Vanavond gaat het bij EenVandaag over Turks cliëntelisme bij de Partij van de Arbeid. Het is eigenlijk een pleonasme: cliëntelisme bij de PvdA. Cliëntelisme in de politiek. Heb je de promo gezien? Deze is van gisteren want de uitzending is vanavond en de promo opent met voormalig PvdA burgemeester Bram Peper die de hilarische zin durft uit te spreken: “Dat is toch meest ordinaire manier van vriendjespolitiek die je je maar kunt voorstellen?”. Vriendjespolitiek. Uit de mond van een politicus. Uit de mond van een PvdA’er.
Dat die mensen zichzelf nog serieus durven te nemen terwijl kiezers allang zijn afgehaakt, ik weet het niet hoor, van welke planeet moet je dan komen? Wat voor betonplaat moet je dan voor je kop hebben? Anders dan algehele minachting voor ons, belastingbetalers?
Turkse cliëntelisme dus. Het schijnt dat de politici van Turkse komaf niet in de Nederlandse politiek zitten om de Nederlandse zaak te dienen, maar om de belangen van the motherland veilig te stellen. Vind je het heel erg dat ik hier niet verontwaardigd over ben maar om moet gniffelen? Ja, politici krijgen de collegae die ze verdienen. De kiezers die ze verdienen. Want politici gaat het maar om één ding: de macht van het pluche en het is van ondergeschikt belang hoe die macht verworven wordt. NEXT!
Het duurde niet lang eer politici erachter kwamen dat gastarbeiders stemmen opleverden bij de lokale verkiezingen. Gelijk het adagium it takes a thief to catch one werd het regelen van de stemmen in het verleden nog overgelaten aan Turkse middelmannen: tekenen bij het kruisje en je stem gaat naar de politicus die het beste met je voor heeft. Je kunt onopgeleide arbeiders hun goedgelovigheid niet kwalijk nemen. Het werd nog makkelijker toen gastarbeiders zich verkiesbaar mochten stellen: ja, ik stem altijd op de hoogste vrouw – so sue me – en negen van de tien Turken stemmen op de hoogste Turk. Van welke partij ‘ie is zal de kiezer niet boeien.
Tegenwoordig is net nóg interessanter: die Turken die verkiesbaar zijn, schijnen niet de Nederlandse zaak te dienen maar de Turkse Premier Erdogan. Waarom verbaast mij dat niet? Waarom verbaast het journalisten en zo’n fossiel als Peper wel? Zei ik fossiel? Ik bedoel hypocriet – stop de tijd. Zolang die stemmen Bram en co. in het zadel hielden maakte het niet uit waar ze vandaan kwamen. Dus die Nederturkse politici staan op de loonlijst van Erdogan en co. Ik heb maar één vraag Brussen: waarom sta ik niet op de loonlijst van Erdogan? Er is weinig wat ik voor 2.5 miljoen op jaarbasis niet zou doen. Jij?
