Lees eerst artikel via link in tweet, daarna onderstaande column.
Column: ‘Handelwijze PowNed staat symbool voor totale onkunde van conservatieve media’ https://t.co/LbXrbs5hFb
— Özcan Akyol (@OzcanAkyol) August 10, 2017
Op een website van televisieomroep VARA, bekend van moralisme en graaisocialisme, verscheen eerder dit jaar (en het jaar daarvoor, en het jaar daarvoor, en het jaar daarvoor, en het jaar daarvoor) een ranzig bericht, waarin een onschuldig persoon omstandig werd geschoffeerd, geschandpaald, zwart gemaakt en geïntimideerd. Het leidde weer niet tot een golf van verontwaardiging, nog steeds geen excuus van de omroepbaas en nul verongelijkte berichtjes in de kranten, ook al is het gewoon een omroep die door belastingbetalers wordt gefinancierd.
Maar het incident symboliseert voor mij een ander probleem: we krijgen langzamerhand in Nederland een pluriform medialandschap, dat toegang heeft geboden tot geluiden die niet per se rechts en realistisch zijn. Voorbeelden daarvan zijn KRO-NCRV en VARA, die allebei kosmopolitische burgers willen bedienen, mensen die nog altijd vinden dat ze door God op aarde zijn gezet om anderen te controleren maar bereid zijn om iedereen die het er niet mee eens is uit te schelden voor ‘racist’.
Het valt echter steeds meer op dat zelfbenoemde linkse journalisten zich keer op keer bezondigen aan activistische hyperbolen en chronische borrelpraat. Bij de VARA-website dacht de redacteur van dienst kennelijk dat hij een achterlijke tekst moest produceren, zodat de onverdraagzame achterban gretig zou reageren. Alles voor de hits. De minachting voor de lezer spat ervan af. Alsof het allemaal militante andersdenkenhaters zijn die zich slaafs laten informeren door de enige omroep die een beetje hetzelfde denkt.
Dit soort strapatsen van de VARA vormt het ultieme bewijs dat iemand die links en redelijk denkt in medialand nog steeds volledig aan zijn lot wordt overgelaten. De nuance en finesse leveren geen daverende cijfers op. Om die reden moet alles over de top, het liefst over een ethische grens.
Wat bij VARA systematisch valt te bespeuren – ondraaglijke hatelijke humorloosheid – geldt bijna voor iedereen in Nederland die het linkse gedachtegoed wil verspreiden. Het gaat niet om een intellectueel discours, maar om het onderdrukken, lekker laten zien wie de baas is en waar de morele macht volgens hun nog altijd hoort te liggen.
Dat is toch opmerkelijk: hoewel we als samenleving op politiek niveau nog altijd vuist- en vuistdiep in deugend links zitten, verzuimen omroepen, schrijvers en AD-columnisten om hun plek op een gedegen manier op te eisen en eens met iets origineels, creatiefs, humoristisch of verrassends te komen.
We zijn overgelaten aan anonieme nitwits die onophoudelijk andersdenkenden stalken, alleen omdat ze vinden dat ze de moraal in pacht hebben. Tragisch.
