Seks, ik haat het. Ik vind het een vieze, plakkerige bezigheid. Dat rode bezwete hijghoofd boven je. Dat gepomp op weg naar dat ene moment dat toch nooit komt. Het dichtste dat ik ooit bij een orgasme ben gekomen was toen ik schreeuwde om Zalando. Want schoenen, daar houd ik van. Ik fake. Alles eigenlijk. Mijn orgasmes, mijn nagels, mijn borsten en mijn geilheid.
Mannen steken hun pik in me en kijken daarna op me neer, omdat ik me door hen heb laten neuken. Ik ben een hoer. Dat komt omdat ik een vrouw ben. Die zijn dat per definitie.
Seks is niet leuk voor vrouwen. Die hele geslachtsdaad heeft natuurlijk iets denigrerends. Je moet je onderwerpen. Je wordt genomen, zelf neem je niets. Je bent altijd ondergeschikt.
In de Volkskrant van vandaag zegt Arnon Grünberg het nog eens duidelijk: “Als mensen je willen neuken word je tot gebruiksvoorwerp gereduceerd en dat is vernederend.”
Het is dat ik er zo’n hekel aan heb. Dat niemand respect voor me heeft ligt ook nogal voor de hand. Geneukt worden getuigt van een totaal gebrek aan zelfrespect. Vrouwen die de daad ondergaan zijn willoze objecten. Iemands moeder doe je zoiets niet aan, of iemands dochter, alleen een hoer moet dit ranzige gedoe verdragen.
Dus ik verdraag het. Bloot op de plank voor brood op de plank. Ja, ik laat me betalen voor seks. Indirect dan. Ik laat mannen dingen voor me kopen. Etentjes, juwelen en schoenen uiteraard.
Sinds kort schrijf ik ook over seks. Ik heb er een pleurishekel aan, maar mensen kopen mijn boeken graag. Ik krabbel wat over ontevreden huisvrouwen en dildo’s en de mensen vreten het als boekenkoek.
Ik haat mijn eigen werk, ik haat dat gezeik over die suffe seksspeeltjes, dat geleur met mijn lichaam en die stompzinnige mode-sm.
Verveeld poseer ik dan weer in een of andere laat-je-dekken-BH en een paar pak-me-pumps in de bladen, omdat ik weet dat dat verkoopt. Ik ben ongelofelijk populair en nu dus een ander soort hoer geworden: een aandachtshoer.
Ik gebruik het feit dat mannen me aantrekkelijk vinden en vrouwen zich met me identificeren om geld te verdienen. Seks verkoopt en ik verkoop seks.
Er was overigens een tijd dat ik er wel van hield. Van neuken, vrijen, zoenen, al die dingen. Ik vond het best geil en opwindend en kon er helemaal in opgaan. Gek genoeg was ik toen ook weer een hoer. Een slet, een afgelikte boterham.
Toen ik jonger was, stond ik op bangalijstjes. Mijn schoolgenoten lachten me uit en lulden achter mijn rug over me, of wilden aan me zitten en zeiden dat ik daar om vroeg. Ik werd daar erg verdrietig van en het ontnam me de lust tot lust totaal.
Of ik dus wel of niet van seks houd, maakt niet veel uit. Bangababe, schoensloerie of zalandoslet, een hoer is en blijft een hoer. Dat is de erfzonde denk ik. Daarom verlies ik iedere maand weer dat walgelijke bloed en lijd ik helse pijnen. Het is straf. Het lot van de vrouw.
Bij mannen is het heel anders. Die houden onvoorwaardelijk van seks, zijn er dol op. Dat maakt ze nooit hoeren. Zelfs als ze hoeren zijn, zijn ze het niet. Dan zijn ze gigolo’s die Pedro heten en gek op hun werk zijn.
Dat komt omdat zij actief zijn, niet passief. Zij zijn de neukers, niet de geneukten. Voor hen is het nooit vernederend. Het is juist heerlijk. Ze denken voortdurend aan seks. Het is nog een wonder dat ze zich kunnen concentreren op hun werk. Ze schrijven erover, lezen erover, dromen, rukken, smachten, lullen erover in de kroeg. Terwijl ik het echt haat.
Ik voel me als zo’n dier wat een beetje door de natuur heen waggelt, soms stopt om even wat te grazen en dan van achteren genomen wordt. Een pijn in de kont, meer is het niet.
Maar ja, had ik niet moeten bukken. Dus nu buk ik dan bewust, dan zie ik het aankomen. Tanden op elkaar, straks zijn de centjes daar. Even op je horloge kijken en het is vaak al voorbij.
Het liefst zou ik schrijven over dingen die me echt interesseren. Recepten, droogbloemen, katten en kinderen. Dat is ook de reden waarom ik überhaupt seks accepteer. Omdat ik een kindje wil. Ik wil zorgen, dat zit in mijn aard. Zorgen en zogen, daar zijn die memmen van me eigenlijk voor gemaakt.
Ik ben een melkmachine! Een soort koe, maar dan slimmer, want ik kan ook cupcakes bakken. Ik wil witte straaltjes vocht uit mijn borst spuiten bij babyjammer. Dat is mijn instinct, dat is mijn natuur.
Als ik schrijf over die geile seks met dweepzweepjes, kabouters en vrouwen, denk ik alleen aan mijn aanstaande kindje. Als ik zit te wauwelen over squirten, in de zoveelste talkshow, probeer ik me te concentreren op de toekomst van ‘Jejoen’, zo gaat mijn zoon heten.
Ik ga hem zo opvoeden dat hij van het leven houdt en barst van het zelfrespect.
Ik hoop overigens niet dat ik een meisje krijg. Dat vind ik van die hoeren.
Stella Bergsma is zangeres, zelfverklaard echt feministe en stiekem DOL op seks.
