Column

BRIEFJE VAN KEES – Aan Alexander Pechtold

07-09-2018 07:08

Beste Alexander,

De glimlach is nu al een paar dagen niet van het gezicht van mijn broer Jan af te slaan. Ik hoef jou niet te vertellen hoe dat komt.

Gisteravond stormde hij weer binnen: “Kees! Ook NRC is nu om! Een verhaal met 21 anonieme D66-bronnen waarvan een deel zijn kop eist. ‘De publiciteit over hun voorman kan niet zonder politieke gevolgen blijven’, staat er. En: ‘Onder D66’ers heerst ook morele afkeer’. En: ‘Een landelijke partijprominent zegt dat de woede en verbijstering over de horror rondom Pechtold hoog en laag in de partij zitten’. Hahahahahahahahahaha! Eindelijk!”

Ik gun mijn broer Jan natuurlijk zijn pleziertjes, maar niet als ze ten koste van anderen gaan.

Wat heb jij nou eigenlijk fout gedaan?

Hoe halen die 21 anonieme D66-bronnen het in hun hoofd om zo’n Anne Lok, een mislukt duo-raadslid uit godbetert Meppel, te geloven? Hebben ze haar niet bij Twan Huys gezien dan? Dat was toch een complete afgang? Hebben ze haar niet horen zeggen dat ze helemaal geen interview aan Privé heeft gegeven? Terwijl ze twéé uur met Privé- en Telegraaf-journalist Harrie Nijen Twilhaar heeft gesproken! Hebben ze haar niet horen zeggen dat de fotograaf haar stiekem heeft gefotografeerd? Terwijl ze gewoon voor Ferry de Kok geposeerd heeft en hem haar e-mailadres gaf, zodat hij wat foto’s kon opsturen! Hebben ze dat verhaal in Privé niet gelezen dan? Weten ze dan niet dat die volwassen mevrouw zélf die twee abortuspillen naar binnen heeft gejast? Dat jij heus niet haar neus hebt dichtgeknepen om te zorgen dat ze ze slikte? En hebben ze dat malle gedoe over die tweeling gemist, waarvan ze niet wil zeggen of die van jou is of van haar ex, met wie ze ‘toevallig’ in een moment van zwakte ook nog even de koffer in dook? En dan die ontslagbrief aan de burgemeester van de gemeente Meppel! Hebben ze die ook niet gelezen?

Je hebt gezondigd tegen één regel, Alexander: don’t stick your dick in crazy.

Maar dat is een privé-kwestie!

Vergeten lijkt dat je in 2006 de partij, die op sterven na dood was, hebt gered. Dat je ons land de beste vice-premier in jaren, Kajsa Ollongren, hebt bezorgd en de partij daardoor voor het eerst sinds Laurens-Jan Brinkhorst weer rechtstreeks toegang heeft tot het Koninklijk Huis. Dat je ons verlost hebt van dat vermaledijde referendum, dat gezien de uitslagen alle keren door allerlei populistische bewegingen in opdracht van statelijke actoren werd gekaapt. Dat de twee miljoen laaggeletterden in dit land nu ook zonder moeite hun organen na hun (hersen)dood ter donatie kunnen aanbieden. En zo kan ik nog wel even doorgaan.

En alleen omdat je onder het genot van een pilletje en wat te roken af en toe de spanning die je Haagse leven nu eenmaal opleverde er uit rampetampte bij een gekkie, zou je nu zelfs volgens je eigen partijgenoten moeten sneuvelen?

Als dat gebeurt, zeg ik mijn lidmaatschap op.

Ik wil niets te maken hebben met een club die zo vuig en vunzig is.

Het ga je goed!

Hartelijke groet,

Kees Dijkgraaf

PS. Je hebt nog geluk dat de Asha’s allemaal met vakantie zijn.