Zelfs ik, toch in elke vezel een pacifist, zat afgelopen zaterdagavond voor de televisie. Al weken lang zag ik in oude en nieuwe media ‘het gevecht van de eeuw’ voorbij komen. Dat soort kwalificaties maken mij altijd erg moe. Marketingtrucjes. Misschien ben ik erg van de oude stempel maar zolang Mohammed Ali niet in de ring stapt mag je van mij de kwalificatie ‘gevecht van de eeuw’ niet gebruiken. En aangezien ik goede betrekkingen onderhoud met de familie van Ali kan ik zeggen dat een rentree er voorlopig nog niet inzit.
Ik denk ook dat Ali had geweigerd om het gevecht van de eeuw te laten plaatsvinden in Oberhausen. Toch een beetje het Meppel van Duitsland. Maar dit soort overpeinzingen zouden natuurlijk in een klap worden weggevaagd als het gevecht een waar spektakel zou zijn geweest. Maar ook dat viel tegen. Ik had de blokjes kaas koud op tafel toen er al een winnaar werd aangewezen. Of beter gezegd, toen er een verliezer werd aangewezen. Badr Hari had namelijk een blessure aan zijn onderarm. En zelfs nadat we tien keer een herhaling hadden gezien konden de deskundige commentatoren mij niet vertellen wat er was gebeurd. De laatste stoten en trappen van Rico Verhoeven leken toch vooral losse flodders. Hoe het ook zij, je kunt moeilijk spreken van een heroïsch gevecht.
En dan gaan de omstandigheden toch weer meespelen. Het gevecht van de eeuw wordt beslist door een losse flodder in de König Pilsener Arena in Oberhausen. Daar vallen geen knallende krantenkoppen van te maken. De dartbond zou in de Koning Pils Arena nog geen demonstratiewedstrijd houden. Bang voor imagoschade. En dus geef ik de kickboksbond bij deze een gratis tip. Zorg dat de re-match van deze wedstrijd wordt gehouden in Tokyo, New York of Londen. Durf groots te denken.
Maar om eerlijk te zijn denk ik dat het ambitieniveau van de bond te wensen overlaat en dat we er dus rekening mee moeten houden dat Rico en Badr hun volgende wedstrijd gaan vechten in een verlaten boerenschuur net buiten Heerlen.
