbelaar zijn, maar naar Nederlandse maatstaven een volbloed ‘strijder’. Veroordeeld voor een inbraak in een militair complex in Dubbeldam, betrokken bij een inbraak in het ministerie van Economische Zaken en RaRa-verdachte, het zijn credentials waarmee je bij GroenLinks kunt aankomen.
Het is nog maar tien jaar geleden dat NRC Handelsblad een brief publiceerde van de voormalige directeur-generaal van het ministerie van Economische Zaken George Verberg. Daarin beschuldigde de topambtenaar Duyvendak ervan dat hij zou hebben aangezet tot het terroriseren van zijn gezin. Verberg doelde op nachtelijke telefonische bedreigingen en het feit dat er brandende lappen door zijn brievenbus waren gestopt. Wat was namelijk het geval? Duyvendak had in het links-radicale tijdschrift ‘Bluf!’ het adres en de vakantiedata van Verberg gepubliceerd. De kop boven het artikel waarin dat gebeurde luidde ‘Inbreken kan iedereen’ en de lezers werden nadrukkelijk opgeroepen om Verberg (en nog vijf andere ambtenaren) thuis op te zoeken.
Zoiets zou ik in een van de volgende nummers van The Post Offline eens met het adres van Sybren Kooistra (of een willekeurige andere onderknuppel uit jullie partijkader) moeten doen.
De wereld zou te klein zijn.
Tenzij ik in Amsterdam woonde.
Dan zou u mijn aanhouding tegenhouden omdat u ‘m “niet bij de stad vindt passen”.
Toch?
Groet,
JanD
UPDATE Billenkoek uit Den Haag voor president Halsema.
