Een kwart van de Amerikaanse overheid is al vier weken dicht. Ruim 800.000 ambtenaren zijn naar huis gestuurd of werken door, voorlopig zonder salaris. Dat blijft zo, zolang de president zijn begroting niet goedgekeurd krijgt door het Amerikaanse Congres. De Democraten weigeren geld uit te trekken voor een grensmuur. Deze uitputtingsslag gaat om het presidentschap van Donald Trump
De grensmuur met Mexico is de grootste verkiezingsbelofte van Trump en een eerste deel ervan staat voor 5,6 miljard dollar in de begroting. De muur mag van de president inmiddels ook van staal zijn, als ie maar dicht is.
De Democraten bieden maximaal 1,6 miljard dollar voor extra grensbewakers en surveillance. Maar geen cent voor een muur. “Een muur is on-ethisch en onmenselijk”, betogen de Democraten. President Trump blijft hameren op hermetisch sluiten.
“Werkelijk elke plek in dit land lijdt onder de illegale vreemdelingen die in grote aantallen ons land binnenkomen. Ze pikken banen in, die bestemd zijn voor Amerikaanse staatsburgers. Ze kosten de belastingbetalers geld, omdat ze ten onrechte gebruik maken van de openbare voorzieningen.”
“Daarom maakt mijn regering zich op agressieve wijze hard voor de bescherming van onze grenzen. We zullen twee keer zoveel criminele illegalen deporteren als voorheen. Het is verkeerd – en uiteindelijk zelfvernietigend – om het huidige misbruik van onze immigratiewetten toe te staan. We móeten meer doen om dat te stoppen.”
Het zijn harde woorden over het tegenhouden en terugsturen van illegale immigranten. Ze zijn alleen niet van Trump, maar van de Democratische president Bill Clinton in 1994.
De law and order-retoriek van Clinton op dit thema paste – tot voor kort – goed bij de Democraten en de linker zijde van de Amerikaanse politiek. Goedkope illegale arbeidskrachten kwamen ondernemers goed van pas, maar ze beconcurreerden de Amerikaanse arbeiders. Het illegale aanbod drukte de lonen. Goed voor de winsten, slecht voor de loonzakjes.
Om die reden hebben Democraten als Barack Obama, Chuck Schumer en Nancy Pelosi zich altijd sterk gemaakt voor een grens die is afgesloten voor illegale immigranten. Je mag de Verenigde Staten in, maar met een verblijfsvergunning en via de voordeur.
Naast verdringing op de arbeidsmarkt speelt de omvangrijke criminaliteit een grote rol. Die heeft alles te maken met de grootschalige handel aan de grens in heroïne, cocaïne en mensen.
Al meer dan dertig jaar is de grens met Mexico een hoofdpijndossier voor elke Amerikaanse president. “Ons immigratiesysteem is al jaren failliet”, verklaarde president Obama nog in 2016. Dat faillissement ligt nu op het bord van Trump en hij bedacht een muur. De meest hermetische oplossing tot nu toe.
Hij bedacht ook dat de Mexicaanse overheid die muur wel ging betalen. Verkeerd gedacht, natuurlijk. Nu ook bij de Democraten de zin ontbreekt om te betalen, is de vraag: is Trumps grootste verkiezingsbelofte nog te redden?
Het ziet er slecht uit. De Democraten blokkeren de begroting en de muur en nergens is een reden te vinden om aan Trump toe te geven. Waarom een president, die je veracht, helpen met de vurigste belofte aan zijn kiezers? Waarom hem op voorsprong zetten voor 2020 als de kandidaat die zijn beloften nakwam?
Ondertussen loopt de shutdown in de papieren. Analisten schatten de kosten voor de gehele Amerikaanse economie op 2 miljard dollar per week. De onvrede bij burgers zal groeien. En volgens opiniepeilers krijgt Trump de schuld.
Wat een weelde voor de Democraten, zo anderhalf jaar voor de verkiezingen.
Maar het is zeer de vraag of schuld bij Trump blijft en of de Amerikaanse kiezers niet doorkrijgen welk opportunistisch toneelspel de Democraten hier opvoeren. Want waar zijn de bezwaren en argumenten van Obama, Schumer en Pelosi tegen illegale immigratie opeens gebleven?
Hun verzet tegen de begroting en de grensmuur is hypocriet. Donald Trump houdt geen wezenlijk ander verhaal dan Bill Clinton in 1994, Hillary Clinton in 2010 en Barack Obama in 2013.
In hun drang om van Trump een monster te maken, worden eigen standpunten verraden en gaan Democraten overstag voor het sentiment dat iedereen overal dezelfde rechten moet hebben en dat grenzen daarbij alleen maar in de weg staan.
Er wordt voorzichtig aansluiting gezocht bij het extreemlinkse gedachtegoed dat iedereen beter af is zonder naties en zonder grenzen. Zo verliezen zij ook hun laatste arbeiders aan Donald Trump en krijgt hij alsnog een tweede termijn.
Deze column werd eerder gepubliceerd op RTLZ.nl.
