In januari 2019 gaat het proces tegen Wilders weer van start. Heeft hij zich schuldig gemaakt aan aanzetten tot haat? Tot discriminatie? Belediging van een groep?
Het grote probleem met “hate speech” (of in het Nederlands “aanzetten tot haat”) is dat de kwalificatie afhankelijk is van een altijd feilbare interpretatie van de motieven en strekking van andermans bewoordingen. Er is eigenlijk maar één duidelijk voorbeeld van “hate speech” en dat is wanneer iemand letterlijk zegt:
“Ik haat je”.
Of:
“Ga die of die groep haten”
(Waarbij “die of die” dan kan staan voor: joden, moslims, christenen, enzovoorts).
Maar dat komt natuurlijk nooit voor. De “haat” moet altijd worden toegedicht aan iemand. Het berust op een interpretatie van de bewoordingen en de motieven van anderen. Wilders formuleert in zijn ogen zeer rationele, op feiten gebaseerde, waarschuwingen. Maar zijn tegenstanders begrijpen niet waar hij het over heeft en veronderstellen vervolgens haat. Vanuit het perspectief van Wilders is die veronderstelling gebaseerd op onkunde, op een gebrek aan kennis van de politieke ideologie van de islam.
Hoe komen de mensen die zijn redeneringen niet kunnen volgen aan die onkunde, vraagt hij zich af? Hoe kunnen zij zo onwetend zijn? Het zijn toch mensen met een universitaire opleiding? Ze hebben toch de mogelijkheid gehad zich te informeren? Zij kunnen dat alsnog doen! Zij kunnen toch de boeken van Daniel Pipes, Robert Spencer, Wim van Rooy, Anne-Marie Delcambre lezen? Waarom doen zij dat niet? Waarom kiezen zij ervoor dom te blijven, ongeïnformeerd?
Hun onwetendheid is het gevolg van niet-lezen, niet-weten. Ze zijn geïndoctrineerd door kwaliteitskranten.
Wat niet echt helpt in dit conflict, is dat de gemiddelde intellectueel in Nederland niets weet van de islam. Nee, dit is niet overdreven, niets. Hij of zij denkt dat de islam eens soort esoterische religie is die ongeveer overeenkomt met het christendom van de Bible-belt. En natuurlijk, die religie is een beetje vreemd, een beetje verkeerd ook. Sommigen kennen het uit hun eigen jeugd, maar ze weten ook hoe ze zich daarvan bevrijd hebben. Zo zal het ook gaan met die radicaaltjes van de tweede of derde generatie gastarbeiders. Met de inreizende boefjes onder het Marrakesh-pakt (die we dankzij het inlegvelletje niet terug kunnen sturen). Het weldenkend deel der natie ziet daar niet een voorbode in van iets heel nieuws en dreigends dat Europa overspoelt. Die radicale islam zal verdwijnen, zoals het christendom van de Bible-belt is verdwenen. Zoals God uit Jorwerd verdween.
Dit alles heeft grote relevantie voor het komende proces. Zoals hier geschetst is, denkt niet alleen de doorsnee intellectueel in Nederland, zo denken ook de rechters die over Wilders moeten oordelen. Die hebben gestudeerd aan Nederlandse universiteiten in de jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw. Zij hebben hetzelfde socialisatieproces ondergaan. Zij hebben allemaal dezelfde oogkleppen opgezet gekregen. Zij hebben een gigantische informatieachterstand ten aanzien van het onderwerp dat Wilders tot zijn specialisme rekent: de islam, de radicale islam met name, en de verschrikkingen die deze ideologie over deze wereld heeft gebracht. Die rechters kunnen dus onbekommerd “haat” gaan projecteren waar Wilders alleen maar verstandige waarschuwingen ziet. Het wordt gebarentaal naar de doofstommen.
