Je kunt dus tijdens je gap year in Zuid-Amerika of op je sabbatical Aziëtour een bezoek brengen aan een weeshuis. Bij wijze van excursie. Ik wist dat niet. Ik reis graag en veel in de VS en Europa, maar arme landen met veel vieze insecten en smorende hitte laat ik al mijn hele leven links liggen, zonder een spoortje FOMO.
Uiteraard ben ik via diverse social media deelgenoot van andermans reizen naar zulke verre oorden en ook lees ik weleens een krant, dus helemaal onwetend van de destructieve kanten van de toeristenindustrie ben ik ook weer niet. Zo ril ik bij het zien van foto’s van mensen die een ritje maken op de rug van een olifant. De arme kolos zeult een rieten mandje met roodverbrande toeristen op zijn rug door de jungle, je kan toch bedenken dat het dier dat niet uit zichzelf doet maar pas na hardhandig en jarenlang dresseren? Wie is er in godsnaam zo stupide om dit wrede vertier in stand te houden? Volksstammen mensen, kennelijk.
Dichterbij huis hadden we het gierend geestige Sunweb-arrangement waarbij men vanuit een geheel verzorgde accommodatie Libiërs uit zee kon helpen vissen op Lesbos. En jaarlijks na de eindexamens zwermen er honderden, duizenden West-Europese jongelingen uit over de aardbol om in hun vakantie of tussenjaar in onherbergzame doch zonder uitzondering fotogenieke oorden schooltjes te bouwen, waterputten te slaan, taalles te geven en vooral om veel selfies te maken met donkere vliegjeskindjes die al net zo fotogeniek zijn als het landschap.
Dat wist ik, zonder mij persoonlijk te hoeven begeven in Armelandië, heus allemaal wel.
Maar dus niet dat je een excursie kunt maken naar een weeshuis. Een excursie. Naar een weeshuis. Wat gebeurt er in het hoofd van mensen die in hun hostel op de rand van hun stapelbed zitten, een folder van het nachtkastje pakken, de woorden ‘excursie naar een weeshuis’ lezen en dan denken ‘Neemaar wat léúk! Zielige kindjes, weer eens wat anders dan martelolifanten, tempels of die eeuwige marktjes met geroosterde rare beesten en kleurrijke bergen specerijen!’
Dus ik googlen. En ja hoor, het staat er echt. Van een website die zulke tripjes aanbiedt:
Als u iets wilt betekenen voor het weeshuis tijdens uw bezoek, dan neemt het personeel of de kinderen u graag mee naar de lokale Singaraja markt (7 dagen per week, 24 uur per dag geopend), waar u vers fruit, groenten en specerijen kunt halen. Marinka, de staff en de kinderen vergezellen u graag naar de markt. Voedsel is de grootste kostenpost, dus dit is een goede bijdrage, bovendien is de lokale markt een kleurrijke, geurige markt, perfect om mooie foto’s te maken!
Oftewel, u wordt murw gemaakt met de aanblik van moederloze kleuters en daarna door de beheerders van de cashcow het weeshuis meegetroond naar de toko van hun oom of neef om aldaar u helemaal gek te kopen aan levensmiddelen. Die daarna gewoon weer worden teruggelegd in het kraampje om te worden verkocht aan de volgende lading argeloze Deugdombo’s. “Eventueel kunt u het weduwenhuis bezoeken,” staat er ook nog op de site. Ik zou bijna geloven dat er op het weduwentehuis een bordje hangt: “De oude wijfjes zijn momenteel in hun nachtverblijf, u kunt ze daar bekijken maar niet voederen en niet tegen het glas tikken.”
En het is niet dat een enkele reislustige malloot met sadistische trekjes dat doet he? Neen! Het weeshuistoerisme is zo populair dat Save the Children en Unicef nu aan de bel trekken in de hoop de stroom weesjeskijkers in te dammen. Weeshuizen worden door die imbecielen een lucratief verdienmodel, waar ouders hun kinderen dumpen en waar kinderen expres zo armetierig mogelijk gehuisvest worden om maximaal geld uit de zakken van de sentimentele leedvoyeurs te kloppen.
En dan heb ik het nog niet eens over de doe-vakanties waarbij je als vrijwilliger kan werken met die doddige kindjes. Laat ik het zo zeggen: ik gok dat een Verklaring Omtrent Gedrag niet benodigd is om aan de slag te kunnen tussen volkomen van god verlaten, kwetsbare kinderen. Voorts breng ik u de Nederlandse pedofiel Bas R. in herinnering die zijn ranzige hart ophaalde in Cambodja waar hij beheerder was van een…weeshuis, inderdaad.
We zijn als volk toch wel van uitsterfwaardige stupiditeit dat we ons moeten laten uitleggen dat weeshuistoerisme een in alle opzichten bijzonder onwenselijk, immoreel fenomeen is. Bij het woord ‘weeshuistoerisme’ alleen al zouden de haren ons te berge moeten rijzen. Hoe radeloos decadent moet je zijn? Je gaat toch ook niet kankerkijken in het Antoni van Leeuwenhoek of gezellig ruïnehoppen in Raqqa?
Klim niet op een olifant. Ga geen moederlozen loeren. Bezoek eens het lokale weduwenhuis, uw oma woont er vraagt zich af of of u nog leeft en waarom zij nog leeft. En als u op vakantie gaat, kom van uw resort af en eet en drink bij lokale winkels in plaats van uit uw allinclusive salmonellatrog. Zo steunt u ouders die dan gewoon zelf hun kinderen kunnen blijven onderhouden.
